Η Λούρδη των ΗΠΑ
Η τοποθεσία Chimayo της πολιτείας Νέο Μεξικό/ΗΠΑ θα έμενε για πάντα άγνωστη, πέρα από την ευρύτερη γειτονιά, αν δεν συνέβαιναν απανωτά «θαύματα» από τις αρχές του 19ου αιώνα! Μια μέρα του έτους 1810 εξαφανίστηκε ο εσταυρωμένος του (καθολικού) ναού στην πόλη Santa Cruz και όλοι υπέθεσαν ότι κάποιοι τον έκλεψαν για να τον πουλήσουν.
Ήταν η εποχή με τους κατακτητικούς πολέμους Ισπανογάλλων και Εγγλέζων (Αμερικάνων) μεταξύ τους και σε βάρος των Ινδιάνων της βόρειας και κεντρικής Αμερικής (ερυθρόδερμοι και αζτέκοι) και τη σταδιακή δημιουργία των ΗΠΑ, όπου κάθε γελαδάρης όριζε αυθαίρετα την περιοχή βοσκής των ζώων του και πυροβολούσε όποιον τολμούσε να περάσει από αυτήν.
Μετά από κάποιες μέρες ή εβδομάδες βρέθηκε ο εσταυρωμένος μακριά από το ναό της Santa Cruz σε μια ερημική τοποθεσία που λέγεται Chimayo. Μεταφέρθηκε λοιπόν ο εσταυρωμένος με λιτανεία στην αρχική του θέση και όλα φαίνονταν όμορφα και καλά, αν δεν συνέβαινε το επόμενο πρωί να απουσιάζει πάλι το χριστιανικό σύμβολο. Πήγαν όλοι πάλι στο Chimayo, οι πιστοί με τον παπά τους επικεφαλής, και βρήκαν εκεί το σταυρό, ο οποίος προφανέστατα είχε μετακινηθεί με θαυματουργό τρόπο. Τον μετέφεραν πάλι στην εκκλησία -οι «μαρτυρίες» διαφέρουν πόσες φορές επανελήφθη αυτό, 2, 3 ή 4- και, κάποια στιγμή, κατάλαβαν οι ευσεβείς Μεξικάνοι ότι επρόκειτο για θεϊκό μήνυμα: ο εσταυρωμένος πρέπει να μείνει μόνιμα στο Chimayo.
Εκεί διαπιστώθηκε όμως ότι η τρύπα στο έδαφος που είχε τοποθετηθεί τις προηγούμενες φορές ο σταυρός, είχε γεμίσει με άμμο (στην έρημο εξελίσσονταν όλα αυτά!), η οποία άμμος έφευγε μεν, όταν την φτυάριζαν, αλλά επανερχόταν αμέσως μετά. Και, όχι μόνο αυτό, η ίδια η άμμος ήταν θαυματουργή. Όποιος την πασάλειβε σε κάποιο ασθενικό σημείο του σώματός του, γινόταν αυτό και ο ίδιος αμέσως καλά. Και η λακούβα ήταν πάλι γεμάτη, ανεξάρτητα από την ποσότητα που είχε αφαιρεθεί.
Το νέο διαδόθηκε σε όλη την περιοχή, σε όλη την επαρχία, σε όλο το Μεξικό και, μετά την ενσωμάτωση της περιοχής στις ΗΠΑ, σε όλο τον καθολικό κόσμο των ΗΠΑ. Οι πιστοί πηγαίνουν ακόμα και σήμερα με οργανωμένα ταξίδια -μερικές χρονιές μέχρι και 30.000 άτομα- πασαλείβονται με θαυματουργή άμμο από τη λακκούβα και γίνονται καλά... Πάσα νόσος και πάσα μαλακία γιατρεύεται!
Είδα ένα ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση κάποιο βράδυ, δεν πίστευα στα μάτια μου και τα αυτιά μου που πασαλείβονταν τόσοι άνθρωποι με άμμο και έκαναν παρακλήσεις στην εκκλησία, η οποία από εκείνα τα χρόνια έχει κατασκευαστεί γύρω από την λακούβα με τη θαυματουργή άμμο μέσα... Κι ο εσταυρωμένος πάντα εκεί δίπλα στημένος, αφού μόνος του «περπατούσε» για να δείξει πού είναι η σωστή θέση του.
Κάποια στιγμή εμφανίστηκε στο ντοκιμαντέρ ένας καθολικό παπάς, κατάλευκο δέρμα και ασπρόξανθα μαλλιά, καμία σχέση με τους σχεδόν αποκλειστικά σκουρόχρωμους, μεξικάνικης καταγωγής φτωχοδιάβολους πιστούς. Ρωτήθηκε ο παπάς, πώς συμβαίνει να κάνει ιαματικά θαύματα η άμμος της ερήμου, τα μάσαγε αυτός, χαμογέλασε και είπε ότι ο θεός κάνει τα θαύματα και όχι η άμμος. Την άμμο χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να δείξουν την πίστη τους... Ρωτήθηκε ακόμα τι ιδιαίτερο είχε αυτή η τοποθεσία στην έρημο, ώστε να γίνει ιερός τόπος, αλλά ο παπάς δήλωσε ότι είναι άγνωστες οι σκέψεις του κυρίου μας! Τυποποιημένες απαντήσεις και σ' όποιον αρέσει...
Παρέλειψα να γράψω ότι εκεί δίπλα υπάρχουν ένα παγκάρι και μαγαζάκια με τάματα, δώρα, αναθέματα και όλα αυτά που βρίσκει καθένας σε πανηγύρια και «ιερούς τόπους» - αλλά θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο κάτι τέτοιο. Τα «απανωτά θαύματα» στην έρημο του Νέου Μεξικού καλύπτουν κάθε υποψία και αμφιβολία!
Ήταν η εποχή με τους κατακτητικούς πολέμους Ισπανογάλλων και Εγγλέζων (Αμερικάνων) μεταξύ τους και σε βάρος των Ινδιάνων της βόρειας και κεντρικής Αμερικής (ερυθρόδερμοι και αζτέκοι) και τη σταδιακή δημιουργία των ΗΠΑ, όπου κάθε γελαδάρης όριζε αυθαίρετα την περιοχή βοσκής των ζώων του και πυροβολούσε όποιον τολμούσε να περάσει από αυτήν.
Μετά από κάποιες μέρες ή εβδομάδες βρέθηκε ο εσταυρωμένος μακριά από το ναό της Santa Cruz σε μια ερημική τοποθεσία που λέγεται Chimayo. Μεταφέρθηκε λοιπόν ο εσταυρωμένος με λιτανεία στην αρχική του θέση και όλα φαίνονταν όμορφα και καλά, αν δεν συνέβαινε το επόμενο πρωί να απουσιάζει πάλι το χριστιανικό σύμβολο. Πήγαν όλοι πάλι στο Chimayo, οι πιστοί με τον παπά τους επικεφαλής, και βρήκαν εκεί το σταυρό, ο οποίος προφανέστατα είχε μετακινηθεί με θαυματουργό τρόπο. Τον μετέφεραν πάλι στην εκκλησία -οι «μαρτυρίες» διαφέρουν πόσες φορές επανελήφθη αυτό, 2, 3 ή 4- και, κάποια στιγμή, κατάλαβαν οι ευσεβείς Μεξικάνοι ότι επρόκειτο για θεϊκό μήνυμα: ο εσταυρωμένος πρέπει να μείνει μόνιμα στο Chimayo.
Εκεί διαπιστώθηκε όμως ότι η τρύπα στο έδαφος που είχε τοποθετηθεί τις προηγούμενες φορές ο σταυρός, είχε γεμίσει με άμμο (στην έρημο εξελίσσονταν όλα αυτά!), η οποία άμμος έφευγε μεν, όταν την φτυάριζαν, αλλά επανερχόταν αμέσως μετά. Και, όχι μόνο αυτό, η ίδια η άμμος ήταν θαυματουργή. Όποιος την πασάλειβε σε κάποιο ασθενικό σημείο του σώματός του, γινόταν αυτό και ο ίδιος αμέσως καλά. Και η λακούβα ήταν πάλι γεμάτη, ανεξάρτητα από την ποσότητα που είχε αφαιρεθεί.
Το νέο διαδόθηκε σε όλη την περιοχή, σε όλη την επαρχία, σε όλο το Μεξικό και, μετά την ενσωμάτωση της περιοχής στις ΗΠΑ, σε όλο τον καθολικό κόσμο των ΗΠΑ. Οι πιστοί πηγαίνουν ακόμα και σήμερα με οργανωμένα ταξίδια -μερικές χρονιές μέχρι και 30.000 άτομα- πασαλείβονται με θαυματουργή άμμο από τη λακκούβα και γίνονται καλά... Πάσα νόσος και πάσα μαλακία γιατρεύεται!
Είδα ένα ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση κάποιο βράδυ, δεν πίστευα στα μάτια μου και τα αυτιά μου που πασαλείβονταν τόσοι άνθρωποι με άμμο και έκαναν παρακλήσεις στην εκκλησία, η οποία από εκείνα τα χρόνια έχει κατασκευαστεί γύρω από την λακούβα με τη θαυματουργή άμμο μέσα... Κι ο εσταυρωμένος πάντα εκεί δίπλα στημένος, αφού μόνος του «περπατούσε» για να δείξει πού είναι η σωστή θέση του.
Κάποια στιγμή εμφανίστηκε στο ντοκιμαντέρ ένας καθολικό παπάς, κατάλευκο δέρμα και ασπρόξανθα μαλλιά, καμία σχέση με τους σχεδόν αποκλειστικά σκουρόχρωμους, μεξικάνικης καταγωγής φτωχοδιάβολους πιστούς. Ρωτήθηκε ο παπάς, πώς συμβαίνει να κάνει ιαματικά θαύματα η άμμος της ερήμου, τα μάσαγε αυτός, χαμογέλασε και είπε ότι ο θεός κάνει τα θαύματα και όχι η άμμος. Την άμμο χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να δείξουν την πίστη τους... Ρωτήθηκε ακόμα τι ιδιαίτερο είχε αυτή η τοποθεσία στην έρημο, ώστε να γίνει ιερός τόπος, αλλά ο παπάς δήλωσε ότι είναι άγνωστες οι σκέψεις του κυρίου μας! Τυποποιημένες απαντήσεις και σ' όποιον αρέσει...
Παρέλειψα να γράψω ότι εκεί δίπλα υπάρχουν ένα παγκάρι και μαγαζάκια με τάματα, δώρα, αναθέματα και όλα αυτά που βρίσκει καθένας σε πανηγύρια και «ιερούς τόπους» - αλλά θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο κάτι τέτοιο. Τα «απανωτά θαύματα» στην έρημο του Νέου Μεξικού καλύπτουν κάθε υποψία και αμφιβολία!
(κι άλλα θαύματα >>>)
