(των ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΗ, Ελευθεροτυπία, 22/2/2008)
Ευρω-καμπάνα εισέπραξε η χώρα μας διότι νεαρός δικηγόρος εξαναγκάστηκε να αποκαλύψει δημόσια τη θρησκευτική του πεποίθηση κατά τη διάρκεια της ορκωμοσίας του ενώπιον δικαστηρίου.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε τη χώρα μας σε αποζημίωση 2.000 ευρώ προς τον 32χρονο δικηγόρο Θ. Αλεξανδρίδη (η «Ε» δημοσιεύει το όνομά του κατόπιν ρητής συναίνεσής του), κρίνοντας ότι το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας περιλαμβάνει και το δικαίωμα του ατόμου να μην αποκαλύπτει τη θρησκεία του ή τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις και βέβαια να μην υποχρεώνεται σε ενέργειες εκ των οποίων να συνάγονται συμπεράσματα γύρω από αυτές.
Κι όμως αυτή η θεσμικά αναχρονιστική πρακτική, που συνιστά -κατά το ΕΔΔΑ- ευθεία παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας, αποτελεί προϋπόθεση για την απόκτηση της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος του δικηγόρου.Κι αυτό γιατί, όπως έγινε και στην περίπτωση του 32χρονου, μετά τις επιτυχείς εξετάσεις για την απόκτηση της άδειας επαγγέλματος, οι νέοι δικηγόροι πρέπει απαραιτήτως να ορκιστούν ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.
«Αναγκάστηκε να αποκαλύψει προσωπικό δεδομένο»
Στην προκειμένη περίπτωση και συγκεκριμένα στις 2.11.05, κατά τη συνήθη πρακτική, η γραμματεία του δικαστηρίου έδωσε στον προσφεύγοντα δικηγόρο το τυποποιημένο έντυπο, ώστε να ορκιστεί στο Ευαγγέλιο. Εκείνος αφού συμπλήρωσε το έντυπο αναγκάστηκε να δηλώσει πως δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος και ήθελε να κάνει σχετική υπεύθυνη δήλωση, επειδή στο έντυπο υπάρχει η τυποποιημένη έκφραση «αφού έβαλε το δεξί χέρι του στο Ιερό Ευαγγέλιο... κ.λπ.».
Ο πρόεδρος έκανε δεκτό το αίτημα και ο δικηγόρος ορκίστηκε στην τιμή και τη συνείδησή του, πλην όμως ήδη είχε παραβιαστεί -κατά το ΕΔΔΑ- η θρησκευτική του ελευθερία, όπως ορίζει το άρθρο 9 της ΕΣΔΑ (ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας).
Κι αυτό γιατί αναγκάστηκε να αποκαλύψει δημόσια το απολύτως προσωπικό του δεδομένο πως δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος. Η δήλωση αυτή ήταν απότοκος της ύπαρξης ενός άτυπου τεκμηρίου (μιας κακώς εννοούμενης κρατούσας πεποίθησης), ότι δηλαδή οι δικηγόροι είναι όλοι χριστιανοί ορθόδοξοι. Στα πρακτικά του δικαστηρίου, μάλιστα, εμφανίζεται το οξύμωρο ο προσφεύγων να έχει ορκιστεί στο θρησκευτικό όρκο αντίθετα με τις πεποιθήσεις του. (πλήρες κείμενο >>>)
