Όταν σε μια εταιρία, μια επιχείρηση, έναν οργανισμό, έναν μηχανισμό κτλ. πηγαίνουν όλα καλά, σπάνια μαθαίνουν οι απ' έξω για τις σχέσεις μεταξύ των ανώτερων στελεχών στη διοίκηση. Όλοι, σ' αυτές τις συνθήκες, ασχολούνται με τα οφέλη που προκύπτουν από την πετυχημένη πορεία. Μόλις όμως κάτι πάει στραβά, κυκλοφορούν αμέσως τα «καλά νέα». Έτσι, δύο εβδομάδες μετά τις εκλογές μαθαίνουμε, γράφει ο Γιάννης Παντελάκης στην «Ελευθεροτυπία», ότι ο Γιώργος Παπανδρέου «διαπνέεται από πριγκιπικά σύνδρομα, ότι είναι ανεπαρκής για τη θέση του προέδρου, ότι θέλει να μείνει γαντζωμένος στην εξουσία, ότι διοικούσε το κόμμα με διάφορους άγνωστους συμβούλους, ότι διακατέχεται από ιδιοκτησιακή αντίληψη του κόμματος και ένα σωρό άλλα».
Σ' αυτές τις 2 εβδομάδες μάθαμε επίσης ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος «έχει αρπακτικές διαθέσεις, ότι για την εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ ευθύνεται η πολιτική των κυβερνήσεων Σημίτη, η οποία ώθησε το ΠΑΣΟΚ προς συντηρητικές πολιτικές, ότι ο Κ. Σημίτης θέλοντας ν' αποφύγει την προσωπική εκλογική συντριβή το 2004 προτίμησε να δώσει το “δαχτυλίδι” στον Γ. Παπανδρέου, ότι εξωθεσμικά κέντρα στηρίζουν στελέχη του ΠΑΣΟΚ και επιδιώκουν να έχουν λόγο στα εσωτερικά του κόμματος και πολλά ακόμα».
Αν τυχόν είχε νικήσει το ΠΑΣΟΚ, ποτέ δεν θα μαθαίναμε αυτές τις ιστορικές λεπτομέρειες και θα είχαμε μείνει με την εντύπωση ενός σοσιαλιστικού κόσμου, αγγελικά πλασμένου. Ένα κόσμο με συνεχείς χειραψίες και χαμόγελα, έξυπνες ατάκες στα μικρόφωνα της τηλεόρασης και (θεωρητικές) απόψεις επί παντός επιστητού. Αλλά δεν γίνονται αυτά μόνο στα πολιτικά κόμματα.
Για παράδειγμα, το Πατριαρχείο Μόσχας αντιλαμβάνεται διαφορετικά το ζήτημα της διασποράς από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, γράφουν ο Νίκος Παπαχρήστου και η Μαρία Δεληθανάση στην «Καθημερινή». Ρώσος κληρικός, στενός συνεργάτης του Πατριάρχη Μόσχας εξέφρασε την άποψη πως «η διασπορά δεν είναι αποκλειστική δικαιοδοσία κανενός και αποφάσεις αρχαίων χρόνων περί βαρβαρικών χωρών δεν ανταποκρίνονται στο σύγχρονο κόσμο». Δηλαδή, οι Ελληναράδες εφαρμόζουν ακόμα αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων, στις οποίες προβλέπεται εκχριστιανισμός των βαρβάρων, μόνο που οι τέως βάρβαροι είναι οι σημερινοί Ρώσοι, στους οποίους καθόλου δεν αρέσει αυτό (δεν έχουν ιδέα από χριστιανική αλληλεγγύη αυτοί οι Ρώσοι).
Πολλοί αρχιερείς της Ελλαδικής Εκκλησίας εμφανίζονται επίσης ανήσυχοι μετά την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να ικανοποιήσει αίτημα Ρώσων επιχειρηματιών για την σύσταση ιδρύματος που στο καταστατικό του προβλέπει την ανέγερση ιδιωτικού ορθόδοξου παρεκκλησίου στην Κέρκυρα. Αυτό παραπάει βέβαια! Πού πάτε αρκουδιάρηδες χωρίς την άδειά μας;
«Ποιος ο λόγος να εμπλακεί η Πολιτεία σε ένα θέμα αποκλειστικής αρμοδιότητας της Εκκλησίας, που άπτεται μάλιστα και του ευαίσθητου ζητήματος των δικαιοδοσιών» διερωτώνται πολλοί Ιεράρχες. Και σωστά διερωτώνται! Είπαμε να υπάρχει συναλληλία κράτους και εκκλησίας, να γίνεται συστηματική αφαίμαξη του δημόσιου ταμείου, αλλά όχι από όποιον κι όποιον. Δεν αρκεί να είσαι χριστιανός, δεν αρκεί να είσαι ορθόδοξος, πρέπει να είσαι του ελληνορθόδοξου ταμείου, αλλιώς δεν δικαιούσαι δια να συνεργάζεσαι με το κράτος (κουτσογιώργια σύνταξη).
Ένας γηραιός μητροπολίτης της Βορείου Ελλάδος, όπως περιγράφει η «Καθημερινή», έδωσε στη δημοσιότητα επιπλέον ένα φρικτό μυστικό: «Κάποιοι Ρώσοι ζητούν να δημιουργήσουν στην Ελλάδα ίδρυμα προς τιμήν άγνωστου Ρώσου Αγίου τον οποίο προωθούν με τη στήριξη του Πατριαρχείου Μόσχας και της ρωσικής κυβέρνησης». Καλά, είναι δυνατόν να γίνονται τέτοια πράγματα, είναι δυνατόν να αναγνωρίσουμε εμείς (και ποιος μας ρωτάει, εδώ που τα λέμε) έναν «άγνωστο» Ρώσο άγιο; Τόσους και τόσους άγνωστους δικούς μας έχουμε, στους Ρώσους θα ξεπέσουμε, οι οποίοι, σύμφωνα με οριστικές και αμετάκλητες αποφάσεις Οικουμενικής Συνόδου, είναι και βάρβαροι;
Δεν υπάρχει αμφιβολία, έφυγε ο κ. Χριστόδουλος για δουλειές του και ισοπεδώθηκαν τα πάντα, διαλύθηκε το κράτος, έβαλαν πόδι στην πόρτα οι Ρώσοι… Λέτε, εκτός από βάρβαροι, να είναι και κομμουνιστές; Έτσι κοκκινομούρηδες που είναι, ιδίως τον χειμώνα, μάλλον του ΚΚΡ θα είναι.
Σ' αυτές τις 2 εβδομάδες μάθαμε επίσης ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος «έχει αρπακτικές διαθέσεις, ότι για την εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ ευθύνεται η πολιτική των κυβερνήσεων Σημίτη, η οποία ώθησε το ΠΑΣΟΚ προς συντηρητικές πολιτικές, ότι ο Κ. Σημίτης θέλοντας ν' αποφύγει την προσωπική εκλογική συντριβή το 2004 προτίμησε να δώσει το “δαχτυλίδι” στον Γ. Παπανδρέου, ότι εξωθεσμικά κέντρα στηρίζουν στελέχη του ΠΑΣΟΚ και επιδιώκουν να έχουν λόγο στα εσωτερικά του κόμματος και πολλά ακόμα».
Αν τυχόν είχε νικήσει το ΠΑΣΟΚ, ποτέ δεν θα μαθαίναμε αυτές τις ιστορικές λεπτομέρειες και θα είχαμε μείνει με την εντύπωση ενός σοσιαλιστικού κόσμου, αγγελικά πλασμένου. Ένα κόσμο με συνεχείς χειραψίες και χαμόγελα, έξυπνες ατάκες στα μικρόφωνα της τηλεόρασης και (θεωρητικές) απόψεις επί παντός επιστητού. Αλλά δεν γίνονται αυτά μόνο στα πολιτικά κόμματα.
Για παράδειγμα, το Πατριαρχείο Μόσχας αντιλαμβάνεται διαφορετικά το ζήτημα της διασποράς από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, γράφουν ο Νίκος Παπαχρήστου και η Μαρία Δεληθανάση στην «Καθημερινή». Ρώσος κληρικός, στενός συνεργάτης του Πατριάρχη Μόσχας εξέφρασε την άποψη πως «η διασπορά δεν είναι αποκλειστική δικαιοδοσία κανενός και αποφάσεις αρχαίων χρόνων περί βαρβαρικών χωρών δεν ανταποκρίνονται στο σύγχρονο κόσμο». Δηλαδή, οι Ελληναράδες εφαρμόζουν ακόμα αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων, στις οποίες προβλέπεται εκχριστιανισμός των βαρβάρων, μόνο που οι τέως βάρβαροι είναι οι σημερινοί Ρώσοι, στους οποίους καθόλου δεν αρέσει αυτό (δεν έχουν ιδέα από χριστιανική αλληλεγγύη αυτοί οι Ρώσοι).
Πολλοί αρχιερείς της Ελλαδικής Εκκλησίας εμφανίζονται επίσης ανήσυχοι μετά την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να ικανοποιήσει αίτημα Ρώσων επιχειρηματιών για την σύσταση ιδρύματος που στο καταστατικό του προβλέπει την ανέγερση ιδιωτικού ορθόδοξου παρεκκλησίου στην Κέρκυρα. Αυτό παραπάει βέβαια! Πού πάτε αρκουδιάρηδες χωρίς την άδειά μας;
«Ποιος ο λόγος να εμπλακεί η Πολιτεία σε ένα θέμα αποκλειστικής αρμοδιότητας της Εκκλησίας, που άπτεται μάλιστα και του ευαίσθητου ζητήματος των δικαιοδοσιών» διερωτώνται πολλοί Ιεράρχες. Και σωστά διερωτώνται! Είπαμε να υπάρχει συναλληλία κράτους και εκκλησίας, να γίνεται συστηματική αφαίμαξη του δημόσιου ταμείου, αλλά όχι από όποιον κι όποιον. Δεν αρκεί να είσαι χριστιανός, δεν αρκεί να είσαι ορθόδοξος, πρέπει να είσαι του ελληνορθόδοξου ταμείου, αλλιώς δεν δικαιούσαι δια να συνεργάζεσαι με το κράτος (κουτσογιώργια σύνταξη).
Ένας γηραιός μητροπολίτης της Βορείου Ελλάδος, όπως περιγράφει η «Καθημερινή», έδωσε στη δημοσιότητα επιπλέον ένα φρικτό μυστικό: «Κάποιοι Ρώσοι ζητούν να δημιουργήσουν στην Ελλάδα ίδρυμα προς τιμήν άγνωστου Ρώσου Αγίου τον οποίο προωθούν με τη στήριξη του Πατριαρχείου Μόσχας και της ρωσικής κυβέρνησης». Καλά, είναι δυνατόν να γίνονται τέτοια πράγματα, είναι δυνατόν να αναγνωρίσουμε εμείς (και ποιος μας ρωτάει, εδώ που τα λέμε) έναν «άγνωστο» Ρώσο άγιο; Τόσους και τόσους άγνωστους δικούς μας έχουμε, στους Ρώσους θα ξεπέσουμε, οι οποίοι, σύμφωνα με οριστικές και αμετάκλητες αποφάσεις Οικουμενικής Συνόδου, είναι και βάρβαροι;
Δεν υπάρχει αμφιβολία, έφυγε ο κ. Χριστόδουλος για δουλειές του και ισοπεδώθηκαν τα πάντα, διαλύθηκε το κράτος, έβαλαν πόδι στην πόρτα οι Ρώσοι… Λέτε, εκτός από βάρβαροι, να είναι και κομμουνιστές; Έτσι κοκκινομούρηδες που είναι, ιδίως τον χειμώνα, μάλλον του ΚΚΡ θα είναι.