Επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω ένα ενδεικτικό δείγμα της σκανδαλώδους (όπως θα φανεί παρακάτω) τιμολογιακής πολιτικής μεγάλης γερμανικής εταιρίας φθηνών (αλλά μόνον στη χώρα της…) Supermarkets, που λειτουργούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως και στην Ελλάδα. Ιδού μερικές συγκρίσεις τιμών ειδών καθημερινής ανάγκης μεταξύ Βερολίνου και Θεσσαλονίκης, τις οποίες έκανα ο ίδιος, στη μεν πρώτη περίπτωση στις 28.4.2010 και στη δεύτερη - με διαφορά ελαχίστων ημερών - στις 3.5.2010:
Βερολίνο | Θεσ/νίκη | |
Κρεμοσάπουνο (Cien, 2 τεμ.) | -,58 | -.79 |
Χαρτομάντιλα επιτραπέζια (Iseree, 150 τεμ.) | -,65 | -,85 |
Χαρτί τουαλέτας (Floralys τετραπλό, 10 τεμ.) | 3,15 | 4,69 |
Χαρτί κουζίνας (Floralys διπλό, 4 τεμ.) | 1,45 | 2,79 |
Ταμπλέτες κατά των αλάτων (W5,51 τεμ. Χ 16gr) | 3,95 | 5,79 |
Μπύρα Pils (Bergadler, 6 φιάλες) | 2,15 | 3,99 |
Κρέμα καθαρισμού (W5) | -,69 | -,85 |
Μαρμελάδα φράουλα (Maribel) | -,89 | 1,39 |
Κονσέρβα τόνος (Nixe, 195 gr) | -,95 | 1,49 |
Τροφή γάτας (Coshida-κροκέτες, 1 kg) | -,89 | 1,15 |
Τροφή γάτας (πολυτελείας, Opticat) | 2,65 | 2,99 |
Ρύζι Basmati (1 kg) | 1,59 | 2,29 |
Πρόκειται για απολύτως τα ίδια προϊόντα, που προσφέρονταν σε κανονικές τιμές, δηλ. όχι ως προσφορές. Νομίζω ότι το παραπάνω δείγμα τεκμηριώνει απολύτως την απίστευτα στρεβλή Ελληνική αγορά προϊόντων καθημερινής χρήσης, αν μη και την επιδίωξη αδιάντροπης κερδοσκοπίας εκ μέρους της εταιρείας. Το τελευταίο – εφόσον ισχύει – συνιστά ακόμη μεγαλύτερο (ηθικό, ναι ηθικό!) σκάνδαλο, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι η διαφορά αγοραστικής δύναμης μεταξύ του μέσου Γερμανού και του Έλληνα καταναλωτή είναι σημαντικότατη και βρίσκεται σε επίπεδα άνω του 30%. Δεν πιστεύω δε η εταιρία θα έπειθε κανέναν, εάν ισχυριζόταν ότι η αυτή η διαφορά τιμών οφείλεται (δήθεν) στα επιπλέον μεταφορικά προς την Ελλάδα (άλλωστε πολλά από αυτά τα προϊόντα δεν παράγονται καν στη Γερμανία!). Ωστόσο, ποιες είναι οι πιθανές αιτίες αυτής της κατάστασης;
- Οι Γερμανοί, προσανατολιζόμενοι στην πολλαπλώς υπανάπτυκτη Ελληνική αγορά (άκριτοι καταναλωτές, πανάκριβοι παραγωγοί και κυρίως μεσάζοντες) διαθέτουν τα ομοειδή προϊόντα τους λίγο φθηνότερα από τα Ελληνικά καταστήματα. Έτσι εμφανίζονται μεν ως συγκριτικά φθηνότεροι, αλλά δεν παύουν να αισχροκερδούν ασύστολα.
- Οι Γερμανοί είναι υποχρεωμένοι, είτε στη φάση της δημιουργίας είτε και σε εκείνη της λειτουργίας των υποκαταστημάτων τους στην Ελλάδα, να «λαδώνουν» ορισμένες υπηρεσίες, οπότε μετακυλύουν με το «αζημίωτο» αυτό το επιπλέον κόστος τους καταναλωτές.
- Υπάρχει συνδυασμός των (1) και (2).
Εκείνο που μεταξύ άλλων «βγάζει μάτι» είναι η απίστευτη ακρίβεια των χαρτικών ειδών, όπως π.χ. του χαρτιού υγείας (ενός είδους κυριολεκτικά «πρώτης ανάγκης»!), καθώς και των ρολών κουζίνας, των χαρτομάντιλων κλπ. Ποια είναι άραγε τα (πιθανότατα ντόπια) ολιγοπώλια παραγωγής ή/και διάθεσης, που επιβάλουν στην αγορά τέτοιες ληστρικές τιμές;
Σε κάθε περίπτωση, τα καίρια ερωτήματα που τίθενται εδώ είναι τουλάχιστον δυο: Πρώτον, τι εξηγήσεις έχει να μας δώσει σχετικά η εταιρεία, που προέρχεται μάλιστα από μια χώρα, η κοινή γνώμη της οποίας όλον τον τελευταίο καιρό «στόλισε» την Ελλάδα με τα πλέον υποτιμητικά αν μη και εθνικώς προσβλητικά επίθετα; Δεύτερον, για ποιο λόγο πληρώνουμε τις δεκάδες (ή μήπως εκατοντάδες;) υπαλλήλους της Διεύθυνσης Ανταγωνισμού του Υπουργείου Ανάπτυξης; Μήπως επιτρέπεται στη χώρα μας ελεύθερα η αισχροκέρδεια και δεν το γνωρίζουμε; Μερικά «κλικ» στις ιστοσελίδες Ελλάδας και Γερμανίας αυτής (αλλά και άλλων!) εταιρειών αρκεί, για να διαπιστώσει κανείς από πού προέρχεται ένα μεγάλο μέρος της μόνιμης όσο και εντελώς απαράδεκτης ακρίβειας στη χώρα μας.
