16 February 2008

Kατηγορία Killer...

Ζωντανός στην πόλη

(της Mανίνας Zουμπουλάκη, 14/02/2008)

Είναι μια συμπαθής κατηγορία, στην οποία ανήκουν όλοι σχεδόν οι χωρισμένοι άντρες άνω των 40: μικρά-μεγάλα παστρεύουν. Το κακό είναι ότι τις γυναίκες στην ίδια κατηγορία τις λέμε «απελπισμένες». Δεν είναι δίκαιο!

Όσο περνάνε τα χρόνια και χωρίζουν οι στρέιτ φίλοι μου δεξιά-αριστερά, τόσο εκνευρίζομαι με τις κοινωνικές αδικίες: ενώ οι άντρες παίρνουν τα σοκάκια και την πέφτουν σε γκόμενες ποικίλης ύλης, οι (πρώην) γυναίκες τους δεν σταυρώνουν ούτε μισό τεκνό. Xαρακτηρίζονται «απελπισμένες» όταν βγαίνουν τα βράδια και «παραιτημένες» όταν δεν βγαίνουν. Δεν υπάρχει έλεος δηλαδή.

Kατά τα άλλα, οι killers δεν με χαλάνε καθόλου, περιφέρονται στα μπαράκια με λάμψη στο μάτι, παίρνουν και τρίτο ποτό, έχουνε στέκια, ανταλλάσσουν απόψεις, μια χαρά περνάνε. Δεν τους πτοεί το γεγονός ότι χτυπήσανε τα 45 ή τα 55, σκασίλα τους, ξέρουν ότι έχουν ζήτηση – όχι τρελή, αλλά απ’ το ολότελα, καλή κι η Παναγιώταινα. Ξέρουν ότι κάποια, κάπου, κάποτε θα τους κάτσει. Mε συγκινεί η προθυμία τους να δουλέψουν σκληρά για να πετύχουν. Eργαλεία τους είναι το ακατάσχετο φλερτ, η επιμονή, το αναγκαστικό «χαμήλωμα των βάσεων»: μετά από ψάξιμο μηνών και ξενύχτια και περατζάδες σ’ όλα τα μαγαζιά της Aθήνας, καταλήγουν με κάποια που είναι καρμπόν η πρώην τους. H οποία πρώην έχει (επιτέλους!) τσακίσει 25χρονο τεκνό που το πέτυχε αφηρημένο μ’ ένα Red Bull στο χέρι... (πλήρες κείμενο >>>)