Έχω επισημάνει ήδη ότι αρκετοί από αυτούς που στηρίζουν τις γνώσεις τους αποκλειστικά στα σχολικά βιβλία, θα δηλώσουν ως «Έλληνες» στο διαγωνισμό που διοργάνωσαν η εφημερίδα Καθημερινή και ο ραδιοσταθμός ΣΚΑΪ, διάφορους Ρωμαίους στρατηγούς, όπως και συνέβη με τον Κω/νο Α', τον Ιουστινιανό κ.ά. Εκτός αυτών επελέγησαν ως «σημαντικοί Έλληνες» ο Βαυαρός βασιλιάς Όθων, αλλά επίσης ο δικτάτορας Μεταξάς και ο χουντικός Παπαδόπουλος. Η δόξα του Παττακού δεν αρκούσε για να συμπεριληφθεί κι αυτός ο χουντικός στους 100 σημαντικότερους συμπατριώτες μας.
Για την υπόδειξη των Αλίκη Βουγιουκλάκη, Θοδωρή Ζαγοράκη και Λάκη Λαζόπουλου δεν θα γράψω τίποτα, γιατί δεν έχουν οι ίδιοι καμιά ευθύνη. Ούτε η μακαρίτισσα Αλίκη, ούτε οι άλλοι δυο επιτυχημένοι στον τομέα τους θα ήθελαν να γίνει αυτή η κακή χρήση των ονομάτων τους. Και ελπίζω ως Θεόδωρο Αγγελόπουλο να έχουν προτείνει τον σκηνοθέτη και όχι το σύζυγο της κ. Γιάννας - χωρίς να ισχυρίζομαι ότι ο δεύτερος από τους δύο Αγγελόπουλους είναι ασήμαντος.
Τη μεγαλύτερη εντύπωση μου προκάλεσε όμως ένα όνομα, το οποίο δεν είχα ξαναδιαβάσει ή ακούσει: Νικόλαος Α. Μαργιωρής. Σκέφτηκα ότι θα είναι κάποιος ζωγράφος που δεν έτυχε να ακούσω (δεν είμαι και ειδικός) ή κάποιος συγγραφέας που χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης στην επαρχία του. Έψαξα λοιπόν στο Internet και διαπίστωσα, όχι με έκπληξη αλλά με φρίκη, ότι πρόκειται για «μια από τις μεγαλύτερες και εξέχουσες φυσιογνωμίες στον χώρο του Αποκρυφισμού και Μυστικισμού»!
Αυτή η εξέχουσα φυσιογνωμία, την οποία εγώ προσωπικά ούτε κατ' όνομα γνώριζα, έχει κάνει πράματα και θάματα στο δημόσιο βίο και έχει , φαίνεται, ένα πλήθος μαθητών. Διαβάζω λοιπόν:
Στη μνήμη του Νικολάου Α. Μαργιωρή, αυτού του μεγάλου Χριστοκεντρικού και Χριστοκρατικού Μυστικιστή και σύγχρονου Μύστη, η ομάδα των στενών μαθητών που τον ακολουθούσε τα τελευταία χρόνια και που είχε την τύχη να διδαχθεί βαθιές τομές και πτυχές της Παγκόσμιας Αλήθειας, να πλουτίσει τις Αποκρυφιστικές και Μυστικιστικές Γνώσεις της και να δεχτεί ένα μέρος από το Απλετο ΦΩΣ που Εκείνος σκόρπιζε γύρω του, αισθανόμενη Ευγνωμοσύνη και Ειλικρινή, Αφανάτιστη Αγάπη προς το πρόσωπό του, θα ήθελε να κάνει γνωστά στον κάθε αναζητητή της Αλήθειας, τον βίο, την προσωπικότητα και το έργο του Δασκάλου.
Όσοι «στενοί μαθητές» διδάχθηκαν λοιπόν τις «παγκόσμιες αλήθειες» του μακαρίτη Ν. Μαργιωρή (1913-1993), έσπευσαν να τον υποδείξουν ως ένα από τους σημαντικότερους Έλληνες που κατείχε «μυστικές γνώσεις» και άλλα τέτοια...
Είχα πάντα την αίσθηση ότι ζούμε σε πολλές παράλληλες κοινωνίες, οι οποίες μόνο περιπτωσιακά και σε τελείως εξειδικευμένα θέματα εφάπτονται. Π.χ. βρίσκεσαι απέναντι σε ένα φούρναρη που σου πουλάει ένα ψωμί και τον οποίο δεν θα συναντήσεις ποτέ και πουθενά αλλού, με κάποια άλλη ιδιότητα. Εσύ πηγαίνεις καθημερινά στην εταιρία που δουλεύεις, γράφεις σε blog ή επιδίδεσαι με φίλους σου στη χειμερινή κολύμβηση, ενώ αυτός συμμετέχει σε μυστικιστικούς κύκλους, σε ποδοσφαιρικά σωματεία ή σε χαρτοπαικτικές λέσχες, ασχολίες με τις οποίες εσύ δεν είχες και δεν προβλέπεται να έχεις ποτέ κάποια σχέση. Μόνο στο ψωμί, χρονικά και χωρικά περιορισμένα, αυτός πουλάει κι εσύ αγοράζεις, δύο άνθρωποι από διαφορετικές παράλληλες κοινωνίες και σε διαφορετικές πλευρές του πάγκου.
Έτσι, είναι δυνατόν να διδάσκει και διαδίδει κάποιος «αποκρυφιστικές και μυστικιστικές γνώσεις» και να μην έχουμε πάρει μυρουδιά, τη στιγμή που άλλοι τις παρακολουθούν και τις εισπράττουν, παρότι απόκρυφες και μυστικιστικές, ως «άπλετο φως». Και έχουν εκστασιαστεί αυτοί σε τέτοιο βαθμό ώστε να προτείνουν τον «Δάσκαλο» σαν ένα από τους σημαντικότερους Έλληνες.
Αρχίζω να πιστεύω ότι κάποιοι πήραν σβάρνα τα Internetcafe και έστελναν «ψήφο» από διαφορετικούς υπολογιστές. Με 10-15 ψήφους κάθε βράδυ, αν το κάνουν 10 «στενοί μαθητές» επί 1-2 μήνες, μαζεύονται αρκετές ψήφοι για τον κάθε Μαριωρή ή για τον Κατσούλα ή για τον Βαβύλη και την Φίτσα Καρφίτσα, ώστε να ανακηρυχθούν αυτοί οι λαμπροί συμπολίτες μας ως οι «σημαντικότεροι των Ελλήνων». Να τους χαιρόμαστε!
Για την υπόδειξη των Αλίκη Βουγιουκλάκη, Θοδωρή Ζαγοράκη και Λάκη Λαζόπουλου δεν θα γράψω τίποτα, γιατί δεν έχουν οι ίδιοι καμιά ευθύνη. Ούτε η μακαρίτισσα Αλίκη, ούτε οι άλλοι δυο επιτυχημένοι στον τομέα τους θα ήθελαν να γίνει αυτή η κακή χρήση των ονομάτων τους. Και ελπίζω ως Θεόδωρο Αγγελόπουλο να έχουν προτείνει τον σκηνοθέτη και όχι το σύζυγο της κ. Γιάννας - χωρίς να ισχυρίζομαι ότι ο δεύτερος από τους δύο Αγγελόπουλους είναι ασήμαντος.
Τη μεγαλύτερη εντύπωση μου προκάλεσε όμως ένα όνομα, το οποίο δεν είχα ξαναδιαβάσει ή ακούσει: Νικόλαος Α. Μαργιωρής. Σκέφτηκα ότι θα είναι κάποιος ζωγράφος που δεν έτυχε να ακούσω (δεν είμαι και ειδικός) ή κάποιος συγγραφέας που χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης στην επαρχία του. Έψαξα λοιπόν στο Internet και διαπίστωσα, όχι με έκπληξη αλλά με φρίκη, ότι πρόκειται για «μια από τις μεγαλύτερες και εξέχουσες φυσιογνωμίες στον χώρο του Αποκρυφισμού και Μυστικισμού»!
Αυτή η εξέχουσα φυσιογνωμία, την οποία εγώ προσωπικά ούτε κατ' όνομα γνώριζα, έχει κάνει πράματα και θάματα στο δημόσιο βίο και έχει , φαίνεται, ένα πλήθος μαθητών. Διαβάζω λοιπόν:
Στη μνήμη του Νικολάου Α. Μαργιωρή, αυτού του μεγάλου Χριστοκεντρικού και Χριστοκρατικού Μυστικιστή και σύγχρονου Μύστη, η ομάδα των στενών μαθητών που τον ακολουθούσε τα τελευταία χρόνια και που είχε την τύχη να διδαχθεί βαθιές τομές και πτυχές της Παγκόσμιας Αλήθειας, να πλουτίσει τις Αποκρυφιστικές και Μυστικιστικές Γνώσεις της και να δεχτεί ένα μέρος από το Απλετο ΦΩΣ που Εκείνος σκόρπιζε γύρω του, αισθανόμενη Ευγνωμοσύνη και Ειλικρινή, Αφανάτιστη Αγάπη προς το πρόσωπό του, θα ήθελε να κάνει γνωστά στον κάθε αναζητητή της Αλήθειας, τον βίο, την προσωπικότητα και το έργο του Δασκάλου.
Όσοι «στενοί μαθητές» διδάχθηκαν λοιπόν τις «παγκόσμιες αλήθειες» του μακαρίτη Ν. Μαργιωρή (1913-1993), έσπευσαν να τον υποδείξουν ως ένα από τους σημαντικότερους Έλληνες που κατείχε «μυστικές γνώσεις» και άλλα τέτοια...
Είχα πάντα την αίσθηση ότι ζούμε σε πολλές παράλληλες κοινωνίες, οι οποίες μόνο περιπτωσιακά και σε τελείως εξειδικευμένα θέματα εφάπτονται. Π.χ. βρίσκεσαι απέναντι σε ένα φούρναρη που σου πουλάει ένα ψωμί και τον οποίο δεν θα συναντήσεις ποτέ και πουθενά αλλού, με κάποια άλλη ιδιότητα. Εσύ πηγαίνεις καθημερινά στην εταιρία που δουλεύεις, γράφεις σε blog ή επιδίδεσαι με φίλους σου στη χειμερινή κολύμβηση, ενώ αυτός συμμετέχει σε μυστικιστικούς κύκλους, σε ποδοσφαιρικά σωματεία ή σε χαρτοπαικτικές λέσχες, ασχολίες με τις οποίες εσύ δεν είχες και δεν προβλέπεται να έχεις ποτέ κάποια σχέση. Μόνο στο ψωμί, χρονικά και χωρικά περιορισμένα, αυτός πουλάει κι εσύ αγοράζεις, δύο άνθρωποι από διαφορετικές παράλληλες κοινωνίες και σε διαφορετικές πλευρές του πάγκου.
Έτσι, είναι δυνατόν να διδάσκει και διαδίδει κάποιος «αποκρυφιστικές και μυστικιστικές γνώσεις» και να μην έχουμε πάρει μυρουδιά, τη στιγμή που άλλοι τις παρακολουθούν και τις εισπράττουν, παρότι απόκρυφες και μυστικιστικές, ως «άπλετο φως». Και έχουν εκστασιαστεί αυτοί σε τέτοιο βαθμό ώστε να προτείνουν τον «Δάσκαλο» σαν ένα από τους σημαντικότερους Έλληνες.
Αρχίζω να πιστεύω ότι κάποιοι πήραν σβάρνα τα Internetcafe και έστελναν «ψήφο» από διαφορετικούς υπολογιστές. Με 10-15 ψήφους κάθε βράδυ, αν το κάνουν 10 «στενοί μαθητές» επί 1-2 μήνες, μαζεύονται αρκετές ψήφοι για τον κάθε Μαριωρή ή για τον Κατσούλα ή για τον Βαβύλη και την Φίτσα Καρφίτσα, ώστε να ανακηρυχθούν αυτοί οι λαμπροί συμπολίτες μας ως οι «σημαντικότεροι των Ελλήνων». Να τους χαιρόμαστε!
βλέπε επίσης >>>
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
