Απατεώνας γεννιέσαι δεν γίνεσαι
της Ισμήνης
Όσο και αν μας φαίνεται παράξενο, κατά την δική μου ταπεινή άποψη, απατεώνας γεννιέσαι δεν γίνεσαι!
Μου πάσαραν ένα πλαστό 50ευρω Τώρα θα μου πείτε πως; Μήπως είχα ξαναδεί πλαστό χρήμα για να μπορέσω να διακρίνω τη διαφορά; Και σίγουρα αυτός που μου το πάσαρε, από κάποιον άλλον το πήρε και έψαχνε το «έξυπνο πουλί» γα να το ξεφορτωθεί. Το ανακάλυψε ο γιός μου όταν του το έδωσα να μου κάνει ψιλά και το πέρασε από το μηχάνημα ανίχνευσης!!!
Μου πάσαραν ένα πλαστό 50ευρω Τώρα θα μου πείτε πως; Μήπως είχα ξαναδεί πλαστό χρήμα για να μπορέσω να διακρίνω τη διαφορά; Και σίγουρα αυτός που μου το πάσαρε, από κάποιον άλλον το πήρε και έψαχνε το «έξυπνο πουλί» γα να το ξεφορτωθεί. Το ανακάλυψε ο γιός μου όταν του το έδωσα να μου κάνει ψιλά και το πέρασε από το μηχάνημα ανίχνευσης!!!
- Ρε μάνα πλαστό σου έδωσαν και δεν το πήρες είδηση;
Σιγά βέβαια που θα το καταλάβαινε κι αυτός, αλλά τέλος πάντων, τα παιδιά τα ξέρουν και τα καταλαβαίνουν όλα! Εντάξει τι να κάνουμε, είπα εγώ, όλοι κάποια στιγμή την παθαίνουμε! Θα το δώσω στη λαϊκή την Τρίτη σκέφθηκα, σιγά που θα το καταλάβουν, μεταξύ μαρουλιών, μαϊντανού και πορτοκαλιών. Ο χαμός γίνεται εκεί, το νου τους το έχουν να πουλήσουν και μην πάρει κανείς πράγματα χωρίς να πληρώσει.
Όλα αυτά τα σκέφθηκα εγώ η έξυπνη, αλλά μάλλον λιγάκι όχι πολύ αφελής… Την Τρίτη έβρεχε. Πάω λοιπόν σαν καλή κυρία, με το καροτσάκι μου και τις σακούλες από το σπίτι μου μέσα στην τσάντα, να μην παίρνω και εξτρά σακούλες και επιβαρύνουμε το περιβάλλον.
Σταματάω να πάρω τα πορτοκάλια μου, τα λεμόνια, τα μήλα μου και ευγενέστατα ρωτάω τον μανάβη αν μπορώ να του δώσω 50ευρώ. Βεβαίως μου απαντάει αυτός κι εγώ πια περιχαρής του δίνω το πλαστό μου χαρτονόμισμα. Ωραία σκέφτομαι το ξεφορτώθηκα... Περιμένω τα ρέστα μου και τον βλέπω να το κοιτάζει καλά-καλά και με το νύχι του να ξύνει κάπου πάνω στο χαρτονόμισμα !
- Που το βρήκες αυτό, φωνάζει, τώρα την πάτησα σκέφτομαι ξέρεις ότι είναι πλαστό; πήγες να μου περάσεις πλαστό χρήμα;
Εκείνη την ώρα είπα να ανοίξει η γη να με καταπιεί, κράτησα την ψυχραιμία μου, προσπάθησα να μην κοκκινίσω (έχω κι αυτό το κακό, όταν λέω ψέματα κοκκινίζω σαν το παντζάρι). Του είπα ότι δεν ξέρω τι εννοεί, διότι δεν ξέρω πως είναι το πλαστό χρήμα, αγνοώ πλήρως αυτό το είδος.
Αυτός να ωρύεται, να έχει μαζευτεί κόσμος (να με σιχτιρίζω από μέσα μου για την βλακεία μου που σκέφθηκα να κάνω), να κοιτάω πλαγίως μπας και φανεί κανένας αστυφύλακας όποτε την είχα βαμμένη θα την πέρναγα στο κρατητήριο.
Από που είσαι να φωνάζει αυτός; Άλλο πλήγμα για την ελληνικότητά μου, με πέρασε για αλλοδαπή που διακινούσε πλαστό χρήμα!
Προκειμένου να ξεφύγω από όλο αυτό το τραγελαφικό σκηνικό που είχε δημιουργηθεί, αρπάζω το 50ευρώ το σκίζω του αφήνω τα πράγματα στον πάγκο και αποχωρώ αξιοπρεπώς σαν θιγμένη βασίλισσα.
Τι τα θέλετε ... απατεώνας γεννιέσαι δεν γίνεσαι. Τώρα όμως έμαθα πως να τσεκάρω το πλαστό χρήμα, για να μην την ξαναπάθω ή τουλάχιστον να βρω κανέναν πιο αφελή από εμένα να του το πασάρω!!
