της Ισμήνης.
Τόσες εβδομάδες γράφω κα σχολιάζω διάφορα θέματα, σοβαρά ή αστεία και μη, που μπορεί να σας αρέσουν ή να σας αφήνουν αδιάφορους. Σήμερα θα γράψω κάποιες δικές μου σκέψεις, πέρα από πολιτικές πεποιθήσεις. Σκέψεις που έκανα το διάστημα που γινότανε ο χαμός στην Αθήνα με το κίνημα των πολιτών «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ».
Χρειάστηκε να πάω κάπου στη Νίκαια, όχι της Γαλλίας του Πειραιά! Πήρα λοιπόν το τρόλεϊ 21 από το Ζάππειο που θα με πήγαινε κατευθείαν στον προορισμό μου. Από την αφετηρία που μπήκα είμαστε περίπου 10 άτομα, 4 μαύροι, 3 κιτρινομαύροι και 3 άσπροι. Μπαίνοντας, εγώ ήμουν τελευταία στη σειρά και πλησίασα το μηχάνημα να χτυπήσω το εισιτήριο μου, οπότε διαπιστώνω ότι ήμουνα η μόνη που χτύπησα εισιτήριο, διότι στον ήχο του μηχανήματος 9 ζευγάρια μάτια γύρισαν και με κοίταξαν περίεργα.
Κάθομαι και τσεκάρω πόσοι θα χτυπήσουν εισιτήριο. Μέχρι την Ομόνοια μπήκαν πολλά άτομα διαφόρων εθνικοτήτων, που φαινόταν από το πρόσωπό τους και, όσοι ήτανε με παρέα, από την ομιλία τους. Από την Ομόνοια και κάτω μέχρι την στάση που κατέβηκα εγώ, οι επιβάτες στην πλειονότητα ξένοι, ανεβοκατέβαιναν διαρκώς.
Άλλοι καλοντυμένοι, κρατώντας στο χέρι τελευταίας τεχνολογίας κινητά ή με ακουστικά στα αυτιά να ακούν μουσική από εκείνες τις συσκευές, άλλοι φτωχικά κακοντυμένοι και με αμφιβόλου καθαριότητας ρούχα. Δεν σχολιάζω αυτό, άλλο παρατήρησα!
Στις 2 διαδρομές που έκανα πηγαίνοντας και επιστρέφοντας, περίπου 200 άτομα ανεβοκατέβηκαν από το τρόλεϊ και είναι ζήτημα αν 10 από αυτούς χτύπησαν εισιτήριο. Όλοι οι άλλοι όχι, τίποτα, τσάμπα πηγαινέλα!
Εξοργίστηκα, θύμωσα γιατί μια χούφτα άνθρωποι με το σύνθημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» –δεν σχολιάζω αν έχουν δίκιο ή άδικο– κατάφεραν να παρασύρουν χιλιάδες άλλους να μην πληρώνουν εισιτήριο – και πάλι δεν σχολιάζω αν έχουν δίκιο ή άδικο.
Σε κάποιο blog σχολίασα αρνητικά τη μη πληρωμή εισιτηρίου στις συγκοινωνίες και πήρα την απάντηση ότι «σε μια ευνομούμενη χώρα οι πολίτες δεν πρέπει να πληρώνουν εισιτήριο». Έφερα στο μυαλό μου όλες τις ώρες που έχω ταξιδέψει και δεν θυμήθηκα σε καμία ευνομούμενη χώρα, να μου είπαν «περάστε τζάμπα».
Στο Παρίσι δε, εν αγνοία μου ταξίδευα στην ζώνη 4 ενώ είχα εισιτήριο για την ζώνη 1 & 2, σε έλεγχο που έγινε –στις 11 το βράδυ παρακαλώ– πλήρωσα πρόστιμο!
Ντρέπομαι που είμαι Ελληνίδα, όσο ακραίο και αν ακούγεται αυτό, γιατί δίνεται από αποκαλούμενους Έλληνες το δικαίωμα, να ασελγούν κάποιοι, για να μην πω όλοι, πάνω στα οικονομικά της χώρας…
