(του ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΣΥΡΙΓΟΥ, Ελευθεροτυπία, 4/5/2010)
Τώρα που η χώρα μπήκε στην πιο βαθιά κρίση της σύγχρονης Ιστορίας της, τα στόματα άρχισαν σιγά σιγά ν' ανοίγουν σε σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και τις φοβερές επιπτώσεις τους στα όσα βιώνουμε σήμερα. Καιρός ήταν... Εξι ολόκληρα χρόνια μετά την υλοποίηση της «μεγάλης ιδέας του έθνους», οι πολιτικοί μας, επιτέλους, βλέπουν πια και λίγο πέρα από την τύφλα τους. Θαύμα, θαύμα, θαύμα!
Ο χειμαρρώδης αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλος, μιλώντας σε δελτίο ειδήσεων του «Mega» το είπε χωρίς περιστροφές: «Σοβαρό έλλειμμα απέκτησε πρώτη φορά η χώρα αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ως άμεσο αποτέλεσμα της διοργάνωσής τους».
Μάλιστα... Και πού ήταν ο κύριος αντιπρόεδρος όταν τα στελέχη της κυβέρνησης Σημίτη και τα παπαγαλάκια τους μάς διαβεβαίωναν ότι τα ολυμπιακά έργα θα αναζωογονούσαν την οικονομία της χώρας, γιατί, μεταξύ άλλων, θα προκαλούσαν αύξηση των εσόδων από ΦΠΑ και άλλες πηγές;
ΚΑΙ ΤΙ, αλήθεια, έκανε ο κ. Πάγκαλος όταν έβλεπε ότι το κόστος ανέγερσης των αθλητικών εγκαταστάσεων, και γενικότερα όλων των υποδομών που απαιτούνταν για τους Αγώνες, εκτινάχθηκε σε δυσθεώρητα ύψη -τρεις και τέσσερις και πέντε φορές πάνω από τον αρχικό προϋπολογισμό;
Ήξερε ότι όλο αυτό το πάρτι, που τελικά έκανε τους πλούσιους πλουσιότερους και ταυτόχρονα σμπαράλιασε την οικονομία της χώρας, γινόταν με δανεικά λεφτά. Γιατί, λοιπόν, δεν μίλαγε τότε, γιατί δεν προειδοποιούσε, γιατί δεν διαχώριζε τη θέση του; Και γιατί θυμήθηκε να μιλήσει σήμερα, 6 χρόνια μετά, όταν η χώρα είναι στην εντατική;
Είναι εύκολο να κρίνει κανείς εκ του αποτελέσματος, δηλαδή κατόπιν εορτής, αλλά η δουλειά των πολιτικών είναι να προβλέπουν ώστε να προστατεύουν τη χώρα και τον λαό από τις κακοτοπιές. Αλλά ποιος τολμούσε τότε, με τα κάλπικα γκάλοπ στο 94% υπέρ των Αγώνων και τα διαπλεκόμενα να απαιτούν και να διατάζουν; Ποιος είχε το κουράγιο, κύριε αντιπρόεδρε, να πει όχι;
Για το ίδιο όμως θέμα μίλησε στη ΝΕΤ και ο πρώην υπουργός της Ν.Δ. Ευριπίδης Στυλιανίδης, επισημαίνοντας ότι η κυβέρνηση Σημίτη καθυστέρησε την έναρξη κατασκευής των έργων, με συνέπεια να γίνουν τελικά με απ' ευθείας αναθέσεις που εκτίναξαν το κόστος σε δυσθεώρητα ύψη.
Ο προφανώς μουγκός, τότε, πολιτικός της Ν.Δ. αναφέρθηκε στην περίοδο 1997-2000, όταν, μεταξύ άλλων, συνέβη το εξής εκπληκτικό: η κυβέρνηση, διά του υπουργού Πολιτισμού Ευάγγ. Βενιζέλου (αν θυμάμαι καλά...), ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγόρησε ευθέως όσους ζητούσαν επίσπευση των διαδικασιών ότι παίζουν το παιχνίδι των εργαλάβων!!!
ΚΑΙ φυσικά η Ν.Δ., που δεν επιθυμούσε να ταράξει την... εθνική ομοψυχία, προτίμησε να μιλήσει για την ιερή μας υποχρέωση να αναβαθμίσουμε τους Αγώνες και να τους αναβαπτίσουμε στο «αρχαίο πνεύμα το αθάνατο...
ΥΓ. Εχει απομείνει, άραγε, κανένα ολυμπιακό μετάλλιο να το απονείμουμε, έστω και εκ των υστέρων, στον Σημίτη, τον Καραμανλή, τη Γιάννα και τ' άλλα παιδιά, για τα όσα... προσέφεραν με αυτή την ιστορία στη χώρα;
