Από το Υποβολείο του Βασίλη Aγγελικόπουλου, Καθημερινή, 23/4/2011
[...] Ο Γάλλος συγγραφέας Μισέλ Τουρνιέ • τα οποία αξίζει τον κόπο να φιλοξενήσει σήμερα η στήλη...: «Τα βιβλία είναι πουλιά αποστεωμένα, αναιμικά, πειναλέα, που πλανώνται ανάμεσα στο πλήθος ψάχνοντας με μανία κάποιο πλάσμα με σάρκα και οστά πάνω στο οποίο θα κάτσουν για να φουσκώσουν απ’ τη θέρμη και τη ζωή του: το πλάσμα αυτό είναι ο αναγνώστης». • «Οσο ένα βιβλίο δεν έχει διαβαστεί, δεν υπάρχει. Ή μάλλον υπάρχει κατά το ήμισυ, σαν μια παρτιτούρα μουσικής που δεν έχει εκτελεστεί». «Κάθε φορά που ένα βιβλίο διαβάζεται, γεννιέται ένα διαφορετικό έργο. • Γιατί το έργο που προκύπτει είναι αδιάλυτο μείγμα του βιβλίου που έγραψε ο συγγραφέας και των φαντασιώσεων, των επιθυμιών, του γούστου και όλου του διανοητικού και συναισθηματικού υποστρώματος του αναγνώστη. • Eνα βιβλίο έχει πάντα δύο δημιουργούς • -αυτόν που το γράφει κι αυτόν που το διαβάζει». • Και θυμάται ο Τουρνιέ τον Πολ Βαλερί, ο οποίος είχε πει: * «Η έμπνευση δεν είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ποιητής, αλλά η κατάσταση στην οποία ο ποιητής ελπίζει να θέσει τον αναγνώστη». • «Ο εμπνευσμένος είναι αυτός που διαβάζει, γιατί το ποίημα έχει ανάγκη από την έμπνευσή του για να γίνει αυτό που είναι». • Το ίδιο δεν συμβαίνει με κάθε έργο τέχνης; [...]
