13 July 2009

Διαχρονική προδοσία

...
Στο Δημοτικό Συμβούλιο της Ρεντίνας Αγράφων έγινε τον Μάρτιο του 2009 μια θυελλώδης συζήτηση. Θα σκεφτεί ο αναγνώστης, για τίποτα κατσίκια θα καυγάδιζαν οι τσοπαναραίοι! Κι όμως, καυγάδιζαν για αρχές και αξιοπρέπεια…

Στην πλατεία του χωριού υπήρχε μια προτομή του Δημήτρη Τσολάκογλου, ο οποίος έζησε στις αρχές του 19ου αιώνα, ήταν κοτζαμπάσης των Οθωμανών και είχε διακριθεί ως καταδότης Κλεφτών και Αρματωλών. Κύριος εχθρός του Τσολάκογλου ήταν ο Καραϊσκάκης! Αυτόν που είχε αναδειχθεί ως πρωτοπαλίκαρο του Κατσαντώνη, είχε βάλει στο στόχαστρο να σκοτώσει ο φιλότουρκος κοτζαμπάσης.

Κάποια εποχή κατέδωσε ο Τσολάκογλου τον Κατσαντώνη στο αρβανίτικο ασκέρι του Μουχουρντάρη. Ο Καραϊσκάκης, μαθαίνοντας το γεγονός, έκαψε τον πύργο του προδότη, ο οποίος κατέφυγε κατόπιν αυτού τρομοκρατημένος στη Λάρισα, στην αυλή του Χουρσίτ Πασά. Εκεί είχε όμως ο φιλότουρκος κοτσαμπάσης την τύχη που έχουν όλοι οι προδότες: ο Χουρσίτ τον κρέμασε, αφού έπαψε να του είναι χρήσιμος, επειδή ο Τσολάκογλου είχε συνεργαστεί παλαιότερα με τον Αλή Πασά της Ηπείρου, προσωπικό εχθρό του Χουρσίτ.

Αυτή την προτομή ήθελαν να εξαφανίσουν από την πλατεία οι Ρεντινιώτες, και μαζί τους, όλοι οι Αγραφιώτες!

Στον ιστότοπο evrytan.gr περιγράφεται ο Δημ. Τσολάκογλου ως εξής: Προύχοντας της Ρεντίνας και της επαρχίας των Αγράφων, ήταν συντηρητικός, φιλότουρκος, εχθρός του επαναστατικού κινήματος και καταδότης αγωνιστών. Πληροφορημένος για τα μυστικά της Φιλικής Εταιρίας, τα μετέδιδε στους Τούρκους.

Εύστροφος, έξυπνος και πανούργος κατόρθωνε να ασκεί επιρροή ακόμη και στους δυνάστες. Πρόδωσε το Γ. Αινιάνα κι άλλους Φιλικούς κι οργάνωσε τη δολοφονία του Λεπενιώτη με εντολή του Αλή Πασά καθώς και τη σύλληψη του Κ. Ζαχαρόπουλου και του Γ. Ζώτου.

Όταν η επανάσταση άναψε για καλά, έφυγε ο Τσολάκογλου για τη Λάρισα ζητώντας προστασία στην αυλή του Χουρσίτ πασά. Οι Κοντογιανναίοι υποστήριξαν ότι φεύγοντας για τη Λάρισα, έστειλε ένα γράμμα στους συμπεθέρους του Χατζαίους στο Μαυρίλο με αντεπαναστατικές προτροπές. Το γράμμα -είπαν- ότι το έπιασαν άνδρες από το ασκέρι τους στο Νεοχώρι στα χέρια ειδικού ταχυδρόμου, αλλά δεν το παρουσίασαν ποτέ. Με διαταγή του Χουρσίτ ο Τσολάκογλου απαγχονίστηκε στις 8 Ιουλίου
1822. Ο λαός τον ονόμαζε Ιούδα.


Έτσι, κάποιοι σύγχρονοι καλοθελητές πιάστηκαν από το γεγονός ότι ο Τσολάκογλου εκτελέστηκε από τους Οθωμανούς και βρήκαν αφορμή να τον ανακηρύξουν εθνικό ήρωα και, αργότερα, μετά από αρκετές δεκαετίες, να του στήσουν προτομή - πόσοι και πόσοι δεν ηρωποιήθηκαν με αυτό τον τρόπο, πρώτοι και χειρότεροι οι παπάδες, παρότι υπήρξαν συνεργάτες κατακτητών!

Θα ρωτήσετε, καλά πού τον θυμήθηκαν αυτόν τον προδότη και τον ανέσυραν από την αφάνεια, αφιερώνοντάς του την προτομή στην πλατεία της Ρεντίνας; Εύκολο και πολύ μάλιστα, αφού ένας απόγονός του (εγγονός, δισέγγονος;) ήταν ο Γεώργιος Τσολάκογλου, ο οποίος το 1941, στρατηγός ων, συνθηκολόγησε με δική του πρωτοβουλία με τους ναζί και στη συνέχεια ανέλαβε κατοχικός πρωθυπουργός (δωσίλογος). Σόι πάει το βασίλειο της προδοσίας σ’ αυτή την οικογένεια…

Η απόφαση στο Δημοτικό Συμβούλιο της Ρεντίνας για αποκαθήλωση του κοτζαμπάση-καταδότη ελήφθη τελικά σε πανηγυρικό κλίμα, όμως πολλοί φοβούνταν ότι μπορεί αυτή να ανατραπεί, αν μερικοί, λίγοι, θαυμαστές του προδότη προσέφευγαν στη Νομαρχία. Έτσι, την άλλη μέρα βρέθηκε η προτομή του τουρκόφιλου κατεστραμμένη στην πλατεία του χωριού. Θαύμα! Οι πολίτες είχαν λύσει ιδιοχείρως το πρόβλημα που τους δημιούργησε η διαχρονική προδοσία της οικογένειας Τσολάκογλου!


(Πολλές πληροφορίες γι' αυτό το κείμενο πάρθηκαν από την εφημερίδα «Τα Χρονικά της Νεράιδας-Δολόπων», αρ. φύλλου 107)