της Ισμήνης
Πάμε Μουσείο; μου λέει μια φίλη; Σε ποιο Μουσείο την ρωτάω… με κοιτάζει επιτιμητικά, σαν να της έκανα την πιο τρελή ερώτηση. Χρυσή μου ένα είναι το Μουσείο, το Μουσείο της Ακροπόλεως! Κάθε νεοέλληνας και νεοελληνίδα, έχει την υποχρέωση να επισκεφθεί το Μουσείο.
Καλά μην τρελαθούμε, οι περισσότεροι Έλληνες και αυτοί που έχουν μετοικίσει στην Αθήνα και αυτοαποκαλούνται Αθηναίοι, δεν έχουν πατήσει το πόδι τους στην Ακρόπολη, αλλά το Μουσείο είναι άλλο πράγμα βέβαια. Έχει γκλαμουριά!
Έγιναν τα εγκαίνια και, τέλος πάντων, δεν μπορέσανε να είναι όλοι καλεσμένοι, άντε και τις 3 ημέρες που έκανε ξενάγηση ο καθηγητής κ Παντερμαλής και κρέμονταν όλοι από το στόμα του να μην χάσουν καμία λέξη και να ξαναφρεσκάρουν τις γνώσεις τους για τον Περικλή και όλο το αρχαίο κόσμο και τους προγόνους μας.
Ήτανε χάρμα οφθαλμών να τους παρακολουθείς, όλοι κουνάγανε καταφατικά το κεφάλι τους με ελαφρό μειδίαμα, που έχουν όλοι οι κατέχοντες γνώση και χρήμα! Τώρα πια όμως δεν δικαιολογείται ο νεοέλληνας να μην έχει πάει στο Μουσείο, είναι και 1 ευρώ η είσοδος, μέσα στην οικονομική κρίση κάνεις και την οικονομία σου, μαθαίνεις και κάτι τις και κάνεις και το κομμάτι σου την επομένη τηλεφωνώντας στις φίλες σου
–Είδες το νέο μουσείο χρυσή μου; Εγώ ήμουν χθες εκεί, άλλο να στο λέω και άλλο να το δεις, ένοιωσα τέτοια συγκίνηση! Και γιατί παρακαλώ; Εδώ ήρθε ο Τομ Χανκς να το επισκεφθεί και μάλιστα κοτζάμ υπουργός άφησε τις υποχρεώσεις του για να τον ξεναγήσει!
Δεν είχα πάει … μου έγινε εφιάλτης … μέχρι που ένα βράδυ είδα τον Σοφοκλή στον ύπνο μου να μου κουνάει αυστηρά το δάχτυλο και να μου λέει:
-Αισχύνομαι που σε περιέλαβα στην τραγωδία μου και σε έκανα γνωστή ανά τον κόσμο!
Το επόμενο βράδυ με επισκέφθηκε ο Ρίτσος κι αυτός να με κατηγορεί ότι:
-Έκανα ποίημα με το όνομά μου και σε έμαθαν όλοι οι σύντροφοι, αλλά δεν το τιμάς όσο πρέπει μη έχουσα έτι επισκεφθεί το μουσείο!
![]()
Οπότε ξεκίνησα να πάω, να δω, να έχω άποψη βρε αδελφέ! Διότι δεν είναι σωστό να λέω και να υπογράφω ένα σωρό αιτήσεις και διαμαρτυρίες ότι τα μάρμαρα πρέπει να γυρίσουν στον τόπο τους και να μην έχω δει το τόπο που θα αναρτηθούν τα μάρμαρα!
Βλέποντάς το απ’ έξω είχα ανάμεικτα συναισθήματα, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίαζε, αλλά πάλι σκεφτόμουν να μην προτρέχω αν δεν δω ολοκληρωμένο το έργο. Ο Τσουμί και ο Φωτιάδης σαφώς και ξέρουν, αλλά και ο καθένας μπορεί να έχει τη γνώμη του θετική ή αρνητική!
Ο χώρος έξω από το Μουσείο πολύ όμορφα διαμορφωμένος! Μπαίνοντας, αφού σκανάρησαν την τσάντα μου, κατευθύνθηκα να βγάλω εισιτήριο, τα κορίτσια ευγενέστατα και χαμογελαστά. Με το χαρτάκι στο χέρι χαζεύω το χώρο που φαντάζει τεράστιος και αχανής, μου δίνει την εντύπωση ότι είμαι στην Tate Modern στο Λονδίνο. Η Tate Modern είναι παλιός ηλεκτρικός σταθμός που μεταμορφώθηκε σε γκαλερί μοντέρνας τέχνης, τεράστιοι χώροι, πανύψηλο εσωτερικό οι τοίχοι, σε πολλά μέρη καλυμμένοι με μέταλλο και γυαλί!
Το δάπεδο του μουσείου στο ισόγειο είναι γυάλινο για να φαίνονται τα αρχαία ευρήματα στο οικόπεδο του Μακρυγιάννη, πολύ όμορφα αλλά εγώ που ζαλίζομαι νόμισα ότι θα πέσω μέσα και απέφυγα να πατήσω επάνω. Κοιτάζοντας από το ισόγειο ψηλά βλέπεις το γυάλινο πάτωμα του τελευταίου ορόφου και το εσώρουχο των γυναικών που φοράνε φούστα, καθώς το διασχίζουν !
Πάω στις τουαλέτες, γιατί τις θεωρώ δείγμα πολιτισμού. Σπατάλη νερού αλόγιστη και έλλειψη χαρτιού, τους το επεσήμανα, αλλά δεν είναι δική μου δουλεία αυτή. Οι καθαρίστριες γυαλίζανε τα μπρούτζινα και τα τζάμια επιμελώς, αλλά τα χαρτάκια από το δάπεδο δεν τα μαζεύανε.
Άμα πάτε πάρτε και ένα ζακετάκι μαζί σας, κάνει κρύο στο Μουσείο, ο κλιματισμός είναι δυνατός. Πολύς κόσμος, ευχάριστο αυτό! Οι ξένοι με τουριστική αμφίεση, οι Έλληνες πιο κυριλέ, αλλά οι Ελληνίδες το κάτι άλλο, με 12 πόντους τακούνι, το καλό ρούχο και τα απαραίτητα κοσμήματα. Που σημαίνει ότι πάμε για να μας δούνε όχι για να δούμε.
Τα εκθέματα πολλά, ωραία τοποθετημένα με επεξηγηματικές πινακίδες, αλλά στις κάτω βιτρίνες δυσδιάκριτες, πρέπει να σκύβεις, εκτός αν είσαι 1,50, αλλά τότε δεν διαβάζεις τις πινακίδες στις πάνω βιτρίνες.
![]()
Αγάλματα θεών, ηρώων, αθλητές, παίδες, άλογα, κουκουβάγιες, σφίγγες, κούροι, κόρες, νομίσματα, μπρούτζινα, χρυσά, λήκυθοι, αγγεία, μυροδοχεία, λυχνάρια, αναθήματα, χρηστικά αντικείμενα και ένα σωρό άλλα. Μπούχτισα στο αρχαίο και στο μάρμαρο - συγγνώμη για την έκφραση!
Όλο το μουσείο κατά την ταπεινή μου άποψη είναι:
Καλά μην τρελαθούμε, οι περισσότεροι Έλληνες και αυτοί που έχουν μετοικίσει στην Αθήνα και αυτοαποκαλούνται Αθηναίοι, δεν έχουν πατήσει το πόδι τους στην Ακρόπολη, αλλά το Μουσείο είναι άλλο πράγμα βέβαια. Έχει γκλαμουριά!
Έγιναν τα εγκαίνια και, τέλος πάντων, δεν μπορέσανε να είναι όλοι καλεσμένοι, άντε και τις 3 ημέρες που έκανε ξενάγηση ο καθηγητής κ Παντερμαλής και κρέμονταν όλοι από το στόμα του να μην χάσουν καμία λέξη και να ξαναφρεσκάρουν τις γνώσεις τους για τον Περικλή και όλο το αρχαίο κόσμο και τους προγόνους μας.
Ήτανε χάρμα οφθαλμών να τους παρακολουθείς, όλοι κουνάγανε καταφατικά το κεφάλι τους με ελαφρό μειδίαμα, που έχουν όλοι οι κατέχοντες γνώση και χρήμα! Τώρα πια όμως δεν δικαιολογείται ο νεοέλληνας να μην έχει πάει στο Μουσείο, είναι και 1 ευρώ η είσοδος, μέσα στην οικονομική κρίση κάνεις και την οικονομία σου, μαθαίνεις και κάτι τις και κάνεις και το κομμάτι σου την επομένη τηλεφωνώντας στις φίλες σου
–Είδες το νέο μουσείο χρυσή μου; Εγώ ήμουν χθες εκεί, άλλο να στο λέω και άλλο να το δεις, ένοιωσα τέτοια συγκίνηση! Και γιατί παρακαλώ; Εδώ ήρθε ο Τομ Χανκς να το επισκεφθεί και μάλιστα κοτζάμ υπουργός άφησε τις υποχρεώσεις του για να τον ξεναγήσει!
Δεν είχα πάει … μου έγινε εφιάλτης … μέχρι που ένα βράδυ είδα τον Σοφοκλή στον ύπνο μου να μου κουνάει αυστηρά το δάχτυλο και να μου λέει:
-Αισχύνομαι που σε περιέλαβα στην τραγωδία μου και σε έκανα γνωστή ανά τον κόσμο!
Το επόμενο βράδυ με επισκέφθηκε ο Ρίτσος κι αυτός να με κατηγορεί ότι:
-Έκανα ποίημα με το όνομά μου και σε έμαθαν όλοι οι σύντροφοι, αλλά δεν το τιμάς όσο πρέπει μη έχουσα έτι επισκεφθεί το μουσείο!
Οπότε ξεκίνησα να πάω, να δω, να έχω άποψη βρε αδελφέ! Διότι δεν είναι σωστό να λέω και να υπογράφω ένα σωρό αιτήσεις και διαμαρτυρίες ότι τα μάρμαρα πρέπει να γυρίσουν στον τόπο τους και να μην έχω δει το τόπο που θα αναρτηθούν τα μάρμαρα!Βλέποντάς το απ’ έξω είχα ανάμεικτα συναισθήματα, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίαζε, αλλά πάλι σκεφτόμουν να μην προτρέχω αν δεν δω ολοκληρωμένο το έργο. Ο Τσουμί και ο Φωτιάδης σαφώς και ξέρουν, αλλά και ο καθένας μπορεί να έχει τη γνώμη του θετική ή αρνητική!
Ο χώρος έξω από το Μουσείο πολύ όμορφα διαμορφωμένος! Μπαίνοντας, αφού σκανάρησαν την τσάντα μου, κατευθύνθηκα να βγάλω εισιτήριο, τα κορίτσια ευγενέστατα και χαμογελαστά. Με το χαρτάκι στο χέρι χαζεύω το χώρο που φαντάζει τεράστιος και αχανής, μου δίνει την εντύπωση ότι είμαι στην Tate Modern στο Λονδίνο. Η Tate Modern είναι παλιός ηλεκτρικός σταθμός που μεταμορφώθηκε σε γκαλερί μοντέρνας τέχνης, τεράστιοι χώροι, πανύψηλο εσωτερικό οι τοίχοι, σε πολλά μέρη καλυμμένοι με μέταλλο και γυαλί!
Το δάπεδο του μουσείου στο ισόγειο είναι γυάλινο για να φαίνονται τα αρχαία ευρήματα στο οικόπεδο του Μακρυγιάννη, πολύ όμορφα αλλά εγώ που ζαλίζομαι νόμισα ότι θα πέσω μέσα και απέφυγα να πατήσω επάνω. Κοιτάζοντας από το ισόγειο ψηλά βλέπεις το γυάλινο πάτωμα του τελευταίου ορόφου και το εσώρουχο των γυναικών που φοράνε φούστα, καθώς το διασχίζουν !
Πάω στις τουαλέτες, γιατί τις θεωρώ δείγμα πολιτισμού. Σπατάλη νερού αλόγιστη και έλλειψη χαρτιού, τους το επεσήμανα, αλλά δεν είναι δική μου δουλεία αυτή. Οι καθαρίστριες γυαλίζανε τα μπρούτζινα και τα τζάμια επιμελώς, αλλά τα χαρτάκια από το δάπεδο δεν τα μαζεύανε.
Άμα πάτε πάρτε και ένα ζακετάκι μαζί σας, κάνει κρύο στο Μουσείο, ο κλιματισμός είναι δυνατός. Πολύς κόσμος, ευχάριστο αυτό! Οι ξένοι με τουριστική αμφίεση, οι Έλληνες πιο κυριλέ, αλλά οι Ελληνίδες το κάτι άλλο, με 12 πόντους τακούνι, το καλό ρούχο και τα απαραίτητα κοσμήματα. Που σημαίνει ότι πάμε για να μας δούνε όχι για να δούμε.
Τα εκθέματα πολλά, ωραία τοποθετημένα με επεξηγηματικές πινακίδες, αλλά στις κάτω βιτρίνες δυσδιάκριτες, πρέπει να σκύβεις, εκτός αν είσαι 1,50, αλλά τότε δεν διαβάζεις τις πινακίδες στις πάνω βιτρίνες.
Αγάλματα θεών, ηρώων, αθλητές, παίδες, άλογα, κουκουβάγιες, σφίγγες, κούροι, κόρες, νομίσματα, μπρούτζινα, χρυσά, λήκυθοι, αγγεία, μυροδοχεία, λυχνάρια, αναθήματα, χρηστικά αντικείμενα και ένα σωρό άλλα. Μπούχτισα στο αρχαίο και στο μάρμαρο - συγγνώμη για την έκφραση!Όλο το μουσείο κατά την ταπεινή μου άποψη είναι:
α) οι Καρυάτιδες του Ερεχθείου, στημένες περήφανες με κενή τη θέση της 6ης κόρης αποκαλύπτουν την ομορφιά των μαλλιών τους και το περίτεχνο και διαφορετικό χτένισμα που έχει κάθε μια και
β) η πάνω αίθουσα που έχουν τοποθετηθεί περιμετρικά η δυτική και η βόρεια ζωοφόρος και οι μετώπες του Παρθενώνα. Ανάμεσα στα γλυπτά, τοποθετημένα σε εκμαγεία τα κομμάτια που είναι στο Βρετανικό Μουσείο.Περπάτησα 2 φορές τον γύρο της αίθουσας κοιτώντας μια τα εκθέματα και μια το βράχο της Ακροπόλεως που στέκεται περήφανος 2.550 χρόνια με κορώνα του το λαβωμένο Παρθενώνα, που οι άσχετοι και αμαθείς δεν τον ψήφισαν να ενταχθεί στα νέα 7 θαύματα του κόσμου!
