Διαχρονική οπισθοδρομικότητα
Το έτος 1849 δημοσίευσε ο Samuel Birley Rowbotham (1816–1884) ένα φυλλάδιο, το οποίο σταδιακά ενισχύθηκε και πήρε τη μορφή βιβλίου, όπου ισχυριζόταν ότι από τη Βίβλο προκύπτει ότι η Γη, πάνω στην οποία ζούμε, είναι επίπεδη!Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις αντιλήψεις των «επιπεδιστών», η Γη είναι ένας κυκλικός δίσκος με το βόρειο πόλο στο κέντρο και την Ανταρκτική ως εξωτερικό περιμετρικό όριο. Τί συμβαίνει από κει και πέρα, τί ισχύει για την κάτω πλευρά του δίσκου, δεν υπήρχε καμιά άποψη, αφού και η Βίβλος δεν αναφέρεται σε τέτοια προχωρημένα θέματα. Τα άστρα βρίσκονται κατά τον Rowbotham σε μία στοίβα πάνω από την επίπεδη Γη, σε ένα ύψος της τάξης μερικών εκατοντάδων χιλιομέτρων.
Να προσέξουμε εδώ ότι αυτές οι θρησκο-αστρονομικές απόψεις δεν σχετίζονται με τις αντίστοιχες ιδεοληψίες περί κούφιας Γης, μέσα στην οποία ζουν άλλοι άνθρωποι κτλ. Σημαντικό είναι επίσης ότι και το Κοράνι αναφέρεται σε επίπεδη Γη. Μάλιστα, πριν από μερικά χρόνια κυκλοφόρησε ένας ιμάμης στη Σαουδική Αραβία μία φάτβα (κάτι σαν πατριαρχική εγκύκλιο), στην οποία απαγόρευε στους πιστούς να ισχυρίζονται αυτά που διαδίδουν οι άπιστοι, ότι δηλαδή η Γη είναι σφαιρική…
Από γνωστούς εκκλησιαστικούς παράγοντες του Μεσαίωνα γνωρίζουμε ότι υποστήριζαν την "επίπεδη Γη", π.χ. ο αυλικός ιστορικός Lactantius (245–325 μ.Χ.), ο οποίος εκτιμούσε ότι σε μια σφαιρική Γη θα έπρεπε οι άνθρωποι στο νότιο ημισφαίριο να στέκονται με το κεφάλι προς τα κάτω! Άλλος μεγαλόσχημος που αντιτασσόταν στην ιδέα της σφαιρικής Γης, ήταν ο Ιωάννης Χρυσόστομος (349–407 μ.Χ.), ο οποίος θεωρούσε ότι δεν μπορεί να κάνει λάθος η Βίβλος και να έχουν δίκιο οι Έλληνες, άρα η Γη είναι επίπεδη! Ο Κοσμάς Ινδικοπλεύστης (6ος αι. μ.Χ.) υποστήριζε στο βιβλίο του "Χριστιανική Τοπογραφία" μια τετράπλευρη επίπεδη Γη. Άλλοι γνωστοί επιπεδιστές ήταν ο Κύριλλος των Ιεροσολύμων (315–386 μ.Χ.), ο Διόδωρος εκ Ταρσού (4ος αιώνα μ.Χ.) και αρκετοί άλλοι.
Το κίνημα του Rowbotham έγινε στα μέσα του 19ου αιώνα ευρύτερα γνωστό από τις αντιδικίες και δημόσιες συζητήσεις που έκαναν εκπρόσωποί του με επιστήμονες, οι οποίοι ουσιαστικά επαναλάμβαναν αυτά που έλεγαν ήδη οι Κινέζοι, οι Βαβυλώνιοι και οι αρχαίοι Έλληνες – ό,τι μαθαίνουμε και σήμερα στο σχολείο: τα πλοία εμφανίζονται στο θαλάσσιο ορίζοντα πρώτα με τα κατάρτια και μετά με το σκάφος κ.ο.κ.
Επειδή η τρέλα δεν πάει στα βουνά αλλά προτιμάει τους ανθρώπους, ο Rowbotham μάζεψε αρκετούς οπαδούς (εδώ τόσοι και τόσοι πιστεύουν στα θαύματα) και δημιούργησε την Universal Zetetic Society, η οποία εξέδωσε το περιοδικό The Earth Not a Globe Review. Η οργάνωση αυτή φυτοζωούσε για αρκετές δεκαετίες, οπότε περί το τέλος του α' παγκόσμιου πολέμου φαίνεται ότι είχε εκφυλιστεί τελείως.
Όμως εκείνη περίπου την εποχή υιοθέτησαν τις ιδέες του Rowbotham τα μέλη μιας χριστιανικής κίνησης, της Christian Catholic Apostolic Church. Η συγκεκριμένη εκκλησία ήθελε να ιδρύσει μια θεοκρατική κοινωνία και προφανώς έπρεπε όλες οι απόψεις και οι ενέργειες των ανθρώπων να προκύπτουν από τη Βίβλο. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν συνεπείς: ή θα ακολουθούμε πιστά, αποκλειστικά και κατά γράμμα τη Βίβλο ή δεν θα είμαστε χριστιανοί! Ας τα βλέπουν αυτά μερικοί σύγχρονοι θεόπληκτοι, οι οποίοι παίρνουν από δω κι από κει ό,τι τους βολεύει και λειτουργούν ταυτόχρονα με 2-3 μοντέλα στο μυαλό τους, τις Κυριακές με το γεωκεντρικό σύστημα, τις εργάσιμε ημέρες με το ηλιοκεντρικό… Κινούμενη σχιζοφρένεια!
Η έδρα της «χριστιανικής καθολικής και αποστολικής εκκλησίας» ήταν στην πόλη Σιών, 70 km βόρεια του Σικάγου. Εκεί υπολειτουργούσε η εκκλησία, οπότε άρχισε να διαλύεται όταν διαπιστώθηκε ότι κάποιοι ηγέτες της έκλεβαν το ταμείο. Θα μου πείτε, τίποτα πρωτότυπο, κι εδώ σ’ εμάς κλέβουν οικόπεδα από το κράτος και περιουσίες από γερόντια, το φτωχικό ταμείο της εκκλησίας των τρελαμένων θα σέβονταν; Πράγμα που δείχνει ότι δεν είναι οι μεμονωμένοι άνθρωποι που υποκύπτουν στον πειρασμό, αλλά η ίδια η ιδεολογία που τους ωθεί σ’ αυτές τις ενέργειες.
Παρά τις αλλεπάλληλες αναποδιές, η «εκκλησία» συνέχισε να υπάρχει και ίδρυσε την International Flat Earth Society, για να βγάλει κανένα φράγκο κι από Ευρωπαίους ή Νοτιαμερικανούς «επιπεδιστές». Πάνω εκεί, στη δεκαετία του 1950, άρχισαν να δημοσιεύονται στις εφημερίδες φωτογραφίες της Γης από το διάστημα, οι οποίες φωτογραφίες έδειχναν σαφέστατα ότι αυτό το πράγμα που ονομάζεται πλανήτης Γη ήταν σφαιρικό. Την ίδια περίπου εποχή άρχισαν τα μαζικά διηπειρωτικά αεροπορικά ταξίδια και καθένας μπορούσε να δει μόνος του ότι πετάει πάνω από μια σφαίρα...Αργότερα δε, όταν με το διαστημικό πρόγραμμα Apollo, κυκλοφόρησαν παντού οι φωτογραφίες του γαλάζιου πλανήτη, με εμφανή τα σύννεφα, τους ωκεανούς και τις ηπείρους, οι οποίες θα έπειθαν και τον πιο δύσπιστο ότι δεν υπάρχει κάτι επίπεδο εκεί κάτω, τα μέλη της Society χαμογελούσαν συγκαταβατικά και δήλωναν ότι πρόκειται για σκευωρία των κομμουνιστών, των αιρετικών και άλλων βδελυρών στοιχείων· περίπου όπως και σήμερα αυτοί που δέχονται να ξεφτιλιστούν με κάθε θεόπληκτη ανοησία και εχθρεύονται τους φυσιοκράτες, οι οποίοι δέχονται μόνο το επιβεβαιούμενο και εμπειρικά προφανές.
Στις μέρες μας, δεν φαίνεται να υπάρχει πια κάποια συγκροτημένη οργάνωση που στηρίζει την ιδεοληψία της επίπεδης Γης, πέρα από τους φανατικούς μωαμεθανούς. Υπάρχουν όμως διάφοροι ιστότοποι, στους οποίους γίνονται συζητήσεις, ανταλλάσσονται αποτελέσματα «παρατηρήσεων» κ.ο.κ., δίπλα στους οπαδούς της «κούφιας γης», της «διαστημικής καταγωγής» των ανθρώπων, των «ΕΛ» και ό,τι άλλο προωθεί σε πακέτα ο Λιακόπουλος και προβάλλει από τηλεοράσεως ο Χαρδαβέλλας.
(Κατ' άλλους, η Γη δεν είναι επίπεδη αλλά κοίλη >>>)
(Stelios Frangopoulos, Στέλιος Φραγκόπουλος)
