Στο νέο (περσινό) βιβλίο Γεωγραφίας της Ε' Δημοτικού έψαξε ο δημοσιογράφος Τάκης Καμπύλης (θα έχει κανένα παιδί σ' αυτή την τάξη) και φαίνεται να επιβεβαιώνει ότι, ακόμα κι αν απαλλαγεί κάποιος μαθητής από το μάθημα των Θρησκευτικών, θα βρουν οι εγκάθετοι ευκαιρία να του περάσουν τα θρησκόληπτα και εθνικιστικά (εννοείται) μηνύματα μέσα από τα υπόλοιπα μαθήματα και βιβλία.
του Τάκη Καμπύλη
«Aγαπητά μας παιδιά. (…) Κατά την περιπλάνησή μας στην ελληνική φύση θα ανακαλύψουμε τις ρίζες της φυλής μας (…)». Το απόσπασμα από την εισαγωγή του νέου βιβλίου Γεωγραφίας της Ε΄ Δημοτικού.
Παρακάτω, στο 5ο κεφάλαιο περί γεωγραφικού προσανατολισμού (σελ. 24): «Το Ορμένιο, το βορειότερο τμήμα του νομού Έβρου, είναι ο σκοπός στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, κούτελο του ελληνικού σώματος και σαν άλλος ακρίτας αγρυπνά και αφουγκράζεται» (σ.σ. η Βουλγαρία ανήκει στην Ε.Ε.). Και πιο κάτω: «(…) Η Γαύδος, οι 50 κάτοικοί της, μας θυμίζουν ότι το νησί πρωτοκατοικήθηκε 5.000 χρόνια πριν. Η Ελλάδα πατάει γερά!».
Παρακάτω, στο 6ο κεφάλαιο, για τη «μορφή και το σχήμα της Ελλάδας» οι συγγραφείς προτείνουν (σελ. 28): «Καθένας μπορεί να βάλει τη φαντασία του να καλπάσει (…) για να πει με τι μοιάζει η Ελλάδα, για να δώσει όνομα στο σχήμα της (…). «Η δική μου φαντασία, λαχανιασμένη, μου δείχνει την Ελλάδα να μοιάζει μόνο με μένα. Αυτό θα πει κάθε Ελληνας και κάθε Ελληνίδα, όταν μιλήσει για την πατρίδα μας».
Στο ένατο κεφάλαιο για τις θάλασσες (σελ. 37): «(…) Όλος ο λαός μας μιλά για τα καταγάλανα νερά που καθόρισαν την πορεία της φυλής μας». Στο ίδιο κεφάλαιο παρουσιάζεται ως «ξεχωριστό ακτογραφικό στοιχείο» η Χερσόνησος του Άθω. Ποιοι είναι οι (γεωγραφικοί) λόγοι; «(…) Ξεχωρίζει ως προπύργιο του Χριστιανισμού και θεματοφύλακας της ορθόδοξης παράδοσής μας. (…) Διασφαλίζουν το άβατο και υπόσχονται στη Δέσποινα ότι θα είναι πάντα η μοναδική γυναίκα, που θα κάνει τον περίπατό της σ' εκείνα τα γαληνεμένα μονοπάτια (…)» (πλήρες κείμενο >>>).
Παρακάτω, στο 5ο κεφάλαιο περί γεωγραφικού προσανατολισμού (σελ. 24): «Το Ορμένιο, το βορειότερο τμήμα του νομού Έβρου, είναι ο σκοπός στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, κούτελο του ελληνικού σώματος και σαν άλλος ακρίτας αγρυπνά και αφουγκράζεται» (σ.σ. η Βουλγαρία ανήκει στην Ε.Ε.). Και πιο κάτω: «(…) Η Γαύδος, οι 50 κάτοικοί της, μας θυμίζουν ότι το νησί πρωτοκατοικήθηκε 5.000 χρόνια πριν. Η Ελλάδα πατάει γερά!».
Παρακάτω, στο 6ο κεφάλαιο, για τη «μορφή και το σχήμα της Ελλάδας» οι συγγραφείς προτείνουν (σελ. 28): «Καθένας μπορεί να βάλει τη φαντασία του να καλπάσει (…) για να πει με τι μοιάζει η Ελλάδα, για να δώσει όνομα στο σχήμα της (…). «Η δική μου φαντασία, λαχανιασμένη, μου δείχνει την Ελλάδα να μοιάζει μόνο με μένα. Αυτό θα πει κάθε Ελληνας και κάθε Ελληνίδα, όταν μιλήσει για την πατρίδα μας».
Στο ένατο κεφάλαιο για τις θάλασσες (σελ. 37): «(…) Όλος ο λαός μας μιλά για τα καταγάλανα νερά που καθόρισαν την πορεία της φυλής μας». Στο ίδιο κεφάλαιο παρουσιάζεται ως «ξεχωριστό ακτογραφικό στοιχείο» η Χερσόνησος του Άθω. Ποιοι είναι οι (γεωγραφικοί) λόγοι; «(…) Ξεχωρίζει ως προπύργιο του Χριστιανισμού και θεματοφύλακας της ορθόδοξης παράδοσής μας. (…) Διασφαλίζουν το άβατο και υπόσχονται στη Δέσποινα ότι θα είναι πάντα η μοναδική γυναίκα, που θα κάνει τον περίπατό της σ' εκείνα τα γαληνεμένα μονοπάτια (…)» (πλήρες κείμενο >>>).
Για τα καταγάλανα νερά που καθόρισαν την πορεία της φυλής σίγουρα θα γράφουν αντίστοιχα πράγματα στα βιβλία τους οι Ιταλοί και οι Ισπανοί/Πορτογάλοι, οι Αιγύπτιοι και οι Λύβιοι, οι Κινέζοι και οι Ινδοί, οι Μεξικάνοι και οι Βολιβιανοί κ.ο.κ. Τα νερά της θάλασσας συμβαίνει να είναι παντού καταγάλανα, αν δεν έχουν δεχτεί απόβλητα!
Ως προς την προβολή και στήριξη του άβατου μέσω του «ξεχωριστού ακτογραφικού στοιχείου» (; ! ;), σημειώνω ότι 2 από τα τρία άτομα που έχουν συγγράψει το συγκεκριμένο πόνημα, είναι γυναίκες. Οι οποίες έχουν προφανώς όμοια αντίληψη για την αξιοπρέπειας του φύλου τους με εκείνες τις γυναίκες σε άλλες κοινωνίες που αποδέχονται την (ελέω Αλάχ) μπούρκα...