Νεφελώδες ιδιοκτησιακό καθεστώς για 1 εκατ. στρέμματα
Ένα μεγάλο ζήτημα που απασχολεί την Εκκλησία και προσωπικά τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, καθώς βρίσκεται σε εκκρεμότητα εδώ και 20 χρόνια, είναι το θέμα της μοναστηριακής περιουσίας.Η περιουσία αυτή δεν εμπίπτει στις προς αξιοποίηση εκτάσεις μέσω του real estate, αλλά το ιδιοκτησιακό καθεστώς για περισσότερα από 1 εκατομμύριο στρέμματα γης παραμένει νεφελώδες, καθώς αποτελούν διαφιλονικούμενες εκτάσεις ανάμεσα στις μονές και στην Πολιτεία, η οποία ζητεί εκτεταμένο λόγο διαχείρισης, σύμφωνα και με τις προβλέψεις των τελευταίων -ανενεργών- σχετικών νόμων 1700/1987 και 1811/1988.
Κοινός παρονομαστής στις περισσότερες από τις διεκδικήσεις στο σύνολο της επικράτειας είναι η επίκληση από πλευράς μονών ειδικών σουλτανικών φιρμανίων της οθωμανικής περιόδου, τα οποία σε πλείστες περιπτώσεις δεν έχουν ανευρεθεί ή έχουν καταστραφεί, για παραχώρηση των επίμαχων περιοχών στη διάθεση των μοναστηριών. Επίσης μεγάλο τμήμα των εκτάσεων, που αξιοποιούνται είτε για αγροτικές καλλιέργειες είτε ως βοσκότοποι, αποκτήθηκαν, σύμφωνα με τις μονές, από δωρεές πιστών ή αποτελούσαν περιουσία μοναχών που την παρέδωσαν στη διοίκηση της μονής (πλήρες κείμενο >>>).
(ΤΟ ΒΗΜΑ, 21/5/2008)
Εγώ αναρωτιέμαι, τί λόγους είχαν οι σουλτάνοι να κάνουν δωρεές (λες και ήταν δικά τους τα κτήματα) στα μοναστήρια και τους μοναχούς. Σίγουρα υπήρχαν κάποια ανταλλάγματα υποταγής και συνεργασίας, αλλιώς πρέπει να υποθέσουμε ότι οι σουλτάνοι και οι παρατρεχάμενοί τους ήταν χαζοί και οι «πανέξυπνοι» καλόγεροι υπέκλεπταν την υπογραφή τους!
