(Βυζάντιον, Το ΠΑΡΟΝ, 25/10/2209)
Αισθησιακό διάλειμμα! Παρακολουθώ στους Λυριτζή-Οικονόμου την υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Κατερίνα Μπατζελή. Ομιλεί για τα βαμβάκια, τα σιτηρά, τους καρπούς που όλοι απαγορευμένοι μού φαίνονται πια, σαν το μήλο που δάγκωσε ο Αδάμ. Με τον φίλο μου ανταλλάσσουμε SMS και φαντασιώσεις. Είμαστε, λέει, στον Θεσσαλικό Κάμπο. Φοράμε από εκείνες τις τζιν φόρμες χωρίς φανέλα. Τα μπράτσα μας λάμπουν κάτω από τον ήλιο, το πλατύ στέρνο αποδεικνύει τη ζωώδη δύναμή μας. Δυο κορίτσια του κάμπου, δυο χαμηλοβλεπούσες κοπελιές, μας ζώνουν με μεγάλους δερμάτινους ιμάντες. Και να, οργώνουμε ένα χωράφι τραβώντας κάτι σαν άρμα, πάνω στο οποίο βρίσκεται η Μπατζελή, χτυπώντας με το μαστίγιο τις τετράγωνες πλάτες μας.
Μετά η φαντασίωση μπλέκεται κάπου με την εθνική επέτειο. Δηλαδή, φτάνουμε κάπου όπου υπάρχουν 24 ξανθές αξιωματικοί της Βέρμαχτ και γίνονται διάφορα που δεν είναι της ώρας (ούτε της σελίδας) να τα παραθέσω. Ανεξαρτήτως επιδόσεων στην παραγωγή έργου (τα αγροτικά δεν τα γνωρίζω ούτε θα τα μάθω), τα μάτια μου θα είναι πάντα επάνω στην Κατερίνα Μπατζελή. Με αντικειμενικά κριτήρια, μακράν το πιο ενδιαφέρον θηλυκό της Βουλής. Όλες οι άλλες είναι για μαθητές λυκείου.
