15 July 2008

Μήπως καταλαβαίνει ο διπλανός μου;

Μου έχει συμβεί συχνά, όταν βρίσκομαι στο εξωτερικό, να καθίσω στο τραίνο, στο τραμ ή το λεωφορείο δίπλα σε συνταξιδιώτες, οι οποίοι μιλάνε μεταξύ τους ελληνικά. Δεν έχω ακούσει σημαντικές κουβέντες, συνήθως ανέκδοτα και σαχλαμάρες. Σκέφτομαι όμως ότι πρέπει καθένας να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός σ' αυτά που λέει, όταν δεν μπορεί να ξέρει, αν ο διπλανός του καταλαβαίνει την «ξένη» γλώσσα που νομίζει ότι μιλάει μόνο αυτός και ο φίλος του.

Πριν από αρκετά χρόνια, στη δεκαετία του ’70, βρέθηκα σε μεγάλη πόλη της Ελβετίας και μπήκα σε μια τράπεζα να ανταλλάξω γερμανικά μάρκα σε ελβετικά φράγκα. Πριν από μένα στη σειρά προς το ταμείο ήταν δύο μεσήλικες Έλληνες, οι οποίοι είχαν βγάλει παράνομα συνάλλαγμα στο εξωτερικό και ήθελαν να το καταθέσουν σε κρυφό λογαριασμό στη συγκεκριμένη τράπεζα. Έλεγαν μεταξύ τους όλη την ιστορία και τις δυσκολίες που συνάντησαν, σχεδόν φωναχτά, βέβαιοι όντες ότι κανείς εκεί μέσα δεν τους καταλάβαινε.


Εγώ διάβαζα ένα ξενόγλωσσο περιοδικό, αλλά είχα ακούσει όλες τις λεπτομέρειες της κομπίνας που είχαν μεθοδεύσει και θα υλοποιούσαν με την κατάθεση των χρημάτων. Φυσικά, δεν έδειξα ότι καταλαβαίνω και, όταν τελείωσαν αυτοί τις συναλλαγές τους, στάθηκα στο ταμείο για να ανταλλάξω τα νομίσματα.

Τώρα συνέβη κάτι σχετικό στην περιοχή της Στουτγκάρδης, όπως γράφει η εφημερίδα Stuttgarter Zeitung. Σε καφετέρια ενός αυτοκινητόδρομου (Autobahn) προέκυψε καυγάς μέχρι χειροδικίας μεταξύ 28χρονου Τούρκου και της 26χρονης φίλης του. Η αστυνομία που κατέφθασε σύντομα, κάλεσε ένα ταξί για να επιβιβαστεί σ’ αυτό η κοπέλα που υπέστη την επίθεση από τον Τούρκο φίλο της, και κράτησε για λίγο εκεί τον Τούρκο, μέχρι να απομακρυνθεί αρκετά το ταξί.

Όσην ώρα καθόταν ο Τούρκος εκεί δίπλα, έπαιρνε νούμερα με το κινητό και καλούσε φίλους του, στα τούρκικα, για να συναντηθούν σε συγκεκριμένο σημείο της Στουτγκάρδης και να ξυλοφορτώσουν την «άπιστη» φίλη, ίσως και να την σκοτώσουν! Μόνο που η τύχη ήταν ευνοϊκή με την κοπέλα και δυσμενής με τον Τούρκο: ο ένας από τους δύο αστυφύλακες ήταν επίσης Τούρκος στην καταγωγή, γεννημένος και μεγαλωμένος στη Γερμανία, και καταλάβαινε πολύ καλά τι έλεγε ο «συμπατριώτης» του στο τηλέφωνο.

Αποτέλεσμα ήταν να συλληφθεί επιτόπου ο Τούρκος δράστης και να δοθεί σήμα για σύλληψη των φίλων του, οι οποίοι θα μαζεύονταν ανύποπτοι στο σημείο του ραντεβού για να βοηθήσουν τον «άντρακλα» συμπατριώτη τους. Μερικοί που είχαν αμφιβολίες, διαπιστώνουν με τον καιρό, πόσο σημαντικό είναι σε μια πολυεθνική κοινωνία, να στελεχώνονται δημόσιες υπηρεσίες από μέλη διαφόρων εθνικοτήτων.
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)