(Νίκος Φίλης, ΑΥΓΗ, 11/09/2009)
Έκπληξη προκάλεσε η αποστροφή του λόγου του Γ. Παπανδρέου προχθές στην Αλεξανδρούπολη, σύμφωνα με την οποία η ελληνορωσική συμφωνία για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη κατοχυρώνει τα συμφέροντα μόνο της Ρωσίας. Ο Γ. Παπανδρέου προετοίμασε μάλιστα το έδαφος για αναθεώρηση της συμφωνίας, επικαλούμενος “διαβούλευση με την τοπική κοινωνία”, με στόχο “η Ελλάδα να διασφαλίσει τα συμφέροντά της τόσο στην κατασκευή όσο και στη λειτουργία αυτού του αγωγού”.
Αναμενόμενες ήταν οι κυβερνητικές αντιδράσεις, καθώς το ενεργειακό άνοιγμα προς τη Ρωσία θεωρείται ως “επίτευγμα” της κυβέρνησης Καραμανλή. Η Ντ. Μπακογιάννη έκανε λόγο για “ανεύθυνες υπερβολές της προεκλογικής εκστρατείας του ΠΑΣΟΚ”, ενώ ο Κ. Χατζηδάκης κάλεσε το ΠΑΣΟΚ “να ανασκευάσει τη δήλωση του αρχηγού του γι' αυτό το θέμα. Αλλιώς δημιουργούνται σοβαρά ερωτηματικά”.
Η μεταστροφή του Γ. Παπανδρέου, μόλις λίγες εβδομάδες πριν την προβλεπόμενη νίκη του ΠΑΣΟΚ, είναι εύλογο να σχολιάζεται, καθώς το ΠΑΣΟΚ είχε υπερψηφίσει τη σύμβαση για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη στη Βουλή. Ανεξάρτητα από τις επιφυλάξεις ή και τις αντιρρήσεις που μπορεί να έχει κανείς για τη συμφωνία αυτή (και έχουν διατυπωθεί σοβαρές οικολογικές και οικονομικές ενστάσεις), ασφαλώς δεν διαφεύγει του Γ. Παπανδρέου ότι ο αγωγός, που μοιάζει με το γεφύρι της Άρτας, αποτελεί εργαλείο της περιβόητης ενεργειακής διπλωματίας στην περιοχή και της διαμόρφωσης των ελληνο-ρωσικών σχέσεων.
Όλοι θυμόμαστε ότι η αμερικανική πλευρά δεν θέλει τον συγκεκριμένο αγωγό πετρελαίου, που είναι διακλάδωση του ρωσικού αγωγού προς την Ευρώπη και συνοδεύεται από τον αγωγό φυσικού αερίου. Είναι μάλιστα ακόμη πιο περίεργο ότι η δήλωση του Γ. Παπανδρέου γίνεται σε περίοδο κατά την οποία η Τουρκία προχωρεί σε συμφωνίες για τους ενεργειακούς αγωγούς με την Ρωσία, όπως φάνηκε με την πρόσφατη επίσκεψη Πούτιν στην Άγκυρα.
Να υποθέσουμε ότι ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος επαίρεται για τη θητεία του στο υπουργείο Εξωτερικών, αγνοεί την γεωπολιτική των αγωγών της ενέργειας; Το πιθανότερο είναι ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, στην τελική ευθεία προς την πρωθυπουργία, κλείνει το μάτι προς την Ουάσινγκτον, όπως εύστοχα παρατηρεί ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Π. Λαφαζάνης, ο οποίος επιπλέον σημειώνει ότι η κίνηση αυτή του Γ. Παπανδρέου “γίνεται σε μια περίοδο που η Ν.Δ. υποκύπτει όλο και περισσότερο στις αμερικανικές πιέσεις”.
Συναγωνισμός συμμόρφωσης προς τις αμερικανικές υποδείξεις; Καταλαβαίνουμε το δράμα της Ντ. Μπακογιάννη. Μπορεί να υπάρχει και ένας δεύτερος λόγος, αυτός που αφορά αντίπαλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Αλλά ούτε και αυτό περνά από το μυαλό μας, γιατί θέλουμε να πιστεύουμε αυτό που λέει ο Γ. Παπανδρέου, ότι “δεν χρωστάει τίποτα σε κανέναν”.
