03 February 2011

Το σκάνδαλο των Ολυμπιακών 2004

(Από τον ΦΙΛΙΠΠΟ ΣΥΡΙΓΟ, Ελευθεροτυπία, 1/2/2011)


Τώρα, λοιπόν, που το πάθημα (έστω και εξ ανάγκης...) έγινε μάθημα και οι Μεσογειακοί πήγαν, εν τέλει, από εκεί που ήρθαν... Τώρα που η Μέρκελ μάς παίρνει μέτρα για μια νέα, πιο οδυνηρή κλίνη του Προκρούστη...


Τώρα (λέω εγώ τώρα...) θα ήταν η κατάλληλη στιγμή να ασχοληθούμε, επιτέλους, με το σκάνδαλο που καταρράκωσε τη χώρα. Τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004!


ΜΕ ποιον τρόπο, άραγε; Μήπως με εξεταστικές σαν αυτές που κουκούλωσαν το Βατοπέδιο και τη Siemens; Ας είμαστε σοβαροί, δεν βγαίνει τίποτα έτσι. Οχι μόνο γιατί κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει, αλλά και γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν ήταν υπόθεση ενός, ή έστω δύο κομμάτων.

ΜΑ τότε ποιος είναι ο τρόπος; Ειλικρινά δεν τον ξέρω ούτε μπορώ να τον φανταστώ. Ή μάλλον, πάει το διεστραμμένο μυαλό μου κάπου, αλλά γελάω και μόνο που το σκέφτομαι. Ε ρε γλέντια που θα είχαμε, αν εξαναγκάζονταν τα αδέσμευτα μέσα ενημέρωσης να κάνουν, έστω και έπειτα από τόσα χρόνια, αυτό που δεν έκαναν τότε. Να φωτίσουν την πραγματικότητα, αντί να παίζουν τσιγκολελέτα!

ΝΑ ανοίξουν τον περίφημο φάκελο διεκδίκησης, που αποτέλεσε το ευαγγέλιο της ολυμπιακής μας πίστης, και να συγκρίνουν: τι έγραφε και τι έγινε, για πόσα λεφτά μιλούσε, πόσα ξοδεύτηκαν και πού πήγαν. Και σε πρώτο πλάνο, μέσα στα καλοφωτισμένα τους στούντιο, να μας παρουσιάσουν τον Σημίτη, τη Γιάννα, τον Βενιζέλο, τον Λιάνη και όλο το θλιβερό θίασο, που οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή.

ΝΑ εξηγήσει, επιτέλους, ο τότε πρωθυπουργός, γιατί ενώ φοβόταν ότι οι Αγώνες δεν συμβάδιζαν με την οικονομική συγκυρία, τελικά έδωσε το Ο.Κ. στα μεγάλα συμφέροντα που τους προωθούσαν;

ΝΑ μας πει η Γιάννα τι ακριβώς παίχτηκε με την εταιρεία του Μανόλο Ρομέρο και γιατί, για χάρη της, απορρίφθηκε η πρόταση της EBU σε σχέση με την τηλεοπτική κάλυψη των Αγώνων;

ΝΑ μας αποσαφηνίσει τώρα ο Ε. Βενιζέλος γιατί, ενώ από το 1997 μέχρι το 2000 τίποτα δεν προχωρούσε, εκείνος συνέδεε με εργολαβικά συμφέροντα τους δημοσιογράφους που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου;

ΝΑ μας εξηγήσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, αλλά ταυτόχρονα και οι αντιπολιτευόμενοι βουλευτές, πώς και γιατί μόνο για το ιππικό και ιπποδρομιακό κέντρο, που τώρα είναι έτοιμο να κλείσει, δαπανήθηκε το αστρονομικό ποσό των 250 εκατ. ευρώ!

ΝΑ μας πουν, ακόμα, όλοι αυτοί, ποια μαύρη τρύπα ρούφηξε την πολυδιαφημισμένη «προίκα της Αθήνας», ποια συμφέροντα μετέτρεψαν τις μεταφερόμενες ελαφρές (και φτηνές...) κατασκευές αθλητικών χώρων, σε φρούρια από τσιμέντο και σίδερο που καταβρόχθισαν εκατοντάδες εκατομμύρια; Και (το σπουδαιότερο):

ΠΩΣ συνέβη, άραγε, τόσα πολλά και... φωτεινά μυαλά να συναγωνίζονται σε βλακείες του τύπου «θα αναβαθμίσουμε τους Αγώνες και θα τους αναβαπτίσουμε στο αρχαίο πνεύμα το αθάνατο...», αντί να θέσουν ένα σοβαρό στόχο, από την επίτευξη του οποίου η χώρα θα μπορούσε όχι μόνο να αποσβέσει την επένδυση, αλλά σε βάθος χρόνου να αποδειχθεί πολλαπλά κερδισμένη;

ΤΑ ερωτήματα δεν τελειώνουν και χώρος δυστυχώς δεν υπάρχει. Μα την αλήθεια, όμως, περισσότερο και από τις απαντήσεις των πολιτικών, θα ήθελα ν' ακούσω την απολογία των αδέσμευτων μέσων και δημοσιογράφων, που κράτησαν σ' εκείνη την κρίσιμη περίοδο τη χώρα στο σκοτάδι.