(ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, Ελευθεροτυπία, 29/7/2009)
Χθες το πρωί ο Δημήτρης Παντερμαλής, με ενδιάμεσο τον Ιορδάνη Χασαπόπουλο του «Μέγκα», συνομίλησε για πρώτη φορά με τον Κώστα Γαβρά. Τι ντροπή. Τον κάλεσε, πάντως, στο Μουσείο της Ακρόπολης, να δει το επίμαχο φιλμάκι, και τις «δύο βερσιόν του», όπως είπε (και λογοκριμένο και αλογόκριτο, όπως λέμε εμείς) για να ... βρουν μια λύση. Ο πρόεδρος του Μουσείου της Ακρόπολης άφησε, δηλαδή, ανοιχτό το ενδεχόμενο αν δεν πείσει τον Κώστα Γαβρά για τη (θρησκευτική) σκοπιμότητα της λογοκρισίας (σιγά να μη), να ξαναμπούν στη θέση τους οι ρασοφόροι βάνδαλοι της Ακρόπολης!
Δηλαδή, όλη αυτή η φασαρία και ο διασυρμός της χώρας και του μουσείου στο εξωτερικό έγινε από χαζομάρα και δουλοπρέπεια; Δηλαδή μπορεί ο Δημήτρης Παντερμαλής να επιβάλει τώρα, σήμερα, αύριο, μεθαύριο την προβολή ολόκληρης της ταινίας και δεν το κάνει; Μπορεί να πει στον υπουργό Πολιτισμού Αντώνη Σαμαρά και σε όσους ιεράρχες και βυζαντινολόγους (sic) θύμωσαν, «αφήστε μας στην ησυχία μας», και δεν το λέει; Μπορεί να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια του μουσείου και της επιστήμης του και το αφήνει για αργότερα;
Προφανώς. Αυτή είναι η δεύτερη, τραγική παράμετρος της ιστορίας. Λογοκρισία κάτω από την πίεση της Εκκλησίας έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα. Θυμηθείτε το «Outlook». Ούτε τότε, ο Χρήστος Ιωακειμίδης, ούτε τώρα, ο Δημήτρης Παντερμαλής, είπαν το μεγάλο «όχι» στα αχτύπητα συνεταιράκια, ΥΠΠΟ και Εκκλησία. Βρήκαν εύσχημους τρόπους να δικαιολογήσουν ο πρώτος την αποκαθήλωση ενός πίνακα, ο δεύτερος το «ψαλίδισμα» ενός φιλμ.
Τι απογοητευτικό, πάντως, ένας άνθρωπος σαν τον Δημήτρη Παντερμαλή, που είχε κάτω από τον απόλυτο έλεγχό του και την παραμικρή λεπτομέρεια του μουσείου (από τις στολές των μαγείρων μέχρι την αντισεισμική τεχνολογία) να φάει γκολ παίζοντας στο επιστημονικό του γήπεδο. Οταν τον φτύναμε μην τον ματιάσουμε, εντυπωσιασμένοι από την γκάμα των καθηκόντων του, ούτε μας είχε περάσει από το μυαλό ότι θα αποκτούσε τόσο σύντομα ένα ακόμα, αδιανόητο: να ανοίξει την κερκόπορτα του μουσείου όχι στους παλαιοχριστιανούς, αλλά στους νεοχριστιανούς βανδάλους.
