...
Σε κορόνες περί ορθοδοξίας και ... ανωτερότητας του ελληνικού πολιτισμού κατέφυγε ο υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης Κώστας Μαρκόπουλος σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κερδίσει περισσότερους τουρίστες η «φωτεινή» (πλην πανάκριβη) Ελλάδα έναντι της φθηνής... μουσουλμανικής Τουρκίας.
Μιλώντας χθες στο συνέδριο του Economist και σε ερώτηση γιατί ένας ξένος τουρίστας πρέπει να έλθει στην Ελλάδα όταν η Τουρκία είναι πιο φθηνή, ο κ. Μαρκόπουλος είπε:
«Η Τουρκία ήταν και θα είναι πιο φθηνή χώρα όσο παραμένει εκτός ευρωζώνης. Εμείς όμως έχουμε το δικό μας όπλο του δικού μας πολιτισμού. Είμαστε χριστιανική χώρα. Δεν τα βάζω στη σφαίρα των θρησκευτικών διαφοροποιήσεων. Αλλά είναι άλλο περιβάλλον να επισκέπτεσαι μνημεία μουσουλμανικά και τον μουσουλμανικό πολιτισμό -στον οποίο υποκλινόμαστε για όσα προσφέρει- και άλλο μια φωτεινή χώρα με ορθόδοξη παράδοση όπως η Ελλάδα».
Για «ατυχή» δήλωση Μαρκόπουλου έσπευσε να μιλήσει από πλευράς ΠΑΣΟΚ η Αντζελα Γκερέκου υπογραμμίζοντας ότι το επιχείρημα του υπουργού αποτελεί απόδειξη πλήρους αδυναμίας κατανόησης του τουριστικού ανταγωνιστικού περιβάλλοντος των γειτονικών χωρών και άλλη μια απόδειξη ότι τα πράγματα στον ελληνικό τουρισμό εξελίσσονται χωρίς στρατηγική και στόχο.
(Ελευθεροτυπία, 26/5/2009)
Σε κορόνες περί ορθοδοξίας και ... ανωτερότητας του ελληνικού πολιτισμού κατέφυγε ο υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης Κώστας Μαρκόπουλος σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κερδίσει περισσότερους τουρίστες η «φωτεινή» (πλην πανάκριβη) Ελλάδα έναντι της φθηνής... μουσουλμανικής Τουρκίας.
Μιλώντας χθες στο συνέδριο του Economist και σε ερώτηση γιατί ένας ξένος τουρίστας πρέπει να έλθει στην Ελλάδα όταν η Τουρκία είναι πιο φθηνή, ο κ. Μαρκόπουλος είπε:
«Η Τουρκία ήταν και θα είναι πιο φθηνή χώρα όσο παραμένει εκτός ευρωζώνης. Εμείς όμως έχουμε το δικό μας όπλο του δικού μας πολιτισμού. Είμαστε χριστιανική χώρα. Δεν τα βάζω στη σφαίρα των θρησκευτικών διαφοροποιήσεων. Αλλά είναι άλλο περιβάλλον να επισκέπτεσαι μνημεία μουσουλμανικά και τον μουσουλμανικό πολιτισμό -στον οποίο υποκλινόμαστε για όσα προσφέρει- και άλλο μια φωτεινή χώρα με ορθόδοξη παράδοση όπως η Ελλάδα».
Για «ατυχή» δήλωση Μαρκόπουλου έσπευσε να μιλήσει από πλευράς ΠΑΣΟΚ η Αντζελα Γκερέκου υπογραμμίζοντας ότι το επιχείρημα του υπουργού αποτελεί απόδειξη πλήρους αδυναμίας κατανόησης του τουριστικού ανταγωνιστικού περιβάλλοντος των γειτονικών χωρών και άλλη μια απόδειξη ότι τα πράγματα στον ελληνικό τουρισμό εξελίσσονται χωρίς στρατηγική και στόχο.
(Ελευθεροτυπία, 26/5/2009)
Ο εκπρόσωπος της ορθόδοξης ανωτερότητας, γιατρός από την Εύβοια, προφανέστατα δεν έχει προγραμματίσει τίποτα στη θέση που βρίσκεται, δεν ξέρει απολύτως τίποτα για το θέμα που ανέλαβε να φέρει εις πέρας και, στις πρώτες δύσκολες και "περίεργες" ερωτήσεις των δημοσιογράφων, απαντάει όπως έμαθε στο κατηχητικό: "Εμείς έχουμε όμως τον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό" - με δικά του λόγια, αλλά με αυτό το περιεχόμενο. Είναι ένας καραβανάς της πολιτικής ζωής και άξιος εκπρόσωπος του ποιμνίου που τον ψήφισε για να το κοροϊδεύει.(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
Καθένας αντιλαμβάνεται, πόση σχέση έχει με την πραγματικότητα αυτό το άτομο, όταν εννοεί ότι οι χουλιγκάνοι τουρίστες της Ρόδου και της Κρήτης, οι μικροαστοί Γερμανοί και Ολλανδοί που πάνε στα διάφορα νησιά με απευθείας πτήσεις, οι Σουηδέζες και οι Φινλανδέζες που έρχονται εδώ για καμάκι ή οι Ιταλοί που πετάγονται απέναντι στον καθυστερημένο γείτονα για μια αρπαχτή, το κάνουν αυτό επειδή προτιμούν μια "φωτεινή χριστιανική χώρα".
Για την οποία χώρα οι περισσότεροι ούτε ξέρουν αν είναι στην Ε.Ε., αγνοούν ότι και έξω από τα τουριστικά γκέτο που κυκλοφορούν ισχύει το ευρώ και, φυσικά, ούτε προβληματίστηκαν ποτέ, αν και ποια παραλλαγή της χριστιανικής θρησκείας επικρατεί εδώ. Οι περισσότεροι εξ αυτών δεν θα μπορούσαν καν να εντοπίσουν την Ελλάδα στον χάρτη, πριν τους προτείνει ο ταξιδιωτικός πράκτωρ τη συγκεκριμένη επιλογή για διακοπές.
Και έρχεται ο λαμπρός, ανερχόμενος πολιτικός -πώς λέγεται, είπαμε;- και δηλώνει ότι όλοι αυτοί ήρθαν στην Ελλάδα επειδή ενδιαφέρονται για την "φωτεινή χώρα με ορθόδοξη παράδοση"... Ένα δείγμα διαχρονικής αθλιότητας της υποβαθμισμένης πολιτικής ζωής στη χώρα μας.
