Καρναβάλι...

(click)

Τα βιβλία του Μπ. Ράσελ στα ελληνικά

του ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ, Ελευθεροτυπία, 21/1/2010)

Η συντριπτική πλειονότητα των βιβλίων του Μπέρτραντ Ράσελ (περίπου 20 από αυτά) κυκλοφορούν στην Ελλάδα από τις εκδόσεις «Αρσενίδη». Ξεχωρίζουν τα ακόλουθα:

• Η πολύτομη «Ιστορία της Δυτικής Φιλοσοφίας», όπου ο Ράσελ, με όχημα το μοναδικό συγγραφικό του ταλέντο, «σερφάρει» στους αιώνες του δυτικού πολιτισμού, από τα αρχαία χρόνια ως τις μέρες μας.
• «Η φιλοσοφική μου εξέλιξη», ένα αριστούργημα φιλοσοφικής αυτοβιογραφίας, στο οποίο ο Ράσελ, ως σοφός γέροντας πια, ανατρέχει στα σχεδόν εβδομήντα χρόνια του φιλοσοφικού του έργου, επιχειρώντας, ακόμη και σε τόσο προχωρημένη ηλικία, να εκφράσει τα επιστημονικά πάθη και τις αγωνίες που τον κατέτρυχαν στη διάρκεια της ζωής του. 
• «Τα προβλήματα της φιλοσοφίας», ένα κλασικό βιβλίο του που κυκλοφόρησε πρόσφατα εντελώς ανανεωμένο, μια εξαιρετική, σύντομη, γλαφυρή και ενδιαφέρουσα εισαγωγή στη Φιλοσοφία. 
• «Τι πιστεύω», σε μια δερματόδετη επιβλητική έκδοση, όπου περιέχονται συγκεντρωμένες οι θέσεις του Ράσελ πάνω στα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας: την αντίληψη περί Θεού, το μέλλον της ανθρωπότητας, τους κινδύνους που δημιουργούν οι πυρηνικοί εξοπλισμοί, την ανάγκη για διεθνή ειρήνη και αφοπλισμό, την αξία της ελεύθερης σκέψης, τη σεξουαλική ηθική και την ψυχική υγεία. 
• Και το «Γάμος και ηθική», για το οποίο τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1950, στο οποίο ο Ράσελ αγωνίζεται για να υψώσει στο βάθρο που του αρμόζει τον Ερωτα, την πιο πλούσια πηγή για κάθε δημιουργική σκέψη και δραστηριότητα του ανθρώπου.

Τέλος, από τις εκδόσεις Scripta κυκλοφορεί το βιβλίο του «Κείμενα για τη θρησκεία», από τις εκδόσεις «Ενάλιος» μια σύντομη βιογραφία του γραμμένη από τον Ρέι Μονκ, από τα «Ελληνικά Γράμματα» μια άλλη βιογραφία του για τις ανάγκες της σειράς του Oxford University Press, γραμμένη από τον Αντονι Γκρέιλινγκ, ενώ από την Ευρασία η «Ισχύς», έννοια την οποία ο Ράσελ θεώρησε «κλειδί» για την ανάλυση της κοινωνικής δυναμικής.

(βλέπε το συνοδευτικό άρθρο για τον Ράσελ >>>)

Θρησκευτικό κολέγιο άντρο ακολασίας

Σε τόπο οργίων είχαν μετατρέψει το υψηλού κύρους κολέγιο Canisius του Τάγματος των Ιησουιτών του Βερολίνου δύο ασυνείδητοι καθηγητές που επί σειρά ετών κακοποιούσαν οικοτρόφους. 

Τα αμαρτήματα είναι παλαιά, καθώς χρονολογούνται από τις δεκαετίες του ΄70 και του ΄80. Παρ΄ όλα αυτά ο πρύτανης αιδεσιμότατος Κλάους Μέρτες δεν δίστασε να ζητήσει δημοσίως «συγγνώμη», με επιστολή του που δημοσιεύει η εφημερίδα «Βerliner Μorgenpost». Η επιστολή απευθύνεται σε παλαιούς σπουδαστές, μέλη της πολιτικής και οικονομικής ελίτ της Γερμανίας, που είχαν φοιτήσει στο κολέγιο. 

(ΒΗΜΑ, 29/1/2010)

Πολύ περίεργο, κάνουν τέτοια πράγματα χριστιανοί κληρικοί; πρωτοφανές!!

Ο σεισμός στην Αϊτή, ο τηλε-ευαγγελιστής Ρόμπερτσον

και η συμμαχία με τον διάβολο

Επιτέλους, μάθαμε το αίτιο του σεισμού και των πολλών καταστροφών στις αστικές περιοχές στην Αϊτή, με τις πολλές δεκάδες χιλιάδες ανθρώπινα θύματα και τις σημαντικές υλικές καταστροφές: σύμφωνα με την άποψη του Αμερικάνου τηλε-ευαγγελιστή Pat Robertson, δεν είναι το γεωλογικό ρήγμα που διαπερνάει τη δυτική πλευρά του νησιού, δεν είναι η άναρχη δόμηση σ’ αυτή τη χώρα με τις εκ κατασκευής σαθρές οικοδομές, δεν είναι η φτώχεια και η ακυβερνησία που μαστίζει διαχρονικά τη χώρα, δεν είναι το ένα, δεν είναι το άλλο… Είναι, πρώτον, η έλλειψη πίστης στο θεό που εκπροσωπεί ο τηλε-ευαγγελιστής και, δεύτερον, οι πρακτικές του βουντού που έφεραν από την Αφρική οι πρόγονοι των σημερινών Αϊτινών.

Ο Ρόμπερτσον αποφάνθηκε ότι όλες οι καταστροφές και οι θάνατοι ανθρώπων οφείλονται στο «θεό της αγάπης», με τη βοήθεια του οποίου και με τον οβολό του ποιμνίου έγινε ο ίδιος ο Ρόμπερτσον πάμπλουτος. Ξέρετε γιατί έπεσαν οι Άραβες της Αλ Κάιντα στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης; Επειδή επιτρέπονται οι εκτρώσεις στη Νέα Υόρκη… Ξέρετε γιατί έγινε η πλημμύρα στη Νέα Ορλεάνη; Επειδή αυξήθηκε η ομοφυλοφιλία στην Αμερική. Ξέρετε γιατί έπαθε εγκεφαλικό ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ, ο (χασάπης) Αριέλ Σαρόν; Επειδή απέσυρε τα ισραηλινά στρατεύματα από τη Γάζα και έθεσε σε κίνδυνο τους «άγιους τόπους».

Θα μου πείτε ότι πλημμύρες γίνονται κάθε τρεις και δύο στο Μπάγκλα Ντες, όπου κάθε φορά πνίγονται αρκετές εκατοντάδες ή χιλιάδες ντόπιοι, χωρίς να υπάρχει εκεί εκδηλωμένο κίνημα ομοφυλοφιλίας και χωρίς να κάνουν εκτρώσεις (αλλιώς δεν θα είχαν τέτοια αύξηση πληθυσμού - 162 εκατομμ. είναι τώρα!) Αλλά ο Ρόμπερτσον έχει εύκολες απαντήσεις: συγκρίνεις τώρα τους μουσουλμάνους και τους βουδιστές στη νοτιοανατολική Ασία με τους Αμερικάνους πολίτες; Άλλη ποιότητα! Εκεί πέρα εξελίσσονται άλλα σχέδια του θεού που δεν τα γνωρίζουμε, ποιος είσαι εσύ που θα σχολιάσεις τα σχέδια του θεού; Με την ίδια λογική, ποιος είναι ο Ρόμπερτσον που επίσης σχολιάζει τα σχέδια του θεού του; Ένα τίποτα είναι, αλλά διαθέτει τηλεοπτικό κανάλι –κάτι σαν θρησκευτικός Καρατζαφέρης– και βγάζει χρήμα με τις αερολογίες που διαδίδει!

Φυσικά, στα «αποστομωτικά» υποθετικά ερωτήματα του Ρόμπερτσον δεν έχεις τη δυνατότητα να απαντήσεις, επειδή αυτός αξιοποιεί τον άμβωνα του τηλεοπτικού μονολόγου κι εσύ είσαι, στην καλύτερη περίπτωση, στον καναπέ και μόνο τον βλέπεις και τον ακούς. Καλού κακού, όμως, η κυρά-Μαρίκα στο Όρεγκον και ο μπαρμπα-Λάμπρος στην Οκλαχόμα στέλνουν 10-15 δολάρια στο παγκάρι του Ρόμπερτσον για να θυμηθεί ο θεούλης ότι αυτοί δεν κάνουν (πια) εκτρώσεις και δεν συμμετέχουν (πια) σε ομοφυλοφιλικά συμπλέγματα.

Έτσι, με το εμπόριο του φόβου και με την απειλή ατυχημάτων και ασθενειών, πλουτίζουν διάφοροι καπάτσοι, τους οποίους θα μπορούσε να τσιμπήσει ο τοπικός εισαγγελέας, αλλά το αποφεύγει γιατί δουλεύουν για τον ίδιο μηχανισμό, για το ίδιο κατεστημένο. Κρατούν το λαό σε αμορφωσιά και απόγνωση και πραγματοποιούν ό,τι τους βολεύει χωρίς παρενοχλήσεις, κατά προτίμηση πολέμους, φορολογικές επιδρομές και οικονομικές πειρατείες. Με την ευλογία του θεού της αγάπης, εννοείται!

Η θρησκεία πηγή ανωμαλίας και οπισθοδρομικότητας

Φονικές θρησκευτικές συγκρούσεις στη Νιγηρία

(Καθημερινή, 21/1/2010)

Περισσότεροι από 200 άνθρωποι –300, σύμφωνα με άλλους υπολογισμούς– σκοτώθηκαν στις συγκρούσεις μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων στην πόλη Τζος στην κεντρική Νιγηρία. Επιπλέον, τουλάχιστον 20.000 άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί από τις εστίες τους εξαιτίας των ταραχών.

Εκατοντάδες στρατιώτες και αστυνομικοί έχουν αναπτυχθεί κατά μήκος της πόλης προκειμένου να ενισχύσουν την 24ωρη απαγόρευση της κυκλοφορίας που έχει επιβληθεί. Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, 151 σοροί μεταφέρθηκαν στο τζαμί της πόλης για να ταφούν, αφότου άρχισαν οι συγκρούσεις την περασμένη Κυριακή, ενώ ο αριθμός των νεκρών χριστιανών ανέρχεται, όπως υποστηρίζει η ίδια οργάνωση, σε 65. Οι αστυνομικές δυνάμεις ωστόσο κάνουν λόγο για πολύ λιγότερα θύματα, καθώς ανέφεραν ότι οι νεκροί δεν υπερβαίνουν τους 20, ενώ υποστηρίζουν πως 40 άνθρωποι έχουν τραυματιστεί και 168 έχουν συλληφθεί.

Η κατάσταση πάντως στην Τζος λίγο απέχει από την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης καθώς το νερό, τα τρόφιμα και το ιατροφαρμακευτικό υλικό λιγοστεύουν. Εκπρόσωποι του Ερυθρού Σταυρού στην πόλη επισημαίνουν ότι η κατάσταση ενδέχεται να επιδεινωθεί. Ο αντιπρόεδρος της Νιγηρίας, Γκούντλακ Τζόναθαν, διέταξε το στρατό να αποκαταστήσει την τάξη και να αποτρέψει το να επαναληφθούν ταραχές ανάλογες με αυτές του Νοεμβρίου 2008, κατά τη διάρκεια των οποίων είχαν σκοτωθεί εκατοντάδες Νιγηριανοί. Δεν έγινε γνωστό αν ο πρόεδρος Ουμάρου Γιαρ Αντουα, ο οποίος αναρρώνει σε νοσοκομείο της Σαουδικής Αραβίας επί σχεδόν δύο μήνες, έχει ενημερωθεί για την κατάσταση. 

Οι πρόσφατες ταραχές ξέσπασαν με αφορμή την κατασκευή ενός ισλαμικού τεμένους στη χριστιανική συνοικία Νασαράουα Γκουόμ, αλλά και μετά από διαφωνίες μεταξύ μουσουλμάνων και χριστιανών για την ανοικοδόμηση κατοικιών οι οποίες καταστράφηκαν στις ταραχές του 2008. Οπως επισημαίνουν αναλυτές, οι συγκρούσεις στην Τζος δεν εκτιμάται πως θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη Νιγηρία, τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στην υποσαχάρια Αφρική, καθώς τόσο η πετρελαϊκή βιομηχανία όσο και ο τραπεζικός τομέας της χώρας έχουν έδρα την πρωτεύουσα Λάγκος.

Θα ήταν εύκολο να υποθέσει κάποιος ότι η φτώχεια και η ανέχεια οδηγεί στις συγκρούσεις και όχι η θρησκεία, μόνο που αντίστοιχα φαινόμενα βλέπουμε και στη βόρεια Ιρλανδία, καλλιεργούνται δε επίσης στις ΗΠΑ. Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης δεσπόζει κατά περιοχή -για ιστορικούς λόγους- μία θρησκεία ή ένα δόγμα, κι έτσι δεν προκύπτουν αψιμαχίες, ιδίως στις αγροτικές περιοχές, όπου η θρησκοληψία φτάνει σε υψηλά επίπεδα. 

Ορολογία

(από το Ορόγραμμα της ΕΛΕΤΟ)

nominal value ► ονομαστική τιμή,

rated value ► διαβαθμισμένη τιμή

Με αφορμή ηλ-αλληλογραφία με το μέλος Μιχάλη Καλλέργη σχετικά με τους όρους rated value και nominal value της ηλεκ­τρολογίας, το ΓΕΣΥ (=Γενικό Επιστημονικό Συμβούλιο της ΕΛΕΤΟ) ενημερώθηκε για την απόδοση που έχει υιοθετήσει για τους όρους αυτούς το συλλογικό μέλος της ΕΛΕΤΟ, που είναι ταυτόχρονα και όργανο της ελληνικής τυποποίησης, ΜΟΤΟ (=Μόνιμη Ομάδα Τηλεπικοινωνιακής Ορολογίας). Από το Διεθνές Ηλεκτροτεχνικό Λεξιλόγιο της IEC: http://www.electropedia.org/, την πλεόν έγκυρη πηγή ορισμών ηλεκτρολογικών/ηλεκτροτεχνικών/ηλεκτρονικών εννοιών:

• rated value: a quantity value assigned, generally by a manufacturer, for a specified operating condition of a component, device or equipment
• nominal value: value of a quantity used to designate and identify a component, device, equipment, or system

NOTE – The nominal value is generally a rounded value.

Άλλη είναι, λοιπόν, η rated value (η οποία αφορά την κατάταξη που καθορίζεται από τον κατασκευαστή στην προδιαγραφή του) και άλλη η nominal value που αναγράφεται πάνω στο προϊόν (που συνήθως είναι στρογγυλευμένη). Κακώς, στα ελληνικά, αποδίδονται και τα δύο ως ονομαστική τιμή.

Ο όρος ονομαστική τιμή έπρεπε να περιοριστεί στην nominal value και να δοθεί άλλος όρος στην rated value και αφού την παραπάνω κατάταξη (rating) η ΜΟΤΟ την απέδωσε διαβάθμιση και το ρήμα rate (εδώ) διαβαθμίζω η rated value αποδόθηκε ως διαβαθμισμένη τιμή.

rating(s) όμως σημαίνει και το σύνολο των rated values ενός προϊόντος π.χ. ενός λαμπτήρα (τάση, ρεύμα,..) που μπορεί να αποδοθεί και ως διαβαθμισμένα χαρακτηριστικά του λαμπτήρα και που πολλές φορές κι αυτό το βλέπουμε να λέγεται ονομαστικά χαρακτηριστικά.

Κ.Β.

Μήνυμα δασκάλων του 132ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών

 Αθήνα, 23-1-2010

Σε μια κατάμεστη δικαστική αίθουσα του Α΄ Μονομελούς Πλημμελειοδικείο της Αθήνας, στις 22 Ιανουαρίου 2010 και μετά από μια πολύωρη δίκη, στις 18:30 μ.μ., γίναμε μάρτυρες της μεγαλύτερης δικαίωσης του έργου που συντελέστηκε στο 132^ο Δημοτικό Σχολείο της Αθήνας, με την πανηγυρική αθώωση της πρώην διευθύντριας του σχολείου μας Πρωτονοταρίου Στέλλας και της δασκάλας της μητρικής γλώσσας Καρκάλο Ντενάντας.

Ο εισαγγελέας του δικαστηρίου, στην αγόρευσή του, είπε  μεταξύ άλλων: «Δυστυχώς καλούμαι να υποστηρίξω ένα κατηγορητήριο που δεν υποστηρίζεται από πραγματικά περιστατικά. Δεν διακρίνω την ελάχιστη ένδειξη μη νομιμότητας της πράξης των δυο κατηγορουμένων. Σε βάρος του προσωπικού της χρόνου η Στέλλα Πρωτονοταρίου, ξεκίνησε μια ρομαντική  δραστηριότητα για τα παιδιά. Αν κάποιος χωρίζει τα παιδιά σε ελληνόπουλα και  αλβανόπουλα  είναι προσωπικό του πρόβλημα, γιατί τα παιδιά είναι παιδιά. Όταν συνυπάρχουν στο ίδιο περιβάλλον, πρέπει να υπάρχει ασφάλεια και συνεργασία».

Προηγουμένως, απαντώντας σε ερωτήσεις του εισαγγελέα, ο  κατήγορος και νυν διευθυντής του σχολείου κ. Γιουτλάκης, ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός: «μου έδωσαν προφορικές εντολές, για τις οποίες δεν με κάλυψαν και βρέθηκα εκτεθειμένος. “Αν δε μπορείς να μας διασφαλίσεις ότι θα καταργηθεί το πρόγραμμα μπορείς να παραιτηθείς και θα στείλουμε κάποιον άλλον στη θέση σου, μου είπαν”» δήλωσε, κατονομάζοντας για τις παραπάνω εντολές, τον πρώην Γ. Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας κ. Πλατή. «Έπρεπε  να είχα παραιτηθεί», ανέφερε.

Η μεγάλη αυτή δικαίωση δεν είναι μόνο νίκη των δασκάλων του 132 και της πρώην διευθύντριας. Είναι μια μεγάλη νίκη του εκπαιδευτικού και του κοινωνικού κινήματος που σε δύσκολες εποχές απέδειξε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι ο αγώνας για την ισότητα και τη δημοκρατία είναι ζωντανός και η ανθρώπινη αλληλεγγύη αποτελεί ακόμα βασικό συστατικό της κοινωνίας μας. Αυτό έδειξε και η μεγάλη συμμετοχή και η συμπαράσταση όλων όσων στήριξαν το δίκαιο αγώνα των εκπαιδευτικών του 132 και στάθηκαν συνοδοιπόροι στη δύσκολη αυτή συγκυρία..

Θα συνεχίσουμε μαζί και ας γίνει το παράδειγμα του 132^ου αφορμή για την ενίσχυση του αγώνα για μια δικαιότερη κοινωνία χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς.

 Δάσκαλοι που εργάστηκαν και εργάζονται στο 132^ο Δημοτικό Σχολείο

Επιφωνήματα

(Από το Ορόγραμμα της ΕΛΕΤΟ)

Όπως φαίνεται από τα συνθετικά του όρου, το επι-φώνημα είναι μια λέξη που στηρίζεται (επί-) στη φωνή για να δηλώσει κάτι. Το κάτι αυτό είναι συνήθως ένα συναίσθημα (χαράς, λύπης, πόνου, κ.ά.) ή κάτι παρόμοιο (προτροπή, αποδοκιμασία, ευχή, κατάρα, βρισιά κ.ά.) που είναι ακόμα μια άναρθρη συλλαβή (α, αχ, ου, ε) με απλό ή εκτεταμένο φωνήεν (ούου, άα) ή και με σύμφωνο (αχ, ουφ) και εξελίχθηκε αργότερα. Η εξέλιξη αυτή ξέφυγε από την άναρθρη φωνή, επεκτάθηκε και χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο και άλλα μέρη του λόγου, κλιτά και άκλιτα: επιρρήματα (εμπρός), κλητικές (καλέ κύριε!), αντωνυμίες (ε, συ!), επιρρη­ματικές φράσεις (σε καλό σου!), ρήματα (παρακαλώ!, ορίστε!).

Οι σημασίες των επιφωνημάτων στη φάση της άναρθρης φωνής είναι νοητές μόνο, ή περισσότερο, στην εκφώνησή τους, δηλ. στην προφορική υπόστασή τους, παρά στην γραπτή μορφή, γιατί η μεν φωνή, δηλ. ο ήχος, υπογραμμίζει και τη σημασία χάρη στην επιτόνιση, δηλαδή τον χρωματισμό του ήχου, ενώ η γραφή, δηλ. η εικόνα, δεν μας οδηγεί στη σημασία του επιφωνήματος παρά μόνο από τα συμφραζόμενα.

Στη συνέχεια, κάνουμε μια κατάταξη στα επιφωνήματα και τις επιφωνηματικές εκφράσεις σύμφωνα με τις κυριώτερες σημασίες τους, προτάσσοντας τις άναρθρες συλλαβές και επιτάσσοντας τις λέξεις και τις εκφράσεις:

α)   Κάλεσμα – προσφώνηση

1.   ε, έε, ψιτ, ω, ώω

2.   ρε, βρε, μωρέ, μωρή, κύριε, κυρία, κύριος, δεσποινίς, δεσποινίδα

3.   ε σύ, ε σεις, ω Γιώργη, κυρά μου

β)   Χαρά – γέλιο

1.   α, άα, ω, ώω,

2.   έκτακτα, έξοχα, θαύμα, θαυμάσια, μπράβο, υπέροχα, ωραία, πολύ ωραία

γ)   Πόνος – λύπη

1.   αχ, ωχ, άου, άχου, ώχου, αλί

2.   αλίμονο, τρισαλίμονο, συλλυπητήρια

3.   άχου, θεέ μου, δυστυχία μου

δ)   Ευχή

1.   άμποτε, γείτσες ( = γεια σου, ευχή μετά το φτάρνισμα), είθε, καλημέρα, καληνύχτα, καλησπέρα, καλορίζικο, μακάρι, περαστικά

2.   γεια σου (σας), εις υγείαν, η Παναγιά μαζί σας, καλό απόγεμα, καλό βράδυ, καλό Σαββατοκύριακο, καλή βδομάδα, καλή δύναμη, καλή ευκολία, καλή χρονιά, καλό μεσημέρι, καλό μήνα, καλό ταξίδι, μακάρι, με το καλό, με τις υγείες σας, να ζήσετε, νά ‘στε καλά, να τα εκατοστήσεις, στις χαρές σας, στους γάμους σας, χιλιόχρονος, χρόνια πολλά.

ε)   Απορία – έκπληξη – θαυμασμός

1.   μπα, πω-πώ!

2.   αλήθεια, πώς; τι; έκτακτα, θαύμα, θαυμάσια, χάρμα

3.   για ιδές, έλα Χριστέ και Παναγιά! τι μου λες; τι είν’ αυτά, Παναγία μου!, Χριστέ μου! Χριστός και Παναγιά!

στ) Αγανάκτηση – αποδοκιμασία – δείξη – προτροπή

1.   αλτ, μάινα, μαρς, να, όρτσα, ουστ, ουφ (-ου), στοπ

2.   άντε, άσε, δρόμο, εμπρός, έξω, ξεκουμπίσου, όξω, πάμε, σκάσε, στάσου, φύγε, χάσου

3.   στα κομμάτια

ζ)   Οικειότητα

1.   πω-πω!

2.   να χαρώ εγώ!...

3.   γλυκειά μου, καλή μου, χρυσέ μου

η)   Ενθουσιασμός – περίπαιγμα

1.   λα-λα-λα-λα,   χα, χα, χα

2.   αέρα, γιούχα, ζήτω, θαύμα, κορόιδο, μαϊμού, μπράβο, τι ομορφιές!

θ)   Βρισιά – κατάρα

1.   ουστ

2.   Ιούδα, καταραμένε, μπουνταλά, παλιάνθρωπε, προδότη, πρόστυχε, χαμένε

3.   στα κομμάτια

ι)    Κατάρα

στ’ ανάθεμα, αναθεματισμένε, καταραμένε, ασυγχώρητε

Όπως είναι φυσικό, οι συναισθηματικές καταστάσεις είναι ποικίλες και οι αντιδράσεις των ανθρώπων πολυάριθμες, έτσι ώστε από τη μια οι άναρθροι επιφωνηματικοί φθόγγοι να μην είναι αρκετοί και από την άλληνα πληθαίνουν οι λέξεις και οι φράσεις που θα μπορούσαν να ενισχύσουν το αντίστοιχο επιφωνηματικό λεξιλόγιο.

(Από τη Νεοελληνική Γραμματική του Αγαπητού Τσοπανάκη)

Δ.Π.

Αυτό έλειπε, να πάρουν αέρα τώρα...

Λουκέτο σε γυμναστήριο γυναικών στη Σαουδική Αραβία

(TO BHMA, 21/1/2010)

Εκλεισαν ένα από τα λίγα γυμναστήρια για γυναίκες που λειτουργούν στη Σαουδική Αραβία οι τοπικές Αρχές με το αιτιολογικό ότι «διακυβεύεται η δημόσια υγεία». Αντιθέτως, η λειτουργία των γυμναστηρίων που προορίζονται για άνδρες επιτρέπεται κανονικά. Αν και χωρίς επίσημη άδεια λειτουργίας, κάποια γυμναστήρια γυναικών έχουν ανοίξει στο υπερσυντηρητικό μουσουλμανικό βασίλειο, που εφαρμόζει τον αυστηρό διαχωρισμό των δύο φύλων και απαγορεύει στις γυναίκες να εργάζονται και να οδηγούν... Την ίδια ώρα, γιατροί και υγειονομικές υπηρεσίες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, προειδοποιώντας ότι η έλλειψη σωματικής άσκησης είναι η κυριότερη αιτία για την αύξηση κρουσμάτων καρδιαγγειακών νοσημάτων και διαβήτη στη Σαουδική Αραβία.

Ένας κόσμος υπέροχος

(του Lawrence Krauss, New Scientist

της 07.06.08, μετάφραση antonix)

Τον περασμένο μήνα διάβασα στους Τάϊμς της Ν.Υόρκης ένα άρθρο του Ντέϊβιντ Μπρούκς που από τότε με ενοχλεί διαρκώς. Στο άρθρο αυτό ο Μπρουκς περιγράφει μια πραγματεία περί της Μεσαιωνικής αντίληψης για το σύμπαν με τίτλο «ο C.S.Lewis και ο αστέρας της Βηθλεέμ», με συγγραφέα τον Michael Ward, έναν ιερέα στο πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ.

Ο Μπρουκς γράφει ότι «ενώ εμείς βλέπουμε το διάστημα σα μια μαύρη, παγωμένη, κατά το πλείστον άδεια τεράστια έκταση με αστέρες και πλανήτες που κινούνται με τη δράση βαρυτικών και άλλων δυνάμεων, οι ευρωπαίοι τον μεσαίωνα το έβλεπαν σαν έναν πιο φιλικό και μαγικό τόπο. Οι ουρανοί, για εκείνους, ήταν μία οροφή από κινούμενες σφαίρες, γεμάτες με σημάδια και σύμβολα, που κινούνταν χάρις στην αγάπη του θεού.. Η σύγχρονη οπτική απομυθοποιεί τον κόσμο, τονίζει ο Λιούϊς, και τείνει να τον περιγράψει σαν "απλά συμβάντα με κανένα νόημα"».

Τα άρθρα των Μπρούκς και Ουάρντ αντανακλούν μια κοινή αντίληψη ότι η επιστήμη, με το να βρίσκει εξηγήσεις για το πώς λειτουργεί το σύμπαν, του κλέβει την μαγεία που του δίνει η θρησκεία – μια οπτική που, ειλικρινά, την βρίσκω προκλητική.

Το ότι μπορεί ο καθένας να ισχυρίζεται ότι οι μεσαιωνικές παραισθήσεις μπορούν να πυροδοτούν την φαντασία περισσότερο από το υπαρκτό σύμπαν που έχουμε την τύχη να αποκαλύπτουμε, είναι κάτι που δεν το χωράει το μυαλό μου. Οι «ουράνιες φιγούρες» που κατοικούν το πνευματικό σύμπαν του Λιούϊς ήταν, όπως πολλοί θρησκευτικοί μύθοι, επινοήματα διανοητικής τεμπελιάς βγαλμένα από αμαθείς εγκέφαλους. Χρειάζεται ένα πολύ ανώτερο είδος φαντασίας για να προσεγγίσει κανείς το πραγματικό σύμπαν.

Κάθε στίγμα, κάθε κουτσουλιά είναι ένας γαλαξίας με δισεκατομμύρια άστρα, πλανήτες, κομήτες κτλ.

Ο ουρανός της νύχτας δεν κατοικείται από μυθικά τέρατα, αλλά από ένα πάρα πολύ μικρό ποσοστό από τα κάπου 100 δισεκατομμύρια αστέρια του μικρού μας γαλαξία, ενός από τα 400 δισεκατομμύρια γαλαξιών που αποτελούν το παρατηρήσιμο σύμπαν. Το καθένα από αυτά τα αστέρια, αν και δεν είναι "ζωντανό" με κάποια ανθρωπομορφική έννοια, αποτελεί έναν εξωτικό κόσμο δράσης με θερμοκρασία μέχρι και 10 εκατομμύρια βαθμούς, που απελευθερώνονει ενέργεια ίση με χίλια δισεκατομμύρια βόμβες υδρογόνου κάθε δευτερόλεπτο – ένα πραγματικό θαύμα της φύσης, άξιο κάθε απορίας..

Το φώς από τα αστέρια άλλων γαλαξιών κάνει δισεκατομμύρια χρόνια να φτάσει σε μας. Mία φωτογραφία από το τηλεσκόπιο Χάμπλ, όπου κάθε σπίθα φωτός αντιπροσωπεύει όχι ένα αστέρι αλλά έναν ολόκληρο γαλαξία, που ο καθένας τους με τη σειρά του περιέχει δισεκατομμύρια αστέρια, τρέφει την φαντασία περισσότερο από κάθε θρύλο. Γύρω από κάποια από αυτά τα αστέρια υπάρχουν προφανώς πλανήτες που κάποτε είχαν ζωή. Λέω κάποτε, γιατί τα αστέρια που έστειλαν το φώς τους στο τηλεσκόπιο Χαμπλ έχουν προφανώς πάψει προ πολλού να υπάρχουν. Για να είμαστε ακριβείς, παρατηρούμε την ιστορία του σύμπαντος να ξετυλίγεται εμπρός στα μάτια μας.

Στο δικό μας γαλαξία, κάποιο αστέρι εκρήγνυται σαν υπέρλαμπρη σουπερνόβα μια φορά κάθε εκατό περίπου χρόνια και τότε, για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, έχει την λαμπρότητα 10 δισεκατομμυρίων ήλιων. Όμως πάλι οι περισσότερες από αυτές τις εκρήξεις δεν είναι ορατές, κρυμμένες από διαστημική σκόνη, έτσι που το τελευταίο τέτοιο αστέρι του γαλαξία μας σε έκρηξη που παρατηρήθηκε από την Γή είναι αυτό που είδε ο Κέπλερ το 1604.

Το σύμπαν ωστόσο είναι τόσο τεράστιο και τόσο παλιό που αυτά τα φαινόμενα συμβαίνουν όλη την ώρα. Αν διαθέτουμε ένα αρκετά ισχυρό τηλεσκόπιο, θα δούμε ότι ένα κομμάτι του ουρανού όσο καλύπτεται από μία δεκάρα κρατημένη στην απόσταση του τεντωμένου χεριού περιέχει πάνω από 100.000 γαλαξίες – τόσο πολλούς που θα ήταν δυνατό να δούμε σε αυτούς 10 εκρήξεις σουπερνόβα μέσα σε μία μόνο νύχτα.

Στη διάρκεια της ζωής του γαλαξία μας έχουν εκραγεί 200 εκατομμύρια αστέρια, τα οποία με αυτήν την διαδικασία παρήγαγαν όλα τα χημικά στοιχεία που αποτελούν τα ίδια μας τα σώματα. Τα άτομα του αριστερού σου χεριού μπορεί να προέρχονται από διαφορετικό αστέρα από αυτά του δεξιού σου. Είμαστε όλοι παιδιά των άστρων.

Αν αυτή η ποίηση της φύσης δεν αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε την θέση μας στο σύμπαν, ενώ μας εφοδιάζει όχι απλά με γεγονότα αλλά με νέα έννοια, τότε είμαστε στ’ αλήθεια πνευματικά ανάπηροι. Ωστόσο, τόσοι και τόσοι αισθάνονται την ανάγκη να επινοήσουν εναλλακτικές πραγματικότητες ωστε να δικαιολογήσουν την ανθρώπινη ύπαρξη.

Γιατί πειράζει που πολλοί άνθρωποι στρέφονται στους μύθους για παρηγοριά; Γιατί τα προβλήματα του πραγματικού κόσμου μπορούν να λυθούν μόνο με την σκέψη του πραγματικού κόσμου. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι η φύση δεν υπάρχει για να εξυπηρετεί την ανθρωπότητα και το το μόνο που μπορεί να κάνει η στροφή σε μύθους που τοποθετούν τον άνθρωπο στο κέντρο της δημιουργίας, είναι το να μας ξεστρατίζει από τη λήψη σωστών αποφάσεων.

Το άρθρο του Μπρουκς αναφέρθηκε και στην πολύ παρεξηγημένη ρήση του Μπαράκ Ομπάμα ότι κάποιοι άνθρωποι, αναζητώντας καταφύγιο μέσα στις ανισότητες της Αμερικής του Μπούς, στρέφονται στη θρησκεία – μια αλήθεια που πολλοί δεν θα ήθελαν να ακούσουν.

Αν όντως ζούμε σε μια εποχή όπου δεν μπορούν να λέγονται ανοικτά, και προς όλους, ειλικρινείς ερωτήσεις σχετικά με τον ρόλο της θρησκείας και με τα κίνητρα που κάνουν τους ανθρώπους να δρούν τότε πράγματι ανησυχώ για το μέλλον..

Λίστα δώρων για διαζύγιο

Ξέρουμε τα καταστήματα, στα οποία ανοίγουν λίστες δώρων για νεόνυμφα ζευγάρια. Επειδή πολλοί γάμοι αποτυγχάνουν (περίπου οι μισοί), κάποιοι Βρετανοί σκέφτηκαν να εκμεταλλευτούν και τα διαζύγια για δώρα. Έτσι, σε ορισμένα μαγαζιά ανοίγουν λίστες δώρων για διαζευγμένους, για να γιορτάσουν την έκδοση διαζυγίου. Συνηθέστερα δώρα είναι σεντόνια, μαξιλάρια, κουβέρτες κτλ. για το κρεβάτι, αφού συχνά το έτερον ήμισυ παίρνει τα παλιά μαζί του, αλλά επίσης τηλεοπτικές συσκευές, DVD και άλλα συναφή, με τα οποία ο/η εργένης πλέον θα μπορεί να καλύπτει τις μοναχικές ώρες στο σπίτι.

Η Θεωρία της Εξέλιξης

...με απλά λόγια

της Σταυρούλας Γ. Τσούπρου, Καθημερινή, 19/1/2010

Πασκάλ Πικ, «Εξηγώντας στα παιδιά τη θεωρία της εξέλιξης. Ο Δαρβίνος με απλά λόγια», Μετάφραση: Αριστέα Κομνηνέλλη, Μεταίχμιο, 2009

Το 2009 έκλεισαν 200 χρόνια από τη γέννηση του Δαρβίνου (1809-1882) και 150 χρόνια από την έκδοση του βιβλίου του «Η καταγωγή των ειδών», γι’ αυτό και το 2009 χαρακτηρίστηκε Ετος Δαρβίνου. Το ανά χείρας βιβλίο του παλαιοανθρωπολόγου και καθηγητή στο College de France, Πασκάλ Πικ, απευθύνεται σε μεγάλα παιδιά και ενηλίκους (υπάρχει και για μικρότερους αναγνώστες το βιβλίο της Κάθριν Λάσκι «Ενα ζουζούνι παραπάνω. Η ζωή και οι περιπέτειες του Δαρβίνου», Εικονογράφηση: Μάθιου Τρούμαν, Μετάφραση: Ελένη Σβορώνου, Μεταίχμιο, 2009) και επιχειρεί να συνοψίσει όσο γίνεται πιο κατανοητά το συναρπαστικό χρονικό της εξέλιξης της ζωής πάνω στον πλανήτη μας, ένα χρονικό δημιουργημένο από την επιστήμη.

Οι θεωρίες της εξέλιξης -η θεωρία της μεταβολής, του Λαμάρκ, η φυσική επιλογή και η φυλετική επιλογή, του Δαρβίνου, η συνθετική θεωρία της εξέλιξης και σήμερα η θεωρία της εξέλιξης-ανάπτυξης, η οποία περιλαμβάνει τη γενετική της ανάπτυξης- είναι, γράφει ο Πικ, από τις ισχυρότερες επιστημονικές θεωρίες που ανακάλυψε ο ανθρώπινος νους, ενώ η γνώση τους έχει εξαιρετική σημασία για το παρόν και το μέλλον μας. Κι αυτό διότι για πρώτη φορά, και ενώ ήδη η ζωή στην ιστορία της έχει περάσει πέντε μεγάλες εξαφανίσεις, καθώς και άλλες μικρότερες, η εξαφάνιση αυτή που ζούμε οφείλεται σε κάποιο είδος, το δικό μας. Συνεχίζοντας να καταστρέφουμε τη βιοποικιλότητα και τις οικολογικές κοινότητες, δημιουργούμε καταστάσεις επικίνδυνες που μπορούν να στραφούν εναντίον μας, ενώ ο Δαρβίνος μάς έχει προειδοποιήσει με σαφήνεια: στην εξέλιξη δεν μετράω εγώ αλλά οι απόγονοί μου με τις όποιες διαφορές τους.

Γιατί, λοιπόν, αναρωτιέται ο Γιώργος Πενθερουδάκης, βιολόγος M.Sc., καθηγητής του Πειραματικού Λυκείου Ρεθύμνου, στο άρθρο του με τον τίτλο «Γιατί ο Δαρβίνος στα σχολεία;» (δημοσιευμένο στο ιδιαιτέρως αξιόλογο περιοδικό Απόψεις, έκδοση του Συλλόγου Καθηγητών του Ενιαίου Πειραματικού Λυκείου του Πανεπιστημίου Κρήτης, τεύχος 3ο και 4ο, Ρέθυμνο, Αύγουστος 2009), η θεωρία του Δαρβίνου, η οποία αποτελεί τη βάση όλων των βιολογικών επιστημών, δεν διδάσκεται στους Ελληνες μαθητές; Ο βιολόγος καθηγητής καταγράφει το χρονικό της (μη) διδασκαλίας της εξέλιξης στα σχολεία, ενώ παραθέτει και το ψήφισμα που υπέγραψαν το καλοκαίρι του 2006 πάνω από 250 πανεπιστημιακοί, ερευνητές και εκπαιδευτικοί ζητώντας να συμπεριληφθεί η σχετική διδασκαλία στα σχολικά προγράμματα σπουδών, καθώς χωρίς αυτήν οι μαθητές στερούνται της δυνατότητας να κατανοήσουν τα μεγάλα θέματα υγείας και περιβάλλοντος που καθημερινά βρίσκονται στο επίκεντρο της τρέχουσας παγκόσμιας επικαιρότητας και, συνεπώς, δεν είναι σε θέση να πάρουν αποφάσεις και να υιοθετήσουν κρίσιμες στάσεις και συμπεριφορές. «Αυτό το μάθημα βιολογικής αυτογνωσίας», κατέληγε το ψήφισμα, «μπορεί να κάνει τον νέο μας ικανό να απολαμβάνει και να σέβεται περισσότερο το αγαθό της ζωής, σε όποια μορφή και αν εκδηλώνεται. Αυτό το μάθημα μπορεί να κάνει τον νέο μας περισσότερο υπεύθυνο ως πολίτη σε έναν κόσμο του οποίου οι ραγδαίες μεταβολές δεν είναι απειλή αλλά προκλήσεις για ατομικές και συλλογικές αποφάσεις που θα τον καταστήσουν περισσότερο δίκαιο, περισσότερο βιώσιμο και ευτυχή».

Ο Γ. Πενθερουδάκης ολοκληρώνει το άρθρο του με ορισμένα στατιστικά στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της λίστας των χωρών των οποίων οι πολίτες «πιστεύουν» στην εξέλιξη, παρόλο που η συντριπτική πλειονότητα των μαθητών δείχνει ότι τάσσεται υπέρ της διδασκαλίας της θεωρίας της εξέλιξης στο σχολείο.

Η «επιβίωση» της ζωής

«Ποιος είπε ότι η επιστήμη απομυθοποιεί τον κόσμο;», αναρωτιέται, με τη σειρά του, ο Πασκάλ Πικ, στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου του. Αλλωστε, η ζωή πολλές φορές κινδύνευσε, όπως είπαμε, να εξαφανιστεί και η ιστορία της «επιβίωσής» της είναι πράγματι εκπληκτική. Το ερευνητικό πρόγραμμα του Δαρβίνου, που σκοπό είχε να εγγράψει όλες τις συμπεριφορές του ανθρώπου, τον πολιτισμό και τις λεγόμενες ανώτερες διανοητικές του ικανότητες σε μία εξελικτική προοπτική, είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να γίνεται κτήμα, έστω στις βασικές του γραμμές, όλο και περισσότερων ανθρώπων.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι μπροστά στις 100 μέρες του ΠΑΣΟΚ

• ΑΔΙΕΞΟΔΑ και ΥΠΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΥΠΕΡΙΣΧΥΟΥΝ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ
• ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ.

Μείγμα καλών προθέσεων, αλλά κυρίως υπαναχωρήσεων και αδιεξόδων θεωρούν οι Οικολόγοι Πράσινοι τα μέχρι στιγμής δείγματα γραφής της κυβέρνησης, με αφορμή το συμβολικό κατώφλι των 100 ημερών.

Στα θετικά,

• Κεντρική θέση κατέχει η δημιουργία ανεξάρτητου υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, με μια υπουργό που, τουλάχιστον, δηλώνει καλές προθέσεις.
• Προωθήθηκε θετικό πλαίσιο για τα φετινά καμένα της Αττικής, ενισχύονται οι διαδικασίες για δασολόγιο, καταργείται ο επικίνδυνος ορισμός του 2003 για τα δάση.  Διατηρείται όμως η δόμηση εκτός σχεδίου. Οι ενδοκυβερνητικές αντιδράσεις που ήδη συναντά ακόμη και η στοιχειώδης απλή λογική, δεν αποτελούν καλό οιωνό για τη συνέχεια.
• Ενισχύθηκαν οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος, αλλά δε γίνονται ανεξάρτητη αρχή όπως θα έπρεπε.
• Ανακλήθηκε το Πακέτο Σουφλιά για τις αποσύρσεις ΙΧ, που ουσιαστικά πριμοδοτούσε την αγορά νέων αυτοκινήτων
• Ακυρώθηκαν οι ρυθμίσεις που πάγωναν τα πρόστιμα για τα αυθαίρετα και  ανεστάλη  η νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων.
• Ο στόχος του 40% για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στην ηλεκτροπαραγωγή είναι θετικός και φιλόδοξος, αλλά χωρίς εγγυήσεις και ενδιάμεσους στόχους. Η εμμονή στις βραχονησίδες ως κύριου χώρου υποδοχής Α.Π.Ε. πιθανόν να αποδειχθεί επικίνδυνη για το περιβάλλον.
• Η διαφαινόμενη αξιοποίηση του σιδηροδρόμου στα Τέμπη θα αποτελέσει θετικό βήμα, ιδίως αν σηματοδοτήσει γενικότερη στροφή στην πολιτκή μεταφορών.
• Προωθείται τριεθνής συμφωνία για την προστασία των Πρεσπών.

Στα αρνητικά

• Η εκτροπή του Αχελώου παραμένει κυβερνητική πολιτική, ενώ νέο στοιχείο είναι η εμμονή στην ενεργοποίηση του φράγματος της Μεσοχώρας ακόμη και αν η εκτροπή κριθεί παράνομη.
• Για τις μονώσεις κτιρίων πάγωσε ακόμη και το ήδη υπάρχον (ανεπαρκέστατο) πρόγραμμα της ΝΔ, ενώ στη θέση του παρουσιάστηκε απλά ένας Κανονισμός.
• Συνεχίζεται η προώθηση νέων λιγνιτικών μονάδων παρά τις διακηρύξεις για «πράσινη ανάπτυξη».
• Συνεχίζεται η παράδοση των νομικών πραξικοπημάτων, καθώς η απόφαση του ΣτΕ που κρίνει παράνομη τη Ρυθμιστική για το Κυνήγι, παρακάμφθηκε και πάλι με έκδοση νέας Ρυθμιστικής, όπως πριν.
• Το πάγωμα του διαγωνισμού για τους αυτοκινητοδρόμους στον Υμηττό, συνοδεύεται από «υποσχέσεις» ότι το έργο τελικά θα προχωρήσει, έστω και με περικοπές.
• Στην αγροτική πολιτική, η βιολογική γεωργία παραμένει ο φτωχός συγγενής.
• Οι υποσχέσεις για Πράσινη Ανάπτυξη δε βρίσκουν αντίκρισμα στον κρατικό προϋπολογισμό. Οι δαπάνες για το περιβάλλον μένουν ουσιαστικά παγωμένες και πράσινα φορολογικά εργαλεία δε χρησιμοποιούνται.
• Στα φορολογικά η συζήτηση εστιάζεται στα αυτονόητα αντί να ξεκινά από αυτά. Η αναγόρευση της προσκόμισης αποδείξεων σε κεντρικό μέτρο φορολογικής πολιτικής δείχνει τουλάχιστον προχειρότητα και άγχος.
• Η ίδια η Πράσινη Ανάπτυξη αποτελεί μάλλον προβληματική έννοια, καθώς περιορίζει την ευημερία στην οικονομική της διάσταση και επιφυλάσσει το πρασίνισμα της οικονομίας μόνο για το επιπλέον οικονομικό προϊόν.

Στον τομέα των δικαιωμάτων τα δείγματα γραφής είναι ανησυχητικά, με εξαίρεση τα θέματα των μεταναστών.

• Οι μαζικές προσαγωγές, οι επιδείξεις ισχύος της αστυνομίας και η επικοινωνιακή τους προβολή από τον αρμόδιο υπουργό, δείχνουν ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι κατά περίπτωση αναλώσιμα.
• Αντιθέτως, θετική είναι, κατά βάση, η πρόταση για ψήφο των μεταναστών στην αυτοδιοίκηση, και για ιθαγένεια στους μετανάστες δεύτερης γενιάς.
• Παραμένει παράλληλα το έλλειμμα στις υπόλοιπες πολιτικές ενσωμάτωσης των μεταναστών, πέρα από την ιθαγένεια, ενώ και οι βελτιώσεις στην πολιτική ασύλου απέχουν πολύ από τις σύγχρονες ανάγκες.

Στο τομέα της διαφάνειας και της διαβούλευσης, υπάρχουν ενδιαφέροντα βήματα που θα κριθούν στη συνέχεια:

• Η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών για τη διαφάνεια έδειξε τη σοβαρότητα του προβλήματος, μένει όμως να εμφανίσει και πρακτικά αποτελέσματα.
• Μέτρα ελέγχου της σπατάλης στα νοσοκομεία και τα φάρμακα κινούνται σε  θετική κατεύθυνση. Το ίδιο ισχύει για την ανάρτηση των αποφάσεων στο διαδίκτυο, αν τελικά υλοποιηθεί, και τη μείωση των κρατικών αυτοκινήτων.
• Η ανοικτή προκήρυξη για τις θέσεις των Γενικών Γραμματέων Υπουργείων κινήθηκε σε επικοινωνιακή κυρίως βάση.
• Η ανεξαρτησία της Στατιστικής Υπηρεσίας κατοχυρώνεται μόνο τυπικά, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα στη λειτουργία της.
• Στο Σχέδιο Καλλικράτης, η αυτοδιοίκηση των περιφερειών αποτελεί καθυστερημένο θετικό βήμα (αν και μεταφερθούν πολλές από τις παθογένειες των δήμων και των νομαρχιών). Όμως οι υποχρεωτικές συγχωνεύσεις δήμων, με σαρωτικό τρόπο, απομακρύνουν κι άλλο την αυτοδιοίκηση από τον πολίτη.
• Στο μέτωπο του εκλογικού νόμου αποτελεί πραγματικό «επίτευγμα» ότι η συζήτηση για το γερμανικό σύστημα απλής αναλογικής εκφυλίζεται ήδη σε διάλογο για το πώς θα έχουμε και πάλι αυτοδύναμες κυβερνήσεις.

Κεντρικό ερώτημα από όλο αυτό το παζλ, είναι κατά πόσο αρκούν οι επιμέρους καλές προθέσεις για να βγούμε από τα σημερινά αδιέξοδα. Η απάντηση φαίνεται δυστυχώς ότι είναι αρνητική: η κυβέρνηση αρνείται να καταλάβει ότι δε διαχειρίζεται μόνο τη δημοσιονομική αποτυχία της προκατόχου της, αλλά και τη συνολική κατάρρευση του οικονομικού μοντέλου της τελευταίας 15ετίας

Τώρα που δεν υπάρχει πια ούτε εύκολο χρήμα ούτε εύκολη υπερχρέωση στις τράπεζες, μόνη διέξοδος είναι να θέσουμε την οικονομία σε άλλες βάσεις, βιώσιμες αυτή τη φορά. Χρειαζόμαστε ένα νέο οικονομικό μοντέλο που δίνει ταυτόχρονες απαντήσεις στην οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση.