Απόσυρση... οδηγών!
της Ισμήνης
Κάθε λίγο και λιγάκι η εκάστοτε κυβέρνηση μιλάει για απόσυρση αυτοκινήτων για να τονωθεί το εμπόριο το σχετικό εμπόριο. Τα αυτοκίνητα είναι πολλά, μα πάρα πολλά και δεν χωράει άλλα η Αθήνα που παραμένει ακόμα στα πολεοδομικά σχέδια που έφτιαξαν ο Κλεάνθης και ο Schaubert με μικρές παραλλαγές! Βέβαια όταν την σχεδίασαν ήταν άλλο πράγμα, δεν υπήρχαν αυτοκίνητα.
Υπήρχαν άμαξες θα μου πείτε, αλλά και αυτά ήταν περιορισμένα και μόνο οι πλούσιοι της εποχής εκείνης διέθεταν για να κυκλοφορούν. Αλλά ακόμη και τότε είχαν προβλέψει χώρους που οι άμαξες πήγαιναν και πάρκαραν. Αλλού τα άλογα και αλλού οι άμαξες.
Εμείς οι νέοι Αθηναίοι τι κάναμε; Μια τρύπα στο νερό, όταν άρχισε η κατεδάφιση των μονοκατοικιών για αντιπαροχή –τρομάρα μας– αντί να προβλεφθούν γκαράζ για αυτοκίνητα, έγιναν υπόγεια για κατοικία θυρωρών και μαγαζιά.
Το αποτέλεσμα; Το βλέπουμε σήμερα, τα μαγαζιά μένουν ξενοίκιαστα –πόσα πια μαγαζιά αντέχει μια συνοικία και δεν είναι το όνειρο– οι δρόμοι βογκάνε από τα αυτοκίνητα που όχι μόνο δεν χωράνε να περάσουνε από λογής λογής εμπόδια, αλλά και δεν βρίσκουνε χώρο να τα παρκάρουν οι οδηγοί τους.
Τώρα που πριν κάμποσα χρόνια έγινε υποχρεωτικό το γκαράζ στις πολυκατοικίες, δεν υπάρχουν μονοκατοικίες για αντιπαροχή. Άσε που κάθε οικογένεια έχει 2 ή και 3 αυτοκίνητα, οπότε δεν επαρκούν ούτε τα γκαράζ. Αλλά υπάρχει και η άλλη μάστιγα που δεν βρίσκονται ελεύθεροι χώροι για να παρκάρει κανείς το αυτοκίνητό του. Τα στάσιμα αυτοκίνητα των ηλικιωμένων.
Κάποιος είχε πεί ότι το αυτοκίνητο είναι προέκταση του ανδρικού πέους και έτσι ακριβώς είναι. Το 1964 η FORD κατασκεύασε το περιβόητο αυτοκίνητο Mustang σε σχήμα πέους σε στύση, για να τονώσει την ψυχολογία των ανδρών. Οι Αμερικάνοι σε αυτό τουλάχιστον είναι σαΐνια! Ο πόλεμος της Κορέας και μετά ο ατέλειωτος πόλεμος στο Βιετνάμ, είχαν καταρρακώσει τον ανδρικό πληθυσμό!
Ας επανέλθουμε όμως στην ελληνική πραγματικότητα. Αν παρατηρήσετε, σε κάθε δρόμο και σε κάθε πλευρά του υπάρχουν 3-4 αυτοκίνητα που δεν κινούνται καθόλου. Κάθε 3 ημέρες εμφανίζονται οι ιδιοκτήτες τους ηλικίας 75-80 και άνω με το μπαστουνάκι, σέρνουν το ένα πόδι, γυαλιά με βαθμούς μυωπίας όσο και η ηλικία τους, με το παλτό και καπέλο στο κεφάλι, ξεκλειδώνουν με τρεμάμενα χέρια το αυτοκίνητο, παίρνουν το φτερό και το καθαρίζουν επιμελώς, καθώς και τα τζάμια.
Μετά κάθονται στην θέση του οδηγού τακτοποιούν τα πάντα λες και πρόκειται να πάνε ένα μακρινό ταξίδι. Κλείνουν την πόρτα, ανοίγουνε λιγάκι το παράθυρο –μη και πουντιάσουν– βάζουν την ταχύτητα στο νεκρό και ... γυρνάνε το κλειδί στην μίζα της μηχανής.
Η μηχανή παίρνει μπρος και αυτοί κάθονται στο τιμόνι, σαν να είναι σε προσομοιωτές οδήγησης (μόνο το τιμόνι δεν κουνάνε), χωρίς να κάνουν τίποτα, απλά η μηχανή δουλεύει εν στάση, για να φορτιστεί η μπαταρία. Σε αγωνιώδες νεύμα οδηγού που ψάχνει να παρκάρει, –φεύγετε;– ούτε καν απαντάνε. Μετά από 15 λεπτά παραμονής στο αυτοκίνητο με αναμμένη τη μηχανή, την σβήνουν και με τις ίδιες τελετουργικές κινήσεις επιστρέφουν στο σπίτι τους.
Αποσύρατε αυτούς τους οδηγούς κύριοι του Υπουργείου Συγκοινωνιών. Τσιμπήστε τους γιατρούς –παθολόγους και οφθαλμίατρους– που τους βγάζουν ικανούς με το αζημίωτο βέβαια, μην τους ανανεώνεται την άδεια οδήγησης και θα δείτε πόσες θέσεις παρκαρίσματος θα προκύψουν σε κάθε δρόμο και σε κάθε γειτονιά.
