(Έθνος, Ρίκα Βαγιάννη, 4/11/2009)
«Η φωτογραφία των χιονισμένων δρόμων στο Πεκίνο ήταν εντυπωσιακή, κι ακόμα πιο εντυπωσιακή η είδηση, έστω κι αν πέρασε στα «ψιλά». Τεχνητό χιόνι. Βομβάρδισαν τα σύννεφα με ειδικές ουσίες για να προκαλέσουν τη χιονόπτωση, που δεν έλεγε να έρθει με τίποτα λόγω ξηρασίας.
Ποιος είπαμε ότι το έκανε αυτό; Οι Κινέζοι. Οι οποίοι διαθέτουν και ειδική υπηρεσία για τέτοιες δουλειές, το "Γραφείο Τεχνητών Κλιματικών Αλλαγών".Ανατρίχιασα όταν το διάβασα. Ολα τα εφιαλτικά μελλοντολογικά σενάρια, όλα τα δυσοίωνα βιβλία επιστημονικής φαντασίας που έχω ξετινάξει, ήταν ξαφνικά για πέταμα. Γραφείο Τεχνητών Κλιματικών Αλλαγών; Ηταν κάτι που δεν θα μπορούσαν να σκεφτούν ο Οργουελ, ο Φίλιπ Ντικ και ο Αλντους Χάξλεϊ, αν τους έβαζες μαζί να τριπάρουν και να κατεβάσουν ιδέες.
Από την άλλη πλευρά, μπορεί όλο αυτό να είναι ένα πολύ καλό πράγμα, κι εγώ να είμαι απλώς αστοιχείωτη και να μην μπορώ να το κατανοήσω. Ακούγεται άλλωστε, απλό: έχεις πρόβλημα με το κλίμα; οργανώνεις ένα "Γραφείο Τεχνητών Κλιματικών Αλλαγών" και το τακτοποιείς. Ενας διευθυντής Γραφείου ανοιγοκλείνει τα μάτια του και σε λίγες ώρες το έχει στρώσει στο Πεκίνο. Κάτι σαν το "φαινόμενο της πεταλούδας". Αλλά, μισό λεπτό, αυτό μάλλον είναι κακό παράδειγμα, γιατί, αν θυμάμαι καλά, κάτι λέει και για μερικά εκατομμύρια νεκρούς, όταν πεταρίζει η παλιοπεταλούδα.
Το ζήτημα είναι ότι όλα εκείνα τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας, όλες οι εντυπωσιακές ταινίες καταστροφής που τόσο με ψυχαγώγησαν, είναι πλέον για πέταμα. Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσω τώρα είναι ότι πραγματικά ζω σε έναν κόσμο που διαθέτει ειδικά "Γραφεία Τεχνητών Κλιματικών Αλλαγών", που λειτουργούν εδώ και πολύ καιρό, που βρέχουν και μπουμπουνίζουν και χιονίζουν όποτε κριθεί απαραίτητο. (Κάνουν άραγε ποτέ τεχνητή λιακάδα;).
Το μέλλον είναι ήδη εδώ και δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι μου αρέσει».
