Ax!!… Εμείς οι γυναίκες

της Ισμήνης 3. Η ψυχοβγάλτρα -Ζαχαρίαααααα! μόλις ακούει την φωνάρα της και κοιτάει το άγριο βλέμμα της, τρέμει ο κακόμοιρος. Εκτός από τον Ζαχαρία Παπαντωνίου, όλοι οι εν ζωή Ζαχαρίες δικαιώθηκαν και αναγνωρίσθηκαν ως παθόντες εν υπηρεσία, από την ώρα που τους έκανε γνωστούς στο πανελλήνιο ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ με τις γελοιογραφίες της Χοντρής και του Ζαχαρία δια χειρός Αρχέλαου!! - Ζαχαρία… μην ξεχάσεις να πληρώσεις το ρεύμα! - Ζαχαρία… μην ξεχάσεις να φέρεις εφημερίδα! - Ζαχαρία… μην ξεχάσεις να πάρεις τα παπούτσια από τον τσαγκάρη όπως έρχεσαι! - Ζαχαρία… να φέρεις ψωμί ! - Ζαχαρία… την Κυριακή θα φάει μαζί μας και η μαμά! Αυτή πια η μαμά που είναι τάλε κουάλε η κόρης της (γι αυτό λένε πριν παντρευτείτε την κόρη, καλόν είναι να γνωρίσετε την μαμά). Κάθε Κυριακή, μα κάθε Κυριακή πρέπει να ενσκήψει στο σπίτι ωσάν σίφουνας για να φάνε! Έλεος πια … Εντάξει έμεινε χήρα η κακομοίρα -τέλος πάντων, δεν είδε και καμιά χήρα κακομοίρα ο Ζαχαρίας- αλλά δεν είναι δυνατόν κάθε μα κάθε Κυριακή! Αλλά πού να τολμήσει ο Ζαχαρίας να πει όχι! Πάει, τα μαρτύρια του Ταντάλου θα περάσει ο άνθρωπος! -Την μαμά μου δεν θέλεις Ζαχαρία; Δηλαδή υπονοείς ότι σου είναι βάρος; Χήρα γυναίκα που θυσιάστηκε για να με μεγαλώσει και να με έχει στα πούπουλα να μην μου λείψει τίποτα, να τα έχω όλα έτοιμα και για πιο λόγο παρακαλώ; Για να βρεθείς μπροστά μου, εσύ ο ανεπρόκοπος, να σε αγαπήσω και να σε παντρευτώ! Εσύ δε, αντί να κάνεις τον σταυρό σου που σε πήρα, έρχεσαι και μου λες μετά από όσα χρόνια ότι δεν θέλεις την μαμά μου να τρώει την Κυριακή μαζί μας! Άντε μετά να ορθώσει ανάστημα ο Ζαχαρίας μας και να πει της συμβίας του ότι μια Κυριακή έχει κι αυτός και θέλει γυρνάει με τις πυτζάμες. Η κα Καλλιόπη όμως, έτσι και τον δει ασενιάριστο, του πετάει όλο κακία: – Στο σπίτι μας ο πεθερός σου πάντα καθότανε στο τραπέζι να φάμε με γραβάτα! Κλείνει τα μάτια ο Ζαχαρίας και αναπολεί τις καλές ημέρες που η γυναικούλα του, που όντως ήτανε «γυναικούλα του», λεπτή μινιόν και ομορφούλα και τσαχπίνα με το χαμόγελο μονίμως στο στόμα. Την αγάπησε και τον αγάπησε, μην κοιτάς που τώρα λέει ότι χάρη του έκανε που τον πήρε … σαν τρελή έκανε για αυτόν! Και δεν ήταν του πεταμού ο Ζαχαρίας, τη θέση του την είχε στην Τράπεζα και το αυτοκινητάκι του το είχε και τις κατακτήσεις του τις είχε, αλλά όλες τις έκανε πέρα για εκείνα τα 2 τσακίρικα μάτια της! Και νάσου μετά από τόσα χρόνια να κοιτάει πίσω του και να αναπολεί εκείνες τις περασμένες εποχές, σαν τα περασμένα μεγαλεία που διηγώντας τα να κλαις . Δεν είχε δουλέψει ποτέ η καλή του και δεν την προέτρεψε κι αυτός, γιατί ήθελε να φτιάξουνε ένα σωστό σπιτικό με παιδιά, να είναι η οικοδέσποινα του και την χαίρεται όταν γυρνάει σπίτι. Μετά κατάλαβε ότι από τεμπελιά δεν έπιασε ποτέ της δουλειά, αλλά δεν είχε και άλλα ενδιαφέροντα να αντικαταστήσουν την απραξία της και το κλείσιμο μέσα στο σπίτι. Οπότε, με το πέρασμα των ετών, άρχισε να ασχολείται με τις συμπεριφορές των άλλων και να εμβαθύνει στα λόγια, όχι αυτά που λέγανε ως συνήθως στις κοινωνικές συγκεντρώσεις, αλλά αυτά που κατά την δική της ιδέα κρυβότανε πίσω από αυτά που λέγανε και ότι άλλο (κατά την άποψή της) υπονοούσαν, οι απότομες σιωπές όταν πλησίαζε, τα όσα λέγανε οι κλεφτές ματιές που όλο σημασία πια που τις ρίχνανε! -Ζαχαρία … η Μαρία με πήρε τηλέφωνο να δει τι κάνουμε, αλλά δεν μας κάλεσε σπίτι της και το κατάλαβα εγώ, ότι πήρε να δει αν το έχουμε μάθει από την Καίτη. Αλλά θα δει τι θα πάθει! -Ζαχαρία … η Ελένη και η Νιόβη κανονίσανε και βγήκανε με τους άντρες στους έξω και σε εμάς δεν είπαν τίποτα, η αχάριστη που, αν δεν είμαστε εμείς, δεν θα έπιανε ο άντρας της την άλλη δουλειά που τόσο είχανε ανάγκη! Θα τους κάνω ρεζίλι για την αχαριστία τους! Το εμείς το είχε για όποτε την βόλευε, λες και είχε γραφείο ευρέσεως εργασίας για όποιον είχε ανάγκη! -Ζαχαρία … η Λία κάλεσε 10 ζευγάρια σπίτι της και εμάς δεν μας κάλεσε! Εμένα που, αν δεν την γνώριζα στον όμιλο, δεν θα μπορούσε να γνωρίσει τόσο κόσμο, να ανοίξει το κύκλο της! Θα της κόψουμε την καλημέρα, να μάθει και να έρθει να ζητήσει συγνώμη! -Ζαχαρία σου απαγορεύω να τους ξαναμιλήσεις! Θα πάρω τηλέφωνο όλους να του ενημερώσω τι σουπιά είναι! -Ζαχαρία με ακούς; - Ζαχαρία δεν μου δίνεις σημασία; - Ζαχαρία δεν με προσέχεις! Από την ώρα που γύρναγε ο Ζαχαρίας σπίτι μέχρι να κλείσει τα ματάκια του, βομβαρδιζόταν με την κοινωνική της παράνοια και με την απαξίωση εις την οποίαν την είχαν σπρώξει όλοι! Έλεος! τι να κάνει ο Ζαχαρίας πια με την ψυχοβγάλτρα την συμβία του; Τραβιόταν στην άκρη του κρεβατιού και έκανε πως δεν άκουγε. Κάπνιζε 2 πακέτα τσιγάρα περιμένοντας να πάνε τα ντέρτια της κάτω, ντουμάνιαζε την κρεβατοκάμαρα, αγνοώντας τον βασανιστικό βήχα που ταλαιπωρούσε τον Ζαχαρία . Πάνω που βυθιζότανε στον ύπνο ο Ζαχαρίας, τον σκούνταγε να του ανακοινώσει την ιδέα που της κατέβηκε και θα την υλοποιούσε το πρωί που θα σηκωνόταν. Ικανοποιημένη, έπεφτε για ύπνό τραντάζοντας την νυφική παστάδα με το ροχαλητό της σαν ατμομηχανή, την ώρα που ο ξάγρυπνος πια Ζαχαρίας σερνότανε από την αϋπνία στο μπάνιο, να ετοιμαστεί για να πάει στη δουλειά του!