(του Τάκη Μίχα, Nestime, 28/5/2010)
Ένα από τα θέματα στα οποία υποθέτω ότι όλοι συμφωνούν είναι ότι η πρόσληψη ανθρώπων στο δημόσιο που δεν έχουν αντικείμενο εργασίας αποτελεί σκάνδαλο. Μπορεί να διαφέρουμε μεταξύ μας ως προς την αυστηρότητα της αντιμετώπισης του φαινομένου –άλλοι να υποστηρίζουν άμεσες απολύσεις και άλλοι μετατάξεις-, όμως όλοι συμφωνούμε ότι αποτελεί προβληματική κατάσταση για μια χώρα να πληρώνει μισθούς για άτομα τα οποία δεν έχουν αντικείμενο εργασίας - ιδίως εν μέσω μιας οξείας οικονομικής κρίσης.
Όπως είναι γνωστό στην Ελλάδα ένας σημαντικός αριθμός ατόμων απασχολείται και πληρώνεται από το δημόσιο με την ιδιότητα του κληρικού. Ο λόγος ύπαρξης αυτής της ομάδας ατόμων είναι ο ισχυρισμός τους σχετικά με την προνομιακή σχέση, την οποία έχουν με κάποιο υπέρτατο ον και το γεγονός ότι κατέχουν μια εύπεπτη τεχνογνωσία σχετικά με το λεγόμενο «μυστήριο της ζωής» - δηλαδή την εμφάνιση της ζωής στον κόσμο: Ένα υπέρτατο ον το οποίο δημιούργησε την ζωή και τον άνθρωπο και το οποίο θα τον κρίνει μετά τον θάνατο του. Στα πλαίσια αυτής της τεχνογνωσίας οι κληρικοί έχουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο. Βοηθούν έκαστον εξ ημών να κατανοήσει το λόγω ύπαρξής του και, ταυτόχρονα, διευκολύνουν την πορεία του στον κόσμο που ως τελική κατάληξη έχει την ένωσή του με το δημιουργό του.
Όμως την τελευταία εβδομάδα συνέβη ένα πολύ σημαντικό γεγονός, το οποίο ανέτρεψε κυριολεκτικά όλη την τεχνογνωσία και κοσμοαντίληψη, στην οποία βασίζεται η δουλειά του κληρικού. Συγκεκριμένα δυο Αμερικανοί επιστήμονες Κρεγκ Βέντερ και Χάμιλτον Σμιθ, κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα ζώντα οργανισμό -ένα μικρόβιο- από ανόργανη ύλη.
Φυσικά πρόκειται για ένα μικροσκοπικό οργανισμό που (ακόμα…) δεν λέει «μαμά» ούτε διαβάζει τον Χρήστο Γιανναρά στην «Καθημερινή». Όμως έχει όλα τα στοιχεία που συνθέτουν την ζωή, κυρίως τη δυνατότητα αναπαραγωγής. Έτσι για πρώτη φορά στην ιστορία άνθρωποι κατασκευάζουν στο εργαστήριο ένα οργανισμό που δεν έχει προγόνους. Η δημιουργία της ζωής έπαψε να είναι το μονοπώλιο ενός υπέρτατου όντος. Και αυτό το πολύ σημαντικό πείραμα με μια μονοκονδυλιά διαγράφει όλες τις χαριτωμένες ανοησίες περί «μυστήριου της ζωής», «ψυχής», «δημιουργού» κλπ.
Με άλλα λόγια και για να επανέλθουμε στο θέμα μας, η ανακάλυψη αυτή διαγράφει ολόκληρη τη τεχνογνωσία, πάνω στην οποία βασίζεται η απασχόληση και οι προσλήψεις των κληρικών στο δημόσιο. Οπότε φυσικά δημιουργείται ένα θέμα με τη συνεχιζόμενη παραμονή τους και την αμοιβή τους από τα χρήματα των φορολογουμένων.
Φυσικά πρόκειται για ένα μικροσκοπικό οργανισμό που (ακόμα…) δεν λέει «μαμά» ούτε διαβάζει τον Χρήστο Γιανναρά στην «Καθημερινή». Όμως έχει όλα τα στοιχεία που συνθέτουν την ζωή, κυρίως τη δυνατότητα αναπαραγωγής. Έτσι για πρώτη φορά στην ιστορία άνθρωποι κατασκευάζουν στο εργαστήριο ένα οργανισμό που δεν έχει προγόνους. Η δημιουργία της ζωής έπαψε να είναι το μονοπώλιο ενός υπέρτατου όντος. Και αυτό το πολύ σημαντικό πείραμα με μια μονοκονδυλιά διαγράφει όλες τις χαριτωμένες ανοησίες περί «μυστήριου της ζωής», «ψυχής», «δημιουργού» κλπ.
Με άλλα λόγια και για να επανέλθουμε στο θέμα μας, η ανακάλυψη αυτή διαγράφει ολόκληρη τη τεχνογνωσία, πάνω στην οποία βασίζεται η απασχόληση και οι προσλήψεις των κληρικών στο δημόσιο. Οπότε φυσικά δημιουργείται ένα θέμα με τη συνεχιζόμενη παραμονή τους και την αμοιβή τους από τα χρήματα των φορολογουμένων.
Θα πρέπει να τονισθεί εδώ ότι το παραπάνω επιχείρημα δεν έχει τίποτα το κοινό με το γνωστό επιχείρημα περί διαχωρισμού «κράτους και εκκλησίας». Το επιχείρημα εδώ είναι πολύ απλά ότι η επιστημονικές εξελίξεις των τελευταίων ετών στους κλάδους ιδιαίτερα της μοριακής συνθετικής και εξελικτικής βιολογίας, με αποκορύφωμα το πείραμα της προηγούμενης εβδομάδας, αφαιρούν πλέον κάθε υπόσταση σε οποιαδήποτε κοσμοαντίληψη που βασίζεται σε θρησκευτικά "πιστεύω". Σήμερα η τεχνογνωσία των κληρικών είναι ανάλογη με αυτήν των αλχημιστών η των χαρτοριχτρών. Και στο βαθμό που το δημόσιο δεν προσλαμβάνει (ακόμα τουλάχιστον…) αλχημιστές και χαρτορίχτρες, είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσει κάνεις γιατί προσλαμβάνει κληρικούς.
Είναι ενδιαφέρον ότι στην Ελλάδα το πείραμα της δημιουργίας ζωής, πέρα από μερικές αναφορές από ορισμένους χαζοχαρούμενους τηλεπαρουσιαστές αναφορικά με τους «κινδύνους» δημιουργίας ενός νέου «Φρανκεσταιν»(!), δεν πήρε την πολιτική έκταση την οποία θα ανέμενε κανείς. Συγκριμένα κανείς από τους πολιτικούς η τα κόμματα π.χ. δεν έθεσε το ερώτημα, αν μετά από όλα αυτά συνεχίζει να δικαιολογείται η παρουσία τους στις εκδηλώσεις για την «θαυματουργό» εικόνα της Τήνου τον Αύγουστο.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εδώ είναι η εκκωφαντική σιωπή της Αριστεράς που κάποτε βρισκόταν στην πρωτοπορία της ταύτισης με τις επιστημονικές ανακαλύψεις. Η εκκωφαντική αυτή σιγή αποτελεί μια ακόμη μαρτυρία για τις τεράστιες αλλαγές που έχουν επέλθει στον χώρο αυτό τα τελευταία έτη. Ένα τμήμα της αριστεράς (που χονδρικά καλύπτεται από τον ΣΥΡΙΖΑ) σήμερα είναι το φερέφωνο του σκοταδισμού στις επιθέσεις εναντίον της επιστήμης («μεταλλαγμένα», πυρηνική ενέργεια, συνθετική βιολογία, Διαφωτισμός κλπ). Ένα άλλο τμήμα της Αριστεράς (που χοντρικά καλύπτεται από το ΚΚΕ) έχει πλέον υιοθετήσει ευθέως την θρησκεία στο βαθμό που πιστεύει ότι η «λαϊκότητα» του θρησκευτικού φαινομένου αποτελεί το καλύτερο ανάχωμα στο «ιμπεριαλισμό« και στη «Νέα Τάξη».
Όπως γράφει ο Νόαμ Τσόμσκι: «Παλαιότερα οι αριστεροί επιστήμονες (και όχι μόνο αυτοί!)προσπαθούσαν να διαφωτίσουν τους φτωχούς καθώς και την εργατική τάξη για τα επιτεύγματα της επιστήμης. Σήμερα αυτό δεν ισχύει. Μου φαίνεται απίστευτο ότι οι σημερινοί απόγονοι της Αριστεράς προσπαθούν να αφαιρέσουν από τους καταπιεσμένους όχι μόνο την χαρά της κατανόησης και της διαίσθησης, αλλά επίσης και τα εργαλεία της χειραφέτησης τους πληροφορώντας μας ότι “η ατζέντα του Διαφωτισμού” είναι νεκρή, ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουμε “τις ψευδαισθήσεις του ορθολογισμού”».
