Απήλλαξε εαυτόν και συναδέλφους του υπουργούς, δίχως να προσθέσει τίποτε περισσότερο στα όσα έχει ήδη πει στις συνεντεύξεις του, μετά την παραίτησή του από τον υπουργικό θώκο. Οι απαντήσεις του στερεότυπες και το λεξιλόγιο πανομοιότυπο στην εξεταστική και στην κατ' ιδίαν συζήτηση με τους εκπροσώπους του Τύπου.
Τελικώς δε, ο μοναδικός του «προβληματισμός» αφορά «τη ζημιά η οποία γίνεται και πολύ περισσότερο την πληγή που θα μείνει, εφόσον όλα αυτά αποδειχθούν, στο σώμα της Εκκλησίας, έναν βασικό πυλώνα του Ελληνισμού, όπως είναι η Ορθοδοξία και η θρησκευτική μας πίστη».
Τελικώς δε, ο μοναδικός του «προβληματισμός» αφορά «τη ζημιά η οποία γίνεται και πολύ περισσότερο την πληγή που θα μείνει, εφόσον όλα αυτά αποδειχθούν, στο σώμα της Εκκλησίας, έναν βασικό πυλώνα του Ελληνισμού, όπως είναι η Ορθοδοξία και η θρησκευτική μας πίστη».
(Ελευθεροτυπία, 5/12/2008)
Κι εμένα με απασχολούν οι θεολογικές σκέψεις του Αγίου Ρούσου, ο οποίος προβληματίζεται για τη «ζημιά στην ορθοδοξία». Είναι προφανές ότι κανείς δεν θα ακουμπήσει τα φράγκα του τον επόμενο καιρό στους μαυροντυμένους για να πάει στον παράδεισο. Θα κάνει μόνος του μετάνοιες και υποκλίσεις στα οικιακά εικονίσματα για να επικοινωνήσει με τον απαιτητικό θεούλη!
(Το εικόνισμα του Αγίου †ευλόγησον† προέρχεται από το PRESS-GR, εισήγαγα μόνο μερικές εικαστικές βελτιώσεις)