Σε προηγούμενη ανάρτηση γράφτηκαν σχόλια για ποιο λόγο επιδιώκουν οι παπάδες να ιδρύσουν μονάδες "περίθαλψης ηλικιωμένων" και όχι, για παράδειγμα, ίδρυμα προστασίας κακοποιημένων γυναικών ή παιδιών, ίδρυμα για αστέγους κ.ο.κ. Επιβεβαιώνονται όσα γράφτηκαν εκεί στα σχόλια από το καταστατικό του ιδρύματος που θέλει να στήσει ο Άνθιμος στη Θεσ/νίκη σε δωρεάν οικόπεδο του Δημοσίου:
Αίτημα Άνθιμου να μην προσφύγουν οι δικηγόροι στο ΣτΕ
(ΚΩΣΤΑ ΛΑΣΚΑΡΕΛΙΑ, ΝΙΚΟΥ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ, Ελευθεροτυπία, 6/3/2009)
[...]
Σε σχέση με το ίδρυμα «Αγιος Αλέξανδρος» ... η απάντηση έρχεται από το καταστατικό του, καθώς σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί φιλανθρωπικό, όταν:
Σε σχέση με το ίδρυμα «Αγιος Αλέξανδρος» ... η απάντηση έρχεται από το καταστατικό του, καθώς σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί φιλανθρωπικό, όταν:
- Στο άρθρο 6 του καταστατικού του και στο κεφάλαιο πόροι, λέει: «Τα οριζόμενα από το Διοικητικό Συμβούλιο έξοδα διαμονής και περιθάλψεως των ασθενών, τα οποία καταβάλλουν οι ίδιοι από τις συντάξεις τους οικειοθελώς ή από περιουσιακά τους στοιχεία ως δωρεές ή τα ασφαλιστικά ταμεία τους, βάσει συμβάσεων, ή συγγενείς των με οικειοθελείς δωρεές ή η κοινωνική πρόνοια». Οι άποροι, που «περιθάλπονται δωρεάν», είναι στην τελευταία κατηγορία των ενδιαφερόντων του ιδρύματος. Όποιος δηλαδή δεν δώσει τα υπάρχοντά του, δεν «φιλοξενείται».
- Δεν βασίζει τη λειτουργία του στον εθελοντισμό, αλλά σε 57 έμμισθες θέσεις που περιγράφονται στο άρθρο 5 του καταστατικού. Από τις θέσεις αυτές μόνον μία [1] είναι ιατρού.
Αποκλειστικός στόχος των παπάδων είναι λοιπόν οι συντάξεις, τα περιουσιακά στοιχεία, οι δωρεές κλπ. (βάσει συμβάσεων!) των "φιλοξενουμένων". Οι κακοποιημένες γυναίκες, τα ορφανά, οι άστεγοι, οι οικονομικοί και πολιτικοί μετανάστες και άλλες μειονεκτούσες κοινωνικές ομάδες, δεν διαθέτουν όμως συντάξεις, περιουσιακά στοιχεία, δυνατότητα δωρεών κτλ. Στο χρήμα απευθύνονται οι παπάδες για να πολλαπλασιάσουν την προίκα που τους δίνουν οι θρησκόληπτοι και ψηφολιγούρηδες πολιτικοί και οι κρατικοί υπάλληλοι.
Αφού είναι έτσι, λοιπόν, θα μπορούσε να αναλάβει το έργο κάθε κερδοσκοπικός οργανισμός, προικισμένος με οικόπεδο 32 στρεμμάτων. Άριστη λύση θα ήταν, βέβαια, να γίνει διαγωνισμός! Όποιος προσφέρει καλύτερες παροχές για 4Ο-5Ο χρόνια στους "φιλοξενούμενους" (έναντι αδρών πληρωμών των ιδίων!), θα πάρει το οικόπεδο και θα στήσει το "φιλανθρωπικό ίδρυμα".
