...
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή μας παραμυθιάζουν με ιστορίες για «μπλε σημαίες», για πεντακάθαρες ακτές και άλλα τέτοια. Προσωπικά γνώριζα από καιρού για κάποιες παραλίες με «μπλε σημαία» ότι έπρεπε να έχουν χαρακτηριστεί «καφετιές παραλίες», λόγω των οικιακών και άλλων αποβλήτων που ρίχνονται εκεί. Τώρα βλέπω ένα κείμενο με επιστημονικούς και όχι διαφημιστικούς στόχους που βρήκα σ' αυτή τη σελίδα! Θα έλεγα να προσέχουμε και πάρα πολύ μάλιστα!
Η πιο πρόσφατη έρευνα του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών σχετικά με την καταλληλότητα ή μη των ελληνικών νερών κολύμβησης έρχεται για να μας χαλάσει τα θερινά σχέδια. Η έρευνα βασίζεται στις μετρήσεις μικροβιακού φορτίου στα θαλάσσια ύδατα και αποδεικνύει, φυσικά, ότι οι παράκτιες περιοχές με την πιο αυξημένη παρουσία πληθυσμού αλλά και με δραστηριότητες βιομηχανιών και βιοτεχνιών, είναι και οι πιο μολυσμένες.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε με τη χρήση κάποιων φυσικών, χημικών και μικροβιολογικών παραμέτρων, όπως η θολερότητα του νερού, το pH (οξύτητα-αλκαλικότητα), τα φωσφορικά, το άζωτο, τα νιτρώδη και τα νιτρικά, και κυρίως τα κολοβακτηριοειδή και τα κολοβακτηρίδια που χρησιμοποιούνται σαν δείκτες μικροβιακής μόλυνσης. Η έρευνα διεξήχθη από την 1η Απριλίου έως τις 15 Μαΐου 2007 στις παράκτιες περιοχές του Αργοσαρωνικού, του Ευβοϊκού και του Κορινθιακού και τα αποτελέσματα της είναι τα εξής (δική μου παρατήρηση: γιατί να άλλαξε έκτοτε κάτι;):
Ακατάλληλες θαλάσσιες περιοχές:
Ότι ενώ μέχρι τώρα ανησυχούσαμε για τις βλαβερές συνέπειες του ήλιου στο δέρμα μας, τώρα πια θα πρέπει να ανησυχούμε και για τα δερματολογικά προβλήματα που οι θάλασσες αυτές μπορούν να μας δημιουργήσουν. Η συνεχώς αυξανόμενη ρύπανση από λάδια και γράσα, οι δραματικές τιμές των νιτρικών και των φωσφορικών ρύπων που προέρχονται από λύματα, λιπάσματα και απορρυπαντικά και οι επικίνδυνες τιμές των κολοβακτηριδίων μετατρέπουν τις παραλίες αυτές σε εστίες μόλυνσης.
Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία κάθε χρόνο τα γυναικολογικά και δερματολογικά προβλήματα αυξάνονται εξαιτίας αυτής της μόλυνσης. Όταν βλέπουμε νερά που το χρώμα τους είναι βαθύ πράσινο ή που έχουν δείγματα πετρελαίου, λαδιών και αποβλήτων πρέπει να απομακρυνόμαστε γιατί οι βρωμιές αυτές μπορεί να προκαλέσουν μέχρι και καρκίνο της μήτρας, νεοπλασίες και χρόνιες δερματίτιδες. Αποφύγετε, μάλιστα, να αναδεύετε τέτοιες θάλασσες που έχουν λάσπη στο βυθό, γιατί η ύπαρξή της υποδηλώνει την ύπαρξη μολύβδου και υδραργύρου και με την ανατάραξή της οι ουσίες αυτές μπορεί να εισέλθουν στον οργανισμό από το στόμα και τους πόρους του δέρματος.
Συμπέρασμα; Κρατήστε το δυνατό αντηλιακό, το καπελάκι και την ομπρέλα, πάρτε τα κουβαδάκια σας και τρέξτε σε… άλλη παραλία.
Επιμέλεια: Έλενα Μπούλια
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή μας παραμυθιάζουν με ιστορίες για «μπλε σημαίες», για πεντακάθαρες ακτές και άλλα τέτοια. Προσωπικά γνώριζα από καιρού για κάποιες παραλίες με «μπλε σημαία» ότι έπρεπε να έχουν χαρακτηριστεί «καφετιές παραλίες», λόγω των οικιακών και άλλων αποβλήτων που ρίχνονται εκεί. Τώρα βλέπω ένα κείμενο με επιστημονικούς και όχι διαφημιστικούς στόχους που βρήκα σ' αυτή τη σελίδα! Θα έλεγα να προσέχουμε και πάρα πολύ μάλιστα!
Η πιο πρόσφατη έρευνα του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών σχετικά με την καταλληλότητα ή μη των ελληνικών νερών κολύμβησης έρχεται για να μας χαλάσει τα θερινά σχέδια. Η έρευνα βασίζεται στις μετρήσεις μικροβιακού φορτίου στα θαλάσσια ύδατα και αποδεικνύει, φυσικά, ότι οι παράκτιες περιοχές με την πιο αυξημένη παρουσία πληθυσμού αλλά και με δραστηριότητες βιομηχανιών και βιοτεχνιών, είναι και οι πιο μολυσμένες.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε με τη χρήση κάποιων φυσικών, χημικών και μικροβιολογικών παραμέτρων, όπως η θολερότητα του νερού, το pH (οξύτητα-αλκαλικότητα), τα φωσφορικά, το άζωτο, τα νιτρώδη και τα νιτρικά, και κυρίως τα κολοβακτηριοειδή και τα κολοβακτηρίδια που χρησιμοποιούνται σαν δείκτες μικροβιακής μόλυνσης. Η έρευνα διεξήχθη από την 1η Απριλίου έως τις 15 Μαΐου 2007 στις παράκτιες περιοχές του Αργοσαρωνικού, του Ευβοϊκού και του Κορινθιακού και τα αποτελέσματα της είναι τα εξής (δική μου παρατήρηση: γιατί να άλλαξε έκτοτε κάτι;):
Ακατάλληλες θαλάσσιες περιοχές:
- Όλα τα λιμάνια, μόνιμα αγκυροβόλια, ναυπηγεία, διυλιστήρια, διαλυτήρια πλοίων κ.α.
- Οι παραλίες από το Φάρο Αυλίδας μέχρι Χαλκούτσι (σε ποσοστό από 58% έως 80% στο Χαλκούτσι).
- Οι παραλίες από το Χαλκούτσι έως τους Άγιους Αποστόλους (σε ποσοστό 11%).
- Η περιοχή από τον Πειραιά έως το Καβούρι (σε ποσοστό έως 78%).
- Η περιοχή του Σαρωνικού, από την Βουλιαγμένη έως το Σούνιο (σε ποσοστό έως 61%)
- Στην Ανατολική Ακτή, από τον Σχινιά έως το Λαύριο, το 61% των ακτών κρίθηκε ακατάλληλο σε σύνολο 42 ακτών που αναλύθηκαν.
- Στην Δυτική Ακτή, από το Πέραμα έως την Κόρινθο το 57% των ακτών κρίθηκε ακατάλληλο με την περιοχή από το 65ο χλμ. Αθηνών-Κορίνθου έως την παραλία Ποσειδώνιο να αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα (όλες οι παραλίες κατά μήκος κρίνονται ακατάλληλες).
- Το λιμάνι της Ραφήνας, σε όλο το μήκος της εξωτερικής πλευράς του.
- Η περιοχή Ασωπού ποταμού και 200 μέτρα εκατέρωθεν της εκβολής του.
- Φάρος Πολεμικό Ναυτικό, Αυλίδα – Νότιος Ευβοϊκός (και 100μ. μετά)
- Δήλεσι, τέρμα παραλίας
- Χαλκούτσι (όλες)
- Παραλία Ωρωπού (και παραλία ξενοδοχείου Alkyonis)
- Ακτή Θεμιστοκλέους, στον Πειραιά (Α’ και Β’)
- Καστέλλα
- Φλοίσβος
- Εδέμ
- Ακτή Αλίμου
- Ακτή ΕΟΤ Αλίμου
- Αγ. Κοσμάς
- Αρχή παραλίας Γλυφάδας μέχρι την το τέλος της ακτής Καβουρίου (όλες οι παραλίες κρίθηκαν ακατάλληλες)
- Όλες οι παραλίες από την αρχή μέχρι την ακτή της Βουλιαγμένης, στην Ωκεανίδα.
- Στη Βάρκιζα ακατάλληλη κρίθηκε η παραλία μπροστά από τα Häagen-Dazs, στον ΕΟΤ και στην Έκθεση Λουλουδιών. Ακόμα, στην Σχολή Ιστιοσανίδας της πλαζ ΝΑΟΒΒ και στο τέρμα της Βάρκιζας.
- Η παραλία μπροστά από το Γραφείο Αθλ. Οργανισμού του Δήμου Κωρωπιών.
- Η παραλία του Αγ. Δημητρίου
- Η αρχή της Γαλάζιας Ακτής στο Λαγονήσι.
- Η παραλία στα Καλύβια.
- Στην Εδέμ και την ΕΚΘΕ της Σαρωνίδας.
- Το Μαύρο Λιθάρι στην Ανάβυσσο.
- Η παραλία του Αγ. Νικολάου (Α’ και Β’).
- Η Α' πλαζ της Φώκαιας.
- Η Β' πλαζ στο Θυμάρι.
- Όλες οι παραλίες από το Αθλητικό Κέντρο Σχινιά έως και το Ζούμπερι.
- Το Κόκκινο Λιμανάκι.
- Όλες οι παραλίες από τη Β’ πλαζ της Ραφήνας έως τη Λούτσα προς την Α’ πλαζ της Βραυρώνας.
- Όλες οι παραλίες στο Αυλάκι και το Δασκαλιό.
- Όλες οι παραλίες από το Πέραμα έως την Γ’ πλαζ Ελευσίνας.
- Όλες οι παραλίες στη Νέα Πέραμο έως το λιμάνι που φεύγουν τα Ferry Boat για Σαλαμίνα.
- Οι παραλίες στους Αγ. Θεοδώρους, από την Avin και μέχρι 500μ. μετά.
- Από το 65ο χλμ. Αθηνών-Κορίνθου μέχρι το Ποσειδώνιο προς Λουτράκι.
Ότι ενώ μέχρι τώρα ανησυχούσαμε για τις βλαβερές συνέπειες του ήλιου στο δέρμα μας, τώρα πια θα πρέπει να ανησυχούμε και για τα δερματολογικά προβλήματα που οι θάλασσες αυτές μπορούν να μας δημιουργήσουν. Η συνεχώς αυξανόμενη ρύπανση από λάδια και γράσα, οι δραματικές τιμές των νιτρικών και των φωσφορικών ρύπων που προέρχονται από λύματα, λιπάσματα και απορρυπαντικά και οι επικίνδυνες τιμές των κολοβακτηριδίων μετατρέπουν τις παραλίες αυτές σε εστίες μόλυνσης.
Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία κάθε χρόνο τα γυναικολογικά και δερματολογικά προβλήματα αυξάνονται εξαιτίας αυτής της μόλυνσης. Όταν βλέπουμε νερά που το χρώμα τους είναι βαθύ πράσινο ή που έχουν δείγματα πετρελαίου, λαδιών και αποβλήτων πρέπει να απομακρυνόμαστε γιατί οι βρωμιές αυτές μπορεί να προκαλέσουν μέχρι και καρκίνο της μήτρας, νεοπλασίες και χρόνιες δερματίτιδες. Αποφύγετε, μάλιστα, να αναδεύετε τέτοιες θάλασσες που έχουν λάσπη στο βυθό, γιατί η ύπαρξή της υποδηλώνει την ύπαρξη μολύβδου και υδραργύρου και με την ανατάραξή της οι ουσίες αυτές μπορεί να εισέλθουν στον οργανισμό από το στόμα και τους πόρους του δέρματος.
Συμπέρασμα; Κρατήστε το δυνατό αντηλιακό, το καπελάκι και την ομπρέλα, πάρτε τα κουβαδάκια σας και τρέξτε σε… άλλη παραλία.
Επιμέλεια: Έλενα Μπούλια