του Στέφανου Κασιμάτη, Καθημερινή, 29/5/2011
Έχω ασχοληθεί στο παρελθόν με την περίπτωση των περίπου τριακοσίων υπεραρίθμων υπαλλήλων, που διορίστηκαν τους τελευταίους τρεις μήνες προ των εκλογών του 2009 στην «Αττικό Μετρό». Κατά μια όλως αξιοπερίεργη σύμπτωση, το 80% των διορισθέντων κατάγονταν από τη Ροδόπη και τη Λάρισα –από τις δύο περιοχές, δηλαδή, όπου, κατά μία δεύτερη και, πράγματι, σατανική σύμπτωση είχαν εκλεγεί, αντιστοίχως, ο τότε υπουργός Μεταφορών, Ευριπίδης Στυλιανίδης και ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γιώργος Σουφλιάς.
Τέλος, είναι επίσης γνωστό ότι οι συγκεκριμένοι υπεράριθμοι απελύθησαν και προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη. Το καινούργιο –που νομίζω θα το εκτιμήσετε δεόντως– είναι ένα στοιχείο της δικογραφίας, το οποίο δημοσιοποιήθηκε προσφάτως, καθώς τούτες τις ημέρες η υπόθεση εκδικάζεται. Πρόκειται για το βιογραφικό ενός υποψηφίου για πρόσληψη, επάνω στο οποίο, κάποιος από το γραφείο του Γ. Σουφλιά έχει γράψει ιδιοχείρως: «Δεν κάνει για τίποτε. Βολέψτε τον κάπου».
Το περισσότερο ενδιαφέρον στην υπόθεση αυτή –καθώς δείχνει τη μεταστροφή της κοινής γνώμης ως προς τις ΔΕΚΟ– είναι η στάση του ακροατηρίου: του ετερόκλητου πλήθους των ανθρώπων, οι οποίοι, όσο περιμένουν να έλθει η σειρά της δικής τους υπόθεσης, παρακολουθούν την εκδίκαση των άλλων. Την περασμένη Τετάρτη, όταν οι ενάγοντες εκδήλωσαν με φωνές διαμαρτυρίας την αντίδρασή τους κατά των επιχειρημάτων του δικηγόρου που εκπροσωπούσε το κράτος, το ακροατήριο, που σε ανάλογες περιστάσεις παλαιότερα έμενε αμέτοχο, ξεσηκώθηκε εναντίον τους. «Με κάτι τέτοια φθάσαμε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα», ήταν η φράση που συμπυκνώνει το πνεύμα της αγανάκτησής τους...
